Συνέντευξη στο in.gr Πέτρου Κωνσταντίνου, επικεφαλής της «Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας»

«Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας» 

 

Τα τελευταία χρόνια οι συνθήκες διαβίωσης στην Αθήνα έχουν χειροτερεύσει. Ποιες είναι οι άμεσες πρωτοβουλίες σας για την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής στην πόλη αναφορικά με τους ελεύθερους χώρους, την καθαριότητα και το πράσινο;

Η υποβάθμιση της ζωής στις γειτονιές της Αθήνας είναι αποτέλεσμα των πολιτικών των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ καθώς και της διαχείρισης ΝΔ-ΛΑΟΣ στο Δήμο της Αθήνας. Η υποταγή στις πολιτικές της αγοράς, των ιδιωτικοποιήσεων και του κέρδους σήμανε φτώχεια για τους εργαζόμενους με την καθήλωση των μισθών, μίζερη ζωή για τους συνταξιούχους με το πετσόκομμα των συντάξεων, διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών, ξεπούλημα των ελεύθερων χώρων σε εργολάβους για τη κατασκευή πάρκινγκ. Η Αθήνα του Μνημόνιου είναι πόλη ανέργων, φτωχών και χιλιάδων αστέγων, είναι πόλη όπου οι φτωχοί και οι μετανάστες στοχοποιούνται από τις κυβερνήσεις και τον Κακλαμάνη και μετατρέπονται σε αποδιομπαίους τράγους για την αποτυχίας τους.
Ο δήμαρχος Κακλαμάνης κέρδισε τον τίτλο του Ομέρ Πριόνη με την καταστροφική του μανία κατά των δένδρων που απέμειναν στην Κύπρου και Πατησίων.
Απαιτείται άμεση ανατροπή αυτής της πολιτικής με προσλήψεις προσωπικού στο Δήμο που θα φροντίζουν τους ελεύθερους χώρους και το πράσινο. Δεν είναι δυνατόν να προσλαμβάνονται διπλάσιοι δημοτικοί αστυνομικοί από εργαζόμενους στο πράσινο. Οι υπηρεσίες καθαριότητας χρειάζονται προσωπικό με μόνιμη και σταθερή δουλειά και όχι κακοπληρωμένο ελαστικά απασχολούμενο προσωπικό.
Οι αρχαιολογικοί χώροι χρειάζονται μόνιμο προσωπικό και όχι απολύσεις των συμβασιούχων. Τα λεφτά θα βρεθούν με τη διαγραφή του ληστρικού χρέους προς τους διεθνείς και ντόπιους Τραπεζίτες, με την ανατροπή του Μνημόνιου κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.

Κάτοικοι πολλών περιοχών του Κέντρου διαμαρτύρονται, καθώς στις γειτονιές τους βρίσκουν καταφύγιο πολλοί οικονομικά εξαθλιωμένοι μετανάστες, ενώ συχνά είναι τα περιστατικά βίας. Πώς μπορεί ο Δήμος Αθηναίων να συμβάλλει στην καλύτερη συνύπαρξη των δύο αυτών κόσμων;

Χιλιάδες εργαζόμενοι και νέοι έχουν εκδηλώσει έμπρακτα την αλληλεγγύη στους μετανάστες και τους πρόσφυγες καταδικάζοντας τις ρατσιστικές πολιτικές των κυβερνήσεων και της ΕΕ που επιδιώκουν την διάσπαση των εργαζόμενων σε ντόπιους και μετανάστες, για να αποδυναμώσουν τον αγώνα των συνδικάτων ενάντια στις απολύσεις, στην ανεργία, το πάγωμα των μισθών και των συντάξεων. Μετά τον Δεκέμβρη του 2008 ένα κύμα ρατσιστικό έβαλε στο στόχαστρο τους νεολαίους ως κουκουλοφόρους και τους μετανάστες ως εγκληματίες.
Οι «επιτροπές αγανακτισμένων πολιτών» που φτάνουν να εγκληματούν ανοικτά με πογκρόμ στις γειτονιές, με εμπρησμούς στεκιών, τζαμιών, με τραμπούκικες επιθέσεις κατά εκδηλώσεων της αριστερά και του αντιρατσιστικού κινήματος είναι η σύγχρονη φασιστική απειλή που γεννάει η κυβερνητική πολιτική, εφαρμόζει ο Κακλαμάνης στο Δήμο και αξιοποιεί ο Καρατζαφέρης και οι νεοναζί για να κάνουν την οργή φόβο και μίσος για τους μετανάστες. Επέβαλαν το κλείσιμο της παιδικής χαράς του Αγίου Παντελεήμονα, ενώ ομάδα τραμπούκων ευθύνεται για οργανωμένες επιθέσεις σε βάρος μεταναστών με κριτήριο της διαφορετική θρησκεία και το χρώμα του δέρματος.
Ο Δήμος της Αθήνας έπρεπε να εγγράφει όλους τους μετανάστες και τα παιδιά τους στα δημοτολόγια και να δίνει έγγραφα και να απαιτούσε από την κυβέρνηση νομιμοποποίηση των μεταναστών και απόδοση ασύλου και παροχών στους πρόσφυγες , όπως ξενώνες αστέγων, αντί να γίνεται το συμπληρωματικό χέρι στη καταστολή των μεταναστών.

Ποια είναι η άποψή σας για το κλείσιμο των δρόμων της Αθήνας στη διάρκεια διαδηλώσεων;

Για να κολυμπήσουμε μπαίνουμε στο νερό. Για να διαδηλώσουμε κατεβαίνουμε στους δρόμους. Κατά του Μνημόνιου δεν διαδηλώνεις από τα τηλεοπτικά παράθυρα. Οι κραυγές κατά των διαδηλώσεων προέρχονται από εκπροσώπους τάξεων που έχουν συμφέρον οι εργαζόμενοι να μην αντιδρούν στις αντεργατικές πολιτικές με τις οποίες θησαυρίζουν οι Τραπεζίτες, οι βιομήχανοι, οι μεγαλέμποροί και οι κάθε είδους μεγαλοεπιχειρηματίες.
Θέλουν να καταργήσουν το άσυλο στα πανεπιστήμια και στα Προπύλαια που κατακτήθηκε με αίμα και θυσίες στον αγώνα για την ανατροπή της χούντας αλλά και στη μεταπολίτευση ενάντια στη ΝΔ του Καραμανλή που επέβαλε την απαγόρευση του δικαιώματος της διαδήλωσης στους δρόμους της Αθήνας.
Δεν μπορώ να ξεχάσω, μία από τις πρώτες διαδηλώσεις στις οποίες συμμετείχα, το 1979 κατά του διαβόητου νόμου 815 για τα ΑΕΙ, όταν οι διαδηλώσεις είχαν απαγορευτεί και το να κατέβεις από τα Προπύλαια στη Πανεπιστημίου σήμαινε έφοδο των ΜΑΤ. Δεν μπορώ να ξεχάσω την απαγόρευση της πορείας του Πολυτεχνείου στις 17 Νοέμβρη 1980, όταν η αστυνομία εμπόδισε με τα ΜΑΤ τη πορεία της επαναστατικής αριστεράς και των φοιτητών προς τη πρεσβεία των ΗΠΑ δολοφονώντας τον Κουμή και τη Κανελλοπούλου. Άραγε οι κκ Μίχαλοι και Κορκίδηδες μαζί με τον Kακλαμάνη που ωρυόντουσαν κατά των διαδηλώσεων το Δεκέμβρη του 2008 μετά τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου τι θα ήθελαν, να κάτσει ο κόσμος σπίτι και να βλέπει σαπουνόπερες;

Η Αθήνα πνίγεται από τα αυτοκίνητα. Ορισμένοι προτείνουν ακόμη και τη λειτουργία διοδίων στο κέντρο της πόλης. Ποια η άποψή σας; Πώς μπορεί να βελτιωθεί η κατάσταση;

Τα μεγάλα συμφέροντα των φίλων του Κακλαμάνη και της κυβέρνησης σημαίνουν επέκταση των μεγάλων αυτοκινητόδρομων στην Αττική και εισβολή τους μέχρι την καρδιά της πόλης με σύστημα πάρκινγκ, ελεγχόμενης στάθμευσης και διοδίων που αγνοούν παντελώς το υπαρκτό πρόβλημα του νέφους στη πόλη αλλά και τις συνθήκες απάνθρωπης διαβίωσης. Είναι μέρος της ανάπλασης των πόλεων με προτεραιότητα τα συμφέροντα μιας μειοψηφίας επιχειρηματιών και όχι της μεγάλης πλειοψηφίας που ζει, εργάζεται και σπουδάζει στη πόλη.
Μόνο η σύγκρουση με το λόμπι του ΙΧ και του πετρελαίου αποτελεί διέξοδο. Τα διόδια και τα πράσινα τέλη φορτώνουν τις ευθύνες των κυβερνήσεων και των Δήμων στους εργαζόμενους.
Χρειάζεται να υπερασπίσουμε τη δημόσια μαζική συγκοινωνία με ιδιαίτερη έμφαση στην ανάπτυξη των μέσων σταθερής τροχιάς όπως είναι το σιδηροδρομικό δίκτυο, ο ΗΣΑΠ, το τράμ και το Μετρό. Η επέκταση των λεωφορειολωρίδων δίνει ακόμη μεγαλύτερη δυνατότητα στη ταχύτερη μετακίνηση. Ο στόχος είναι να εκτοπιστεί το ΙΧ ως το κύριο μέσο μετακίνησης που το επέβαλαν τα συμφέροντα της αυτοκινητοβιομηχανίας. Το ξήλωμα των γραμμών του τράμ στην Αθήνα πήγε χέρι-χέρι με την ανάπτυξη του ΚΤΕΛ.
Η ποδηλατόδρομοι είναι η άλλη όψη αυτής της πολιτικής μαζί με την ανάπτυξη πεζόδρομων. Η παροχή δωρεάν ποδηλάτου από τον Δήμο για τους νέους, μαθητές και φοιτητές θα μπορούσε να ήταν ένα πρώτο βήμα.

Δεδομένου ότι η δημοτική αστυνομία έχει τον ελεγκτικό μηχανισμό, τι μπορεί να κάνει ο δήμαρχος Αθηναίων για το παραεμπόριο;

Τα τελευταία χρόνια με την καπιταλιστική κρίση χιλιάδες μαγαζιά έκλεισαν. Γιατί δεν άντεξαν τον ανταγωνισμό των οργανωμένων αλυσίδων και των πολυκαταστημάτων, κάποιων πολυεθνικών εταιριών. Η απελευθέρωση των αγορών στην ΕΕ αλλά και η τεράστια κερδοσκοπική φούσκα στη Γη και τα ακίνητα οδήγησαν σε λουκέτα καταστημάτων. Ιδιοκτήτες αδυνατούσαν να πληρώσουν καν τα νοίκια.
Ο δήμαρχος Αθήνας δεν γνωρίζει τίποτα για αυτό το έγκλημα που κόστισε τις δουλειές χιλιάδων εργαζόμενων. Ανακάλυψε όμως, ότι για τα λουκέτα φταίνε τα απλωμένα σεντόνια των μικροπωλητών στη Ερμού, στη Βικτώρια και στα Προπύλαια! Αυτοί είναι οι μοναδικοί παρανομούντες και δεν χρειάζεται να απασχοληθεί με τις πάνω από 2500 καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος που δεν έχουν καμία άδεια αλλά διακινούν τεράστιες ποσότητες εμπορευμάτων και καταναλωτικών προϊόντων. Αυτές είναι παράνομες δραστηριότητες που θα τακτοποιηθούν με την «αναβάθμιση του ιστορικού κέντρου» ενώ οι μετανάστες που παλεύουν για να κερδίσουν τα προς το ζείν είναι οι δαίμονες που πρέπει να εξοντωθούν για να σωθεί μάλιστα η οικονομία και να εξασφαλιστούν έσοδα για τα κρατικά Ταμεία. Αυτή η ευαισθησία δεν υπάρχει όταν ψηφίζονται Μνημόνια και χάνουν χιλιάδες ευρώ οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι.
Ο δήμαρχος ας κοιτάξει να πάρει μέτρα υπέρ των φτωχών και όχι να στέλνει τους δημοτικούς αστυνομικούς να ξυλοφορτώνουν τους μικροπωλητές. Άδειες πρέπει να δώσει εδώ και τώρα.