«Μια ουτοπία για τη ζωή»

Αντισυμβατικός και απείθαρχος, o Σάββας Κωφίδης, έγινε γνωστός από την ποδοσφαιρικά γήπεδα είτε ως ποδοσφαιριστής είτε ως προπονητής. 

Πριν από λίγο καιρό απασχόλησε την επικαιρότητα αρνούμενος να πληρώσει τα διόδια στην εθνική οδό. Η κινηματική του δράση δεν περιορίστηκε όμως εκεί. Ο παλιός ποδοσφαιριστής μαζί με μερικούς ακόμη ανθρώπους από διάφορους χώρους έχουν δημιουργήσει μια διαφορετική ομάδα, η οποία αγωνίζεται με διαφορετικά ιδανικά και στόχους από αυτούς που έχουμε συνηθίσει. Μάλιστα την περίοδο της απεργίας πείνας των 300 μεταναστών της Υπατίας διοργάνωσαν μεγάλο ποδοσφαιρικό αγώνα αλληλεγγύης.

Πριν από λίγο καιρό, ο Σάββας Κωφίδης βρέθηκε στη Μarinaleda. Στο μέρος που κρίση, ανεργία ή στεγαστικό δάνειο αποτελούν άγνωστες λέξεις Με αφορμή αυτό το γεγονός έδωσε συνέντευξη στο sport-fm όπου μετεφέρε στους δημοσιογράφους Κώστα Βαϊμάκη και Γιάννη Τσαούση όσα είδε: 

«Η ομάδα μας λέγεται Hasta la Victoria siempre. Δανειστήκαμε από τον Τσε αυτό το σύνθημα που σημαίνει Πάντα για τη Νίκη. Πρόκειται για μια κίνηση πάνω από όλα επαναστατική. Αγωνιζόμαστε για τους ανθρώπους που αδικούνται σε όλον τον κόσμο. Μέσα από το ποδόσφαιρο θέλουν να δείξουμε αλληλεγγύη. Αυτή η ομάδα αποτελείται από ανθρώπους από διαφορετικούς χώρους, πολιτικούς, κοινωνικούς, επαγγελματικούς. Το ποδόσφαιρο είναι το μέσο. Ήμασταν μια παρέα και ξεκίνησε αυτή η ιστορία από τον Τάκη Βαμβακίδη. Αναρωτιόμασταν γιατί στα γήπεδα συχνά υπάρχει η σημαία με το πρόσωπο του Τσε Γκεβάρα και απάντησε πως αυτό σημαίνει θέλω η ομάδα μου να αγωνίζεται τίμια όπως αυτός και πέταξε την ιδέα να φτιάξουμε μια τέτοια ομάδα. Στην Ανδαλουσία βρεθήκαμε περίπου 30 Έλληνες».
 
«Τα τέσσερα τελευταία χρόνια δραστηριοποιούμαστε. Εκτός από αυτό το ταξίδι, έχουμε πάει στην Κούβα να στηρίξουμε το λαό, στην Παλαιστίνη αλλά και σε πολλές πόλεις της Ελλάδας για διάφορα θέματα. Παίξαμε για την Κούνεβα και όλες τις εργάτριες και τις καθαρίστριες του κόσμου. Είναι πέρα από τα κόμματα, καταστατικά και τα σχετικά. Εμείς δεν έχουμε απαιτήσεις από τα ΜΜΕ, ούτε επιδιώκουμε την προβολή. Αυτό θα έρθει ως φυσική εξέλιξη».
 
«Το ποδόσφαιρο είναι λαοφιλές και προσελκύει από όλες τις κοινωνικές τάξεις. Παράλληλα είναι και πολιτισμός και μέσα από αυτό μπορούμε να περάσουμε μηνύματα στον κόσμο. Οι δράσεις που κάναμε είχαν εντυπωσιακή απήχηση, ενώ κι εμείς αποκτήσαμε μια εμπειρία και μια συναίσθηση της αδικίας που υπάρχει γύρω μας. Το ότι η κοινωνία μέσα από τον καπιταλισμό έχει πέσει σε ένα ευτελισμό στον οποίο πρέπει να αντιδράσουμε». 

«Ίσως σήμερα είναι πιο ώριμα τα πράγματα σε σχέση με τέσσερα χρόνια πριν και είναι πιο εύκολο να το αποδεχτεί ο κόσμος έχει φτάσει στα όριά του. Πήγαμε για να δούμε αυτήν την κοινότητα και το πώς κατάφερε μέσα στον καπιταλισμό να λειτουργήσει με μια κοινωνική δημοκρατία, με ισονομία χωρίς κοινωνικές τάξεις. Έχουμε αποκομίσει πολύ θετικές εντυπώσεις. Στέγαση, παιδεία, εργασία, πολιτισμός θεωρούνται δικαίωμα και συνεχίζουν να αγωνίζονται. Το σύνθημά τους είναι μια ουτοπία για τη ζωή. Αφού το κατάφερε μια μικρή κοινότητα, γιατί να μην το κάνει μια ακόμη και στη συνέχεια ακόμη περισσότεροι».
 
«Όταν η διοίκηση της κοινωνικής και οικονομική παραγωγής γίνεται από εμάς, είναι ευκολότερος ο έλεγχος του απατεώνα, του χαραμοφάη. Προσπαθούν να υλοποιήσουν την κομμουνιστική, μαρξιστική κοινωνία. Υπάρχει ίση κατανομή του πλούτου, για ισόποση προσφορά εργασίας. Είναι πολύ απλό, ακούγεται -τουλάχιστον- απλό και παράλληλα σύνθετο. Μιλήσαμε με τον δήμαρχο και μας εξήγησε πως μπορούν να πάνε άνθρωποι και να ζήσουν εκεί αποδεχόμενοι τους όρους της Marinaleda».
 
«Φυσικά και θα μπορούσα να ζήσω εκεί. Είναι μια κοινότητα που ο άνθρωπος παλεύει για τον άνθρωπο. Δεν είναι ένα φάντασμα. Δεν έχει τίποτα διαφορετικό από μια δική μας πόλη. Δεν αλλάζει κάτι. Απλά κατάφεραν να κάνουν ένα συνεταιρισμό και να παράγουν αγαθά τα οποία διοχετεύουν στον καπιταλισμό και έχουν έσοδα. Δεν είναι ξεκομμένοι από την κοινωνία την υπόλοιπη. Τα έσοδα τα διαχειρίζονται μαζί μέσα από συνελεύσεις στις οποίες συμμετέχουν όλοι οι κάτοικοι».