Τούτες τις μέρες ο άνεμος μας κυνηγάει…
Με το σουγιά στο κόκαλο, με το λουρί στο σβέρκο, πολιτικό προσωπικό και δημοσιογραφική αριστοκρατία, ελληνικό και ξένο κεφάλαιο, μας εκβιάζουν με τον πιο στυγνό τρόπο, να αποδεχτούμε την πλήρη καταστροφή μας κινδυνολογώντας ότι «σε διαφορετική περίπτωση» μας περιμένει η χρεοκοπία και ο «μεσαίωνας της εξόδου από το ευρώ». Ο στόχος τους: να παγώσει ο λαός, να μην υπάρξουν αντιδράσεις, να γίνουμε όλοι θεατές της πιο τραγικής φάρσας που λέγεται «διαπραγμάτευση», να περάσουν την υποδούλωσή μας με μέτρα πρωτοφανούς αγριότητας. Με απίστευτο κυνισμό επιβάλλουν:
– Tη μείωση του κατώτατου μισθού και την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και κάθε ίχνους εργατικού δικαίου.
– Την άμεση απόλυση 15.000 δημοσίων υπαλλήλων.
– Τη δραστική μείωση των συντάξεων.
– Την κατάρρευση της περίθαλψης και των ασφαλιστικών ταμείων λόγω των νέων περικοπών.
– Την κατάργηση της μονιμότητας και των σταθερών εργασιακών σχέσεων, κατ’ αρχάς στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Κανείς δεν μιλάει όμως, για την ουσία της Δανειακής Σύμβασης, για την επιβολή επιτροπείας – «κηδεμονίας», για την Ευρωπαϊκή Διακυβέρνηση, για τη μετατροπή του δανείου σε ομόλογα «αγγλικού δικαίου». Έτσι όλο το ελληνικό χρέος περνάει στο αγγλικό δίκαιο. Οι δανείστριες χώρες γίνονται ιδιοκτήτες όλης της τωρινής αλλά και μελλοντικής περιουσίας του ελληνικού δημοσίου, δηλαδή κύριοι της χώρας μας.
Στο χώρο της εκπαίδευσης πολιτική αυτή εφαρμόζεται με τη διάλυση της Δημόσιας Δωρεάν Παιδείας. Μετά την ψήφιση του Νόμου πλαισίου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση έρχεται ο Νόμος για Πρωτοβάθμια – Δευτεροβάθμια. Το νέο σχολείο της Αγοράς!!! Ένα σχολείο υποχρηματοδοτούμενο, με ευέλικτο και πειθήνιο προσωπικό. Ένα σχολείο που θα προσφέρει τις αποσπασμένες και κατακερματισμένες γνώσεις. Μια δημόσια εκπαίδευση φτηνή και υποταγμένη στα συμφέροντα των ιδιωτών, του κεφαλαίου και των αναγκών τους.
Στην εποχή των μεγάλων αφηγήσεων, ο άνθρωπος αγωνιζόταν γιατί πίστευε σε ένα συλλογικό όνειρο: ότι η γη που δουλεύει του ανήκει, ότι ο ιδρώτας του πληρώνεται με δικαιοσύνη και αλήθεια, ότι υπάρχει σχολείο να γιατρέψει την άγνοια και φάρμακο για να τρομάξει το θάνατο, ότι το σπίτι τουφωτίζεται και ότι το τραπέζι του γεμίζει, ότι η γη του είναι ελεύθερη και είναι θέμα του λαού να κυβερνά και να κυβερνιέται. Αυτοί οι αγώνες που μάτωσαν γενιές και γενιές εργαζόμενων, έδωσαν σε μας ότι έχουμε σήμερα, ότι βιώσαμε και γνωρίσαμε ως σήμερα. Σταθερή εργασία, συντάξεις, περίθαλψη, δημόσια παιδεία και υγεία, πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα.
Στην εποχή του μεγάλου φόβου, πάνω στο κύμα της καπιταλιστικής κρίσης, έρχονται να καταστρέψουν ολόκληρη τη χάρτα των δικαιωμάτων και κατακτήσεων με μία και μόνη ζαριά! Να φοβόμαστε μήπως αρρωστήσουμε, να πηγαίνουμε στη δουλειά με σκυμμένο το κεφάλι, να φοβόμαστε ότι θα γεράσουμε χωρίς σύνταξη, ότι θα απολυθούμε και θα μείνουμε στο δρόμο, ότι δεν θα πληρωθούμε τον επόμενο μήνα και δε θα έχουμε να ταΐσουμε τα παιδιά μας. Να μας μετατρέψουν από εργαζόμενους με δικαιώματα και κατακτήσεις, στους σκλάβους του 21ου αιώνα. Σε μια άμορφη πληβειακή μάζα, χωρίς σταθερές, χωρίς συλλογικότητες, χωρίς αύριο. Να επιστρέψουμε οριστικά και τελεσίδικα πίσω από το έτος 1789! Θα το επιτρέψουμε;
Η αντίσταση ενάντια σε αυτή την λαίλαπα ενάντια στις ζωές μας έχει ήδη ξεκινήσει. Το δείχνουν οι μεγαλειώδεις αγώνες στην Χαλυβουργία, τον ΑΛΤΕΡ, την Ελευθεροτυπία και σε δεκάδες μικρούς χώρους δουλειάς σε όλη την χώρα. Κανένας εργαζόμενος δεν θεωρεί ότι η μάχη τέλειωσε επειδή οι βουλευτές απομονωμένοι στη Βουλή έδωσαν το πράσινο φως στους τραπεζίτες. Το συγκλονιστικό τριήμεροo 10-11-12 Φλεβάρη όπου εκατοντάδες χιλιάδες βρισκόμασταν στους δρόμους ανυποχώρητοι ήταν μόνο η προειδοποιητική βολή από τη μεριά των εργατών. Η μάχη τώρα αρχίζει. Το ζήτημα είναι
να την οργανώσουμε νικηφόρα, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά, όλοι μαζί και συντονισμένα.
Άλλη λύση υπάρχει. Το χρέος δεν μπορεί και δεν πρέπει να πληρωθεί. Παύση πληρωμών του χρέους – μη αναγνώριση του χρέους, είναι η απάντηση. Άμεσο πρόγραμμα αναγκών και δικαιωμάτων που θα ξεκινά με τη στάση πληρωμών στους δανειστές και θα φθάνει όχι μόνο στο σταμάτημα της λεηλασίας του εργατικού εισοδήματος αλλά και στην ανακατανομή του κοινωνικού πλούτου. Διεθνιστικός αγώνας και έξοδος από το ευρώ, την ΟΝΕ και την Ε.Ε. Κοινωνικοποίηση και εργατικός έλεγχος των τραπεζών και των παραγωγικών τομέων.Δεν θέλουμε καμία δόση και κανένα νέο δάνειο. Μπορούμε να ζήσουμε με τη δουλειά μας. Απλήρωτοι, σε ανεργία και σε αχρηστία, θα μείνουν αυτοί που ζουν από τον ιδρώτα μας.
Να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας……
Όλοι στο συλλαλητήριο την Κυριακή 18/03 στις 16:00
Προσυγκεντρώσεις:
• Στο Δήμο Αγ. Αναργύρων στην Κεντρική Πλατεία της Εκκλησίας.
• Στην Πετρούπολη στην Στρογγυλή Πλατεία.
Κατάληξη στην Κεντρική Πλατεία του Ιλίου και όλοι μαζί μετά από κοινή πορεία στο Ίλιον θα τερματίσουμε στο Άλσος όπου και θα ακολουθήσει Συναυλία από το Μουσικό Γυμνάσιο – Λύκειο του Δήμου Ιλίου.
Oργανώνουν: Σύλλογος Π.Ε. «Δ. Γληνός», Γ’ ΕΛΜΕ Δυτ. Αθήνας, Ένωση Γονέων & Κηδεμόνων Πετρούπολης,Σύλλογος Γονέων & Κηδεμόνων 8ο Δημ. Σχολείου Καματερού, Σύλλογος Γονέων & Κηδεμόνων 10ο Δημ. Σχολείου Πετρούπολης, Επιτροπές Αντίστασης – Αλληλεγγύης Ιλίου.
Δημοτικές Παρατάξεις: Αριστερό Σχήμα Ιλίου, Ανήσυχη Πόλη Πετρούπολης, Ανυπόταχτη Πετρούπολη, Αριστερή Πρωτοβουλία Πετρούπολης, Αλληλεγγύη Καματερού - Αγ. Αναργύρων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου