Η πρώτη γενική απεργία στις ΗΠΑ εδώ και 65 χρόνια

"Μπλοκάρετε τα πάντα" ήταν το κυρίαρχο σύνθημα της απεργιακής πορείας που έγινε χθες στο Oakland της Αμερικής. Να ανεφερθεί ότι πρόκειται για την πρώτη γενική απεργία στις ΗΠΑ εδώ και 65 χρόνια ενώ αφορμή υπήρξε ο σοβαρός τραυματισμός διαδηλωτή κατά τη διάρκεια της πορείας 400 ατόμων στην πορεία του Occupy Oakland πριν από λίγες μέρες. Η πορεία ήταν ιδιαίτερα μαζική και  αντιμετώπισε την σφοδρή καταστολή της αστυνομίας η οποία προχώρησε σε πολλές συλλήψεις διαδηλωτών και έκανε χρήση δακρυγόνων. "Είμαστε οι άνεργοι και οι καταχρεωμένοι. Χάνουμε τα σπίτια μας και δεν έχουμε μελλον. Δεχόμαστε την καταστολή της αστυνομίας και εξοβελιζόμαστε από τους πλούσιους" αναγραφόταν στην αφίσα - κάλεσμα για την σημερινή πορεία η οποία κατέληγε στο σύνθημα: "Δεν μπορούμε να δουλέψουμε αν δεν μπορούμε να ζήσουμε"

www.alterthess.gr

Φαντάσματα ισλαμισμού στη Μεσόγειο

του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

 

Ο λιβυκός εμφύλιος, η άνοδος των Αδελφών Μουσουλμάνων στη Βόρεια Αφρική και οι ταλαντεύσεις των Ηνωμένων Πολιτειών

«Πώς μπορείτε να περιγράφετε σαν επανάσταση μια ανταρσία που ξεκάθαρα καθοδηγείται από την Αλ Κάιντα και να μιλάτε απαξιωτικά για το «καθεστώς» εκείνο που προστατεύει την Ευρώπη από τους τρομοκράτες»; Η έκπληξη του Αμπντουλσαλάμ Σαχούμι, παραγωγού ντοκιμαντέρ για την κρατική τηλεόραση της Λιβύης, έδειχνε ειλικρινής και εναρμονιζόταν με το διαρκώς επαναλαμβανόμενο ρεφρέν όλων των κυβερνητικών αξιωματούχων εδώ στην Τρίπολη: όχι, δε λέμε ότι η εξέγερση της 15ης Φεβρουαρίου στην Ανατολική Λιβύη ήταν συνωμοσία των Αμερικανών και των Ευρωπαίων, αυτοί απλώς προσπαθούν να εκμεταλλευθούν την κρίση εκ των υστέρων. Ηταν όμως ξεκάθαρα μια συνωμοσία της «Αλ Κάιντα του Αραβικού Μαγκρέμπ», που φιλοδοξεί να δημιουργήσει χαλιφάτο, από το Μαρόκο μέχρι τη Γάζα!

Αποφασιστική καμπή για τη λιβυκή επανάσταση

του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

ΒΕΓΓΑΖΗ. Σχεδόν ένα μήνα μετά την έναρξη της αιματηρής εξέγερσης στη Λιβύη, η «Επανάσταση της 17ης Φεβρουαρίου» οδεύει προς μια αποφασιστική καμπή. Στις 15 ημέρες που καλύπτουμε τις δραματικές πολιτικές και στρατιωτικές εξελίξεις στην εξεγερμένη, ανατολική Λιβύη, διαπιστώσαμε πως ένα αρχικά περιορισμένο κίνημα δημοκρατικών δικαιωμάτων εξελίχθηκε με κινηματογραφική ταχύτητα σε πραγματική λαϊκοδημοκρατική επανάσταση, η οποία κλιμακώθηκε σε νικηφόρα, στη μισή χώρα, ένοπλη εξέγερση και, τελικά, σε έναν εμφύλιο πόλεμο χωρίς ορατή ημερομηνία λήξης.

Έφυγε ο συνταξιδιώτης του Τσε, Αλμπέρτο Γκρανάδο

Ο Αλμπέρτο Γκρανάδο, ο άνθρωπος ο οποίος συντρόφεψε στα νεανικά ταξίδια του με μια μοτοσικλέτα, στις οροσειρές αλλά και τις πόλεις των Άνδεων, τον θρύλο της λαϊκής επανάστασης στην Κούβα αλλά και τη Λατινική Αμερική, Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, άφησε την τελευταία του πνοή στην Κούβα το Σάββατο, σε ηλικία 88 ετών.

Όπως ανακοίνωσε το κρατικό κανάλι στην Αβάνα που μετάδωσε το θάνατό του, η στάχτη του θα διασκορπιστεί στην Αργεντινή, στη Βενεζουέλα και φυσικά στην Κούβα.

Το ταξίδι τους, στη φτωχή και καταπιεσμένη ήπειρο της Λατινικής Αμερικής, ξεκίνησε το 1951, με μία γερασμένη βρετανική μοτοσικλέτα Ενφιλντ, την "Ποντερόζα", κατά πολλούς ήταν η αιτία που αφύπνισε το επαναστατικό ένστικτο αλλά και τη συμπόνια για τους κατατρεγμένους, του μεγάλου οραματιστή και επαναστάτη, που έγινε διαχρονικό σύμβολο του ουμανισμού και της αντίστασης σε κάθε μορφή καταπίεσης, του Ερνέστο "Τσε" Γκεβάρα.

Η ταινία " Ημερολόγια Μοτοσικλέτας ", του βραζιλιάνου σκηνοθέτη Βάλτερ Σάλες, βασίστηκε πάνω στη νουβέλα του Γκρανάδο " Ταξιδεύοντας με τον "Τσε" Γκεβάρα:η δημιουργία μιας επανάστασης " και περιείχε αυθεντικά στοιχεία από το προσωπικό ημερολόγιο του Λατίνου επαναστάτη.

Ο Γκρανάδο, που ήταν βιοχημικός, εγκαταστάθηκε στην Κούβα το 1961, μετά από πρόσκληση του παιδικού του φίλου και έμεινε για πάντα.

Αίμα, πετρέλαιο στον δρόμο της Σύρτης

Θέατρο σκληρών μαχών ο πετρελαϊκός κόμβος της Μπρέγκα

Πέρασε τελικά στα χέρια των εξεγερμένων

του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

ΜΠΡΕΓΚΑ. Σκαρφαλωμένος στην κορυφή κεντρικής πύλης στο πετροχημικό συγκρότημα Sirte Oil στην Μπρέγκα ο πολιτοφύλακας αφαιρεί μία μία τις πράσινες σημαίες του Καντάφι, ενώ πλήθος ανδρών του επαναστατικού στρατού αλαλάζει πανηγυρικά και πυροβολεί στον αέρα. Η σπατάλη πυρομαχικών μπορεί να τους στοιχίσει. Χθες η μικρή πόλη των 10.000 κατοίκων έγινε θέατρο σκληρών μαχών με 16 νεκρούς, ενώ η πόλη άλλαξε τρεις φορές χέρια μέχρις ότου διαλυθούν οι κανταφικές δυνάμεις.

Eτοίμαζαν επίθεση

Το αργό τέλος του Καντάφι

του Γιώργου Δελαστίκ

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Μουαμάρ Καντάφι και το καθεστώς του θα ανατραπούν και μάλιστα πνιγμένοι στο αίμα των θυμάτων τους, καθώς προσπαθούν να κρατηθούν στην εξουσία εξοντώνοντας αυτούς που έχουν ξεσηκωθεί εναντίον τους. Ο Καντάφι θα απομακρυνθεί έτσι με ατιμωτικό τρόπο από το προσκήνιο της Ιστορίας. Η ύστατη φάση της εξουσίας του ως τυράννου που πνίγει τον λαό του στο αίμα, θα αμαυρώσει ανεξίτηλα όλα όσα προσέφερε στη Λιβύη και στον λαό της τα πρώτα είκοσι-τριάντα χρόνια της κυριαρχίας του.

Η Λιβύη θα γίνει Κόσοβο;

του Κώστα Μάρκου

Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ επιχειρούσαν να εκμαιεύσουν από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ απόφαση που θα τους επέτρεπε να επέμβουν στρατιωτικά στη Λιβύη στο όνομα της «ανθρωπιστικής κρίσης» – δικαιολογία με την οποία, ΗΠΑ και ΕΕ βομβάρδισαν και τη Γιουγκοσλαβία.

Η πρόθεση για στρατιωτική ιμπεριαλιστική επέμβαση είναι δεδομένη. Σε ειδικό άρθρο του στην εφημερίδα Γκράνμα, ο ιστορικός ηγέτης της Κούβας Φιντέλ Κάστρο, προειδοποιούσε: «Για μένα είναι ξεκάθαρο πως την κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν την ενδιαφέρει η ειρήνη στη Λιβύη και δεν θα διστάσει να διατάξει το ΝΑΤΟ να εισβάλει σ’ αυτή την πλούσια χώρα, ίσως μέσα σε λίγες ώρες ή και σε μερικές ημέρες».

Λίγες ώρες μετά τη δημοσίευση του άρθρου, ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Τζέι Κάρνει, ερωτώμενος σχετικά, δήλωνε πως οι ΗΠΑ «δεν αποκλείουν κανένα μέσο, μηδέ της στρατιωτικής δράσης εξαιρουμένης».

Αίγυπτος το Ουισκόνσιν!

της Κατερίνας Κιτίδη

Πρωτοφανείς κινητοποιήσεις για τα αμερικανικά δεδομένα συνταράζουν την τελευταία εβδομάδα την πολιτεία του Ουισκόνσιν. Ο νεοεκλεγείς κυβερνήτης της, ο Ρεπουμπλικάνος Σκοτ Ουόκερ, προωθεί σχέδιο νόμου που καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις στο δημόσιο τομέα για αυξήσεις άνω του πληθωρισμού, αφαιρεί από τα συνδικάτα το δικαίωμα να διαπραγματεύονται την περίθαλψη και τις συντάξεις, και επιτρέπει τις απολύσεις όσων «συλλογικά και οργανωμένα παρακωλύουν την εργασία» ή απουσιάζουν δίχως την έγκριση του εργοδότη. Παράλληλα, το νομοσχέδιο καταργεί τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα των συμβασιούχων ορισμένου χρόνου.

Ο κυβερνήτης αποκάλεσε το νομοσχέδιο «μετριοπαθή απαίτηση» και δήλωσε πως μόνη εναλλακτική είναι να γίνουν πάνω από 10.000 απολύσεις, σε μία πολιτεία που λειτουργεί ως πείραμα για σχέδια «εξυγίανσης» της οικονομίας σε ολόκληρη την Αμερική. Αντίστοιχες απόπειρες για περικοπή των δαπανών γίνονται στο Τέξας, το Οχάιο και την Αριζόνα, ενώ η Μινεσότα και το Ιλινόις πρόσφατα αύξησαν τη φορολογία των πολιτών. 

Η Βρετανία στο περιθώριο της ΕΕ

του Γιώργου Δελαστίκ

Ανήσυχοι είναι οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου για το μέλλον της Αγγλίας ως ηγετικού παράγοντα της ΕΕ. «Η Βρετανία κινδυνεύει να παραμεριστεί καθώς το Παρίσι και το Βερολίνο αναζητούν στενότερους οικονομικούς δεσμούς» έγραφαν στους τίτλους σχετικής ανάλυσής τους την περασμένη εβδομάδα. «Ο Ντέιβιντ Κάμερον, ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, έχει προειδοποιηθεί από τους εταίρους του στον κυβερνητικό συνασπισμό ότι κινδυνεύει να περιθωριοποιήσει τη Βρετανία σε μια Ευρώπη δύο ταχυτήτων αν υιοθετήσει μια πολιτική «άδειας καρέκλας», ενώ χώρες της Ευρωζώνης υπό την ηγεσία της Γαλλίας και της Γερμανίας λαμβάνουν οικονομικές αποφάσεις - κλειδιά» υπογράμμιζε ευθύς εξαρχής στην ανάλυσή της η σοβαρή βρετανική οικονομική εφημερίδα. «Ο Νικ Κλεγκ, ο αναπληρωτής πρωθυπουργός (σ.σ.: και ηγέτης του κόμματος των Φιλελευθέρων που συγκυβερνούν με τους Συντηρητικούς του Κάμερον), είναι μεταξύ εκείνων που προειδοποιούν τον Ντ. Κάμερον ότι το βρετανικό όραμα μιας ανοικτής Ευρώπης του ελευθέρου εμπορίου βρίσκεται σε κίνδυνο, καθώς το Παρίσι και το Βερολίνο επιδιώκουν στενότερη συνεργασία στην οικονομική πολιτική μεταξύ των 17 μελών της Ευρωζώνης» προσθέτουν οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς».

Η Αραβία στις φλόγες

του Γιώργου Δελαστίκ

Βρυχώνται τα πλήθη του εξεγερμένου λαού σε όλες σχεδόν τις αραβικές χώρες. Τα αυταρχικά καθεστώτα όλης της Αραβίας, από το Μαρόκο στον Ατλαντικό ως το Μπαχρέιν στον Κόλπο, κλονίζονται. Οι τύραννοι τρέμουν βλέποντας ότι ο ένας μετά τον άλλον άρχισαν να καταρρέουν. Ο Μπεν Αλί στην Τυνησία και ο Χόσνι Μουμπάρακ στην Αίγυπτο αποτελούν ήδη παρελθόν, ενώ πολλοί από τους υπόλοιπους ομολόγους τους δεν αισθάνονται καθόλου καλά. Είναι προφανές ότι το σύστημα διακυβέρνησης των αραβικών κρατών έχει περιέλθει σε βαθύτατη κρίση. Εχει εξαντλήσει τις δυνατότητές του - με εξαίρεση ίσως τις πετρομοναρχίες του Κόλπου. Τα εκφυλισμένα καθεστώτα της αντιαποικιακής εποχής, προ μισού αιώνα, έχουν χάσει τη νομιμοποίησή τους στη συνείδηση των λαών τους. Το κοινωνικό πρόβλημα είναι η πρωταρχική αιτία των ανατροπών που συντελούνται. Τα αραβικά καθεστώτα αδυνατούν πλέον να εξασφαλίσουν εργασία και αξιοπρεπή διαβίωση στον όλο και πιο μορφωμένο, ιδιαιτέρως νεανικό πληθυσμό τους. Η όλο και συχνότερη προσφυγή των τυράννων στην καταστολή για να ελέγξουν την κατάσταση οξύνει αναπότρεπτα το θέμα της έλλειψης δημοκρατικών ελευθεριών, αναδεικνύοντας τον ολοκληρωτισμό των καθεστώτων αυτών.

Τυνησία – Αίγυπτος, εξέγερση και ανατροπή: η Μέση Ανατολή αλλάζει…

Η Πρωτοβουλία «Ένα Καράβι για τη Γάζα» διοργανώνει εκδήλωση – συζήτηση με θέμα:

Τυνησία – Αίγυπτος, εξέγερση και ανατροπή:

η Μέση Ανατολή αλλάζει…

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Πολυτεχνείο, αμφιθέατρο Γκίνη, την Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου και ώρα 19:00 μμ

Προσκεκλημένοι ομιλητές είναι οι:

• SAMIR ABDALLAH, Αιγύπτιος σκηνοθέτης. Με πολλές ταινίες στο ενεργητικό του για την Παλαιστίνη, μεταξύ των οποίων και την “Gaza-strophe” για την καταστροφή της Γάζας. 

• NAOUFAL EL SADIQ, Τυνήσιος πολιτικός αναλυτής, υπεύθυνος διεθνών σχέσεων PDP, μέλος του Coalition 18 October.

• ΑΡΗΣ ΧΑΤΖΗΣΤΕΦΑΝΟΥ, δημοσιογράφος συντονίζει την συζήτηση.

Θα προβληθεί κινηματογραφικό υλικό από τα γεγονότα.

ΤΣΕΧΙΑ: Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΠΕΙΛΕΙ ΝΑ ΘΕΣΕΙ ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ ΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ!

ΕΝΤΕΙΝΕΤΑΙ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ!

Στην Τσεχία οι κομμουνιστές δέχονται εδώ και χρόνια συντονισμένες επιθέσεις από τις αστικές κυβερνήσεις, οι οποίες ξεκίνησαν με την απαγόρευση λειτουργίας της Κομμουνιστικής Νεολαίας ενώ φτάνουν μέχρι την εξέταση της απαγόρευσης λειτουργίας του ίδιου του ΚΚ Βοημίας - Μοραβίας!

Όλα ξεκίνησαν το Νοέμβριο του 2008, όταν η Γερουσία, επεξεργάστηκε σχέδιο απαγόρευσης της λειτουργίας του ΚΚ Βοημίας Μοραβίας, το οποίο υπέβαλε μάλιστα στο Ανώτατο Δικαστήριο. Αιτιολογία, To αιτιολογικό σκεπτικό ήταν πως το ΚΚ Βοημίας Μοραβίας, δεν απαρνείται τη βία ως μέσο κατάληψης της εξουσίας, επειδή υιοθετεί το "Κομμουνιστικό Μανιφέστο" του Καρλ Μαρξ!

Αίγυπτος: εξέγερση για μια χούντα;

του Γιώργου Δελαστίκ

Πέρα από την απομάκρυνση του τυράννου Χόσνι Μουμπάρακ από την εξουσία, απολύτως τίποτα άλλο δεν έχει κριθεί στην Αίγυπτο. Το βέβαιο είναι ότι ο πρώτος γύρος της λαϊκής εξέγερσης έληξε, αλλά καθόλου σίγουρο δεν είναι ότι δεν θα υπάρξουν και άλλοι γύροι αναμέτρησης του στρατιωτικού καθεστώτος με διαδηλωτές. Αν πάντως τα πράγματα εξελιχθούν όπως δείχνουν αυτή τη στιγμή, τότε τα κέρδη της εξέγερσης -η ανατροπή του Μουμπάρακ- ενδέχεται να αποδειχθούν εντελώς αναντίστοιχα προς το εύρος, τον παλλαϊκό χαρακτήρα και το μεγαλείο της.

Ας δούμε τα πράγματα ψυχρά. Μέχρι στιγμής τα αποτελέσματα της εξέγερσης είναι η απαλλαγή από τον Μουμπάρακ και η εγκαθίδρυση μιας... στρατιωτικής χούντας - και μάλιστα από το καθεστώς Μουμπάρακ χωρίς τον πρόεδρό του!

Ο αιγυπτιακός στρατός είχε την εξουσία πριν, ο αιγυπτιακός στρατός την έχει και τώρα - και μάλιστα σε ωμή μορφή, χωρίς κοινοβούλιο και χωρίς σύνταγμα.

Σαλεύει το πλήθος, βουλιάζει η οθόνη

του Δημήτρη Αργυρού

Και από το πουθενά σε Τυνησία, Αίγυπτο και Αλγερία ένα τεράστιο πλήθος νέων, μορφωμένων και άνεργων ξεχύθηκε στους δρόμους και σχεδόν σμπαράλιασε τα νεοαποικιοκρατικά καθεστώτα, στηρίγματα και τοποτηρητές των συμφερόντων της αυτοκρατορίας του κεφαλαίου.

Δίχως αρχηγούς, με λάβαρο την αξιοπρέπεια αυτοργανώθηκε- παράγωντας μορφές αντιεξουσίας που ως ένα σημείο αντικαθιστούν την εξουσία του κράτους- απαιτώντας δημοκρατία, ελευθέρια και συμμετοχή στο πλούτο που παράγει

Γκρέμισαν τον τύραννο

του Γιώργου Δελαστίκ

Ωδή προς το μεγα­λείο της εξέγερσης του λαού της Αιγύπτου αποτέ­λεσε η προχθεσινή μέρα. Την ώρα που έπεφτε το σού­ρουπο, περνούσε πολιτικά στη ζώνη του λυκόφωτος και ο γαντζωμένος με απίστευτη λύσσα στην εξουσία τύραννος της χώρας, ο λαομίσητος Χόσνι Μουμπάρακ! Ο προσφάτως ορισθείς αντιπρόεδρος και επίδοξος συνεχιστής του καθεστώτος Ομάρ Σουλεϊμάν βγήκε στην κρατική τηλεόραση και ανακοίνωσε τη δήθεν παραίτηση και ουσιαστικά καθαίρεση του απεχθούς δικτάτορα. Τρελοί από χαρά, εκατομμύρια Αιγύπτιοι στο Κάιρο και δεκάδες εκατομμύρια σε όλη τη χώρα βγήκαν στους δρόμους και στις πλατείες πανηγυρίζοντας την εκκωφαντική πτώση του Μουμπάρακ. Ρίγη τρόμου διαπερνούν τώρα πλέον όλους τους ηγέτες των ολοκληρωτικών αραβικών καθεστώτων από τον Κόλπο έως τις ακτές του Ατλαντικού.

Tο “δεν πληρώνω” έριξε τη… Θάτσερ

Ιστορικό παράδειγμα κινήματος ανυπακοής στη Μεγ. Βρετανία

Γύρω στα τέλη της δεκαετίας του ’80, η κυβέρνηση θάτσερ στη βρετανία αποφάσισε να επιβάλλει ένα νέο φόρο στα νοικοκυριά, ο οποίος έμεινε με το όνομα poll tax. Πρακτικά το ποσό που αναλογούσε σε κάθε οικογένεια προέκυπτε από το πόσα άτομα έμεναν σε ένα σπίτι, χωρίς να λαμβάνεται υπόψιν το εισόδημά τους. 
Σχεδόν αμέσως προέκυψε ένα κίνημα πολιτών που αρνήθηκαν συντεταγμένα να πληρώσουν. Ξεκίνησε από τη Σκωτία και επεκτάθηκε σε όλη τη χώρα, με αποτέλεσμα τη δεύτερη χρονιά εφαρμογής του νόμου να μην πληρώσει περίπου το 30% των φορολογούμενων (διευκρινίζεται πως η άρνηση αφορούσε ΜΟΝΟ τον poll tax – ή community charge επίσημα).

Επαναστάσεις και ψευδαισθήσεις

του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστική εκδήλωση εθελοτυφλίας απέναντι στις εξεγέρσεις που πυρπολούν τις νότιες ακτές της Μεσογείου από τα στερεότυπα περί «επανάστασης του Facebook». Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι πολιτικά ναρκωμένων, επί δεκαετίες, αραβικών χωρών κατεβαίνουν στους δρόμους, ζητώντας ψωμί, δουλειά και ελευθερία, πυρπολούν τα γραφεία του κυβερνώντος κόμματος και της κρατικής ασφάλειας, θρηνούν εκατοντάδες νεκρούς, αντιμετωπίζουν με απαράμιλλο θάρρος τους πληρωμένους φονιάδες του καθεστώτος, ρίχνουν κυβερνήσεις - και όμως, αυτό που εντυπωσιάζει τον κεντρικό παρουσιαστή του CNN Πιρς Μόργκαν είναι «η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Facebook και το Twitter, η πιο συναρπαστική πλευρά αυτής της επανάστασης»!

Ένα αραβικό 1848: Οι Δυνάστες τρέμουν και καταρρέουν

του Ταρίκ Αλί

 

Οι μάζες των Αράβων θέλουν να διακόψουν αυτόν τον ασφυκτικό εναγκαλισμό. Οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν υποστηρίξει τους δικτάτορες που ξεφορτώνονται.

Ο Μουμπάρακ δεν μπορεί να παραμείνει για πολύ ακόμη καθώς ο στρατός έχει δηλώσει ότι δεν θα ανοίξει πυρ. Αυτό αποκλείει μια επιλογή τύπου Πλατείας Τιεν Αν Μεν. Εάν οι Στρατηγοί (οι οποίοι μέχρι σήμερα στήριζαν το καθεστώς) αθετούσαν την υπόσχεσή τους, ο στρατός θα διχαζόταν και θα συγκροτούνταν συνθήκες εμφυλίου πολέμου. Κανείς δεν επιθυμεί κάτι τέτοιο αυτή τη στιγμή,  ούτε και οι Ισραηλινοί, οι οποίοι θα ήθελαν οι Αμερικανοί φίλοι τους να κρατήσουν τον άνθρωπό τους στο Κάιρο όσο περισσότερο γίνεται. Όμως και αυτό είναι πια αδύνατο.

Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον αραβικό κόσμο

του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Μια νέα Μέση Ανατολή αναδύεται όχι μέσα από τις κάνες των αμερικανικών τανκς, αλλά από τις φωτιές και τα οδοφράγματα των αραβικών δρόμων

Μπορεί τα μεγάλα συλλαλητήρια της Παρασκευής στο Κάιρο και στα άλλα αστικά κέντρα της Αιγύπτου να μη σήμαναν την ημέρα της αποχώρησης του Χόσνι Μουμπάρακ, όπως το ήθελε η δημοκρατική αντιπολίτευση. Δεν υπάρχει αμφιβολία όμως ότι ύστερα από τα δραματικά γεγονότα που εκτυλίχθηκαν με κινηματογραφική ταχύτητα το τελευταίο τετραήμερο -συγκεντρώσεις εκατομμυρίων ανθρώπων εναντίον του καθεστώτος την Τρίτη, ελιγμός Μουμπάρακ περί αποχώρησης τον Σεπτέμβριο, όργιο καταστολής παραστρατιωτικών του καθεστώτος και εγκληματικών στοιχείων εναντίον της αντιπολίτευσης και εκπροσώπων του διεθνούς Τύπου την Τετάρτη και την Πέμπτη, νέα έκρηξη του δημοκρατικού κινήματος την Παρασκευή- τίποτα πλέον δεν μπορεί να είναι όπως πριν. Μια νέα Αίγυπτος και ευρύτερα μια νέα Μέση Ανατολή αναδύονται μέσα από τους καπνούς και τις φλόγες των αραβικών δρόμων.

Τρέμουν οι τύραννοι

του Γιώργου Δελαστίκ

Φόβος. Αυτό είναι το συναίσθημα που κυριαρχεί στους αυταρχικούς ηγέτες όλων των αραβικών κρατών. Η νικηφόρα εξέγερση στην Τυνησία, η εν εξελίξει αναμέτρηση για την ανατροπή του αιμοσταγούς καθεστώτος του Χόσνι Μούμπαρακ στην Αίγυπτο, οι αλλεπάλληλες διαδηλώσεις στην Υεμένη και στην Ιορδανία, τα πρώτα σκιρτήματα στην Αλγερία, στη Δυτική Οχθη, στο Σουδάν προκαλούν τρόμο στους Αραβες τυράννους. Πανικοβάλλονται στην ιδέα ότι μπορεί να έχουν κι αυτοί την τύχη του ανατραπέντος Μπεν Αλί της Τυνησίας. Κανένας τους φυσικά δεν σκέπτεται να παραιτηθεί υπό το βάρος της λαϊκής κατακραυγής. Ολοι προετοιμάζουν για ανθρωποσφαγές τις δυνάμεις καταστολής των καθεστώτων τους, στρατό και αστυνομία. Κανείς τους δεν θα φύγει χωρίς αιματοχυσία 

Οι δεσπότες της Αραβίας επιχειρούν παράλληλα να εκτονώσουν την οργή των λαών τους προβαίνοντας σε κινήσεις ελιγμού τόσο στο πολιτικό όσο και στο οικονομικό επίπεδο. Ο Μουμπάρακ δήλωσε ότι θα αποχωρήσει τον Σεπτέμβρη και ότι δεν θα βάλει τον γιο του, Γκαμάλ, υποψήφιο πρόεδρο. Τα ίδια δήλωσε και ο πρόεδρος της Υεμένης Αλί Αμπντουλάχ Σαλέχ - μόνο που αυτός θέλει να μείνει ως το 2013, οπότε και λήγει η θητεία του. Ο Αμπντελαζίζ Μπουντεφλίκα είπε ότι θα άρει τον στρατιωτικό νόμο που ισχύει εδώ και 19 χρόνια!