Στις 8 Μάρτη 2007, κατατέθηκε προς ψήφιση στη Βουλή, ο τότε νόμος πλαίσιο της Γιαννάκου.
Οι φοιτητές έχωντας ήδη πραγματοποιήσει ένα γιγάντιο και νικηφόρο αγώνα ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και βρισκόμενοι στον τρίτο μήνα κατάληψης στις σχολές τους, πραγματοποιούν στο κέντρο της Αθήνας πανελλαδική πορεία.
Πάνω από 40.000 φοιτητές περικυκλώνουν τη Βουλή (ίσως η μεγαλύτερη φοιτητική κινητοποίηση των τελευταίων δεκαετιών). Η απάντηση των φοιτητών αλλά και ολόκληρης της εκπαιδευτικής κοινότητας, ήταν σαφής εκείνη τη μέρα "Συνεχίζουμε μέχρι την τελική νίκη, τώρα στο δρόμο ρίχνουμε το νόμο".
Από την άλλη μεριά η απάντηση της κυβέρνησης, η πλέον γνώριμη σήμερα. Όσοι περισσότεροι διαδηλώνουν, τόσο περισσότερο ξύλο και δακρυγόνα.
5 χρόνια μετά φαίνεται ότι αυτοί οι αγώνες όχι απλά δεν πήγαν χαμένοι, αλλά χρειάστηκε ο νόμος Διαμαντοπούλου για να επανέλθουν στο προσκήνιο βασικές πτυχές του νόμου Γιαννάκου, όπως οι διαγραφές φοιτητών, η περικοπή των δωρεάν βιβλίων, οι μάνατζερ κλπ.
Πολύ περισσότερο 5 χρόνια μετά φαίνεται ότι αυτοί οι αγώνες συνεχίζουν να μας εμπνέουν, όχι απλά απέναντι στο νόμο πλαίσιο της Διαμαντοπούλου, αλλά απέναντι στην πολιτική που τσακίζει τα δικαιώματά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου