Το χρονικό μιας Απεργοσπασίας

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010 (Μεσημέρι)


Η εργοδοσία του Πήγασου απολύει 16 διοικητικούς.


Απόγευμα γύρω στις 17:00


Η ενημέρωση από τους συνδικαλιστές της ΕΠΗΕΑ μετατρέπεται σε κοινή συνέλευση συντακτών και διοικητικών και ενώ στην αρχή οι συνδικαλιστές της ΕΠΗΕΑ καλούν σε 24ωρη στο τέλος αποφασίζεται 48ωρη με την στήριξη των παρευρισκόμενων συντακτών από τις εφημερίδες του Πήγασου και με εκπροσώπους του ΔΟΛ, οι οποίοι δηλώνουν ότι στηρίζουν κι αυτοί την απεργία. Οι συντάκτες και οι διοικητικοί καλούν την ΕΣΗΕΑ να συμμετάσχει στην απεργία. Εργαζόμενοι από το Goal δεν εμφανίζονται στην συνέλευση αυτή.


Από 18:00 μέχρι το βράδυ


Μια μικρή ομάδα συντακτών και αρχισυντακτών του Έθνους αρχίζει σιγά σιγά να διαμορφώνεται και αντιτίθεται στην απόφαση της συνέλευσης με το σκεπτικό ότι δεν έγινε ψηφοφορία, χωρίς να έχει γίνει ακόμα γνωστό εάν η ΕΣΗΕΑ θα κηρύξει απεργία. Η ομάδα αυτή περίπου 7-8 ατόμων καλλιεργεί κλίμα έντασης με φωνές και συνεχόμενες επισκέψεις- επιθέσεις στην εκπρόσωπο των συντακτών του Έθνους. Οι εργαζόμενοι του Goal βγάζουν ψήφισμα με το οποίο διαφωνούν με τις αποφάσεις της συνέλευσης και ζητάνε γενική απεργία.


Βράδυ Τρίτης – Πρωί Τετάρτης 29


Η ΕΣΗΕΑ προκηρύσσει 48ωρη απεργία σε Πήγασο, ΔΟΛ και 24ωρη στην Ελευθεροτυπία με βάση τα ψηφίσματα των συνελεύσεων και φοβούμενη την πίεση των από τα κάτω, αλλά και για να δείξει καλό πρόσωπο προς την ΕΠΗΕΑ.


Μεσημέρι Τετάρτης


Οι ομάδες των συντακτών που αντέδρασαν στις αποφάσεις της συνέλευσης της Τρίτης, συνεχίζουν να δημιουργούν κλίμα κατά των αποφάσεων της συνέλευσης και κατά των αποφάσεων της ΕΣΗΕΑ σε όλα τα έντυπα του Πήγασου.


Απόγευμα Τετάρτης


Παρουσία των συνδικαλιστών της ΕΣΗΕΑ και της ΕΠΗΕΑ που έχουν μεταβεί για ενημέρωση ξεκινάει και πάλι συνέλευση με μεγάλη συμμετοχή εξαιτίας του κλίματος που έχει προκληθεί την προηγούμενη μέρα και το μεσημέρι. Τα μέλη της ομάδας που δεν θέλουν την προκηρυγμένη από την ΕΣΗΕΑ απεργία αρχίζουν να σουλατσάρουν ανάμεσα στους συγκεντρωμένους εργαζόμενους και με κάθε ευκαιρία φωνάζουν ενάντια στην απεργία, το συνδικαλισμό και τους συνδικαλιστές, φτάνοντας μάλιστα και σε σημείο να τραμπουκίσουν τους συνδικαλιστές. Ο περισσότερος κόσμος είναι ενάντια στους συνδικαλιστές, όχι όμως και στην ιδέα της απεργίας, κάτι που οι μικρές αυτές ομάδες, που πλέον έχουν διευρυνθεί, εκμεταλλεύονται και προτείνουν το αίτημα όχι απεργία μόνο στο ΔΟΛ και στον Πήγασο αλλά γενική απεργία. Έτσι η δυσαρέσκεια απέναντι στους συνδικαλιστές μετατρέπεται σε αντίδραση προς την συγκεκριμένη απεργία, η οποία ήταν και αυτή που πόναγε τα αφεντικά. Η ένταση επικρατεί και κανείς, πέραν από αυτές τις μικρές ομάδες δε σκέφτεται λογικά, κανείς δε ξέρει τι να κάνει και όλοι κοιτιούνται μεταξύ τους απορημένοι. Κανείς δεν έχει καταλάβει τι έχει συμβεί και από κάπου εμφανίζεται η ιδέα της ψηφοφορίας με επιλογές:


1)Απεργία μόνο σε Πήγασο και ΔΟΛ
2)Απεργία σε όλα τα ΜΜΕ
3)Όχι απεργία


Αργά το απόγευμα και το βράδυ της Τετάρτης


Η εκπρόσωπος του Έθνους καταρρέει και μεταφέρεται με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο. Κατά την μεταφορά της άτομα που είχαν ξεκινήσει να δημιουργούν κλίμα την τραμπουκίζουν με το σκεπτικό ότι παίζει θέατρο και εν συνεχεία στήνουν κάλπες για την πολυπόθητη ψηφοφορία. Κάλπες στήνονται σε όλα τα έντυπα στα οποία έχει προκηρυχτεί απεργία. Ο περισσότερος κόσμος έχει φύγει, ενώ αρκετοί που είναι στις εφημερίδες αρνούνται να συμμετέχουν. Οι υπέρ της ψηφοφορίας προσπαθούν να πείσουν με κάθε μέσο τους εργαζόμενους να ψηφίσουν. Φωνάζουν για να προκαλέσουν την προσοχή του κόσμου στην κάλπη και στο παιχνιδάκι που έχουν ετοιμάσει, ενώ συμπεριφέρονται αλαζονικά και ειρωνικά σε όσους εκφράζουν οποιαδήποτε διαφωνία. Οι διαδικασίες ψηφοφορίας είναι αδιαφανείς καθώς κανείς δε ξέρει τον ακριβή αριθμό των εργαζομένων για να υπολογίσει το ποσοστό των ψηφισάντων, ενώ οι ψηφίσαντες δε γράφουν δίπλα την ιδιότητα τους με αποτέλεσμα να μπορεί ο καθένας να ψηφίσει ανεξάρτητα από το αν εργάζεται στις εφημερίδες ή όχι. Ενδεικτικό του στησίματος της διαδικασίας είναι ότι σε όλες τις ψηφοφορίες (μέχρι και στου ΔΟΛ) οι επιλογές είναι είτε οι τρεις αυτές συγκεκριμένες επιλογές που προαναφέρθηκαν είτε οι δύο (γενική απεργία ή απεργία σε ΔΟΛ και Πήγασο). Οι περισσότεροι ψηφίζουν υπέρ της ιδέας της γενικής απεργίας. Με αυτό λοιπόν το φιάσκο, οι αντίθετοι στις αποφάσεις της συνέλευσης της Τρίτης και της απόφασης της ΕΣΗΕΑ η οποία είχε ξεπεραστεί ήδη από τις συνελεύσεις της Τρίτης θεωρούν ότι ξεπερνάν τα συνδικαλιστικά τους όργανα και ζητούν γενική απεργία, ενώ στην ουσία ζητούν να μη γίνει απεργία.


Εργαζόμενοι/εργαζόμενες στον όμιλο «Πήγασος»