Συμμετοχή ρεκόρ στην απεργία της Πορτογαλίας

Με την «μεγαλύτερη απεργία που έγινε ποτέ» απάντησαν οι Πορτογάλοι στα μέτρα λιτότητας που προωθεί η κυβέρνηση του Ζοζέ Σόκρατες. Την ίδια στιγμή φουντώνουν τα σενάρια ότι θα είναι η τρίτη χώρα, μετά την Ελλάδα και την Ιρλανδία, που θα αναγκαστεί να προσφύγει στο μηχανισμό στήριξης.

Οι μεταφορές και οι συγκοινωνίες στην χώρα παρέλυσαν. Στην απεργία συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, οι εργαζόμενοι στο σιδηρόδρομο, τις αστικές συγκοινωνίες, τις αερομεταφορές, στην καθαριότητα, στο σύστημα υγείας, αλλά και στον τραπεζικό τομέα.

Ειδικότερα: 

• Σχεδόν το 80% των δρομολογίων των τρένων δεν πραγματοποιήθηκαν, ενώ παρέλυσαν τα λεωφορεία, το μετρό και τα φέρυ στην Λισαβόνα.
• Τόσο οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας όσο και το προσωπικό εδάφους των αεροδρομίων συμμετείχαν στην απεργία, προκαλώντας την ακύρωση δεκάδων πτήσεων.
• Σύμφωνα με τα συνδικάτα, αποκλεισμένα παρέμειναν όλα τα λιμάνια της χώρα.
• Πάνω από το 90% των εργαζομένων στο εργοστάσιο της Volkswagen, κοντά στο Λίσμπερν απείχε από την εργασία του.

Λόγω της παράλυσης των συγκοινωνιών, προκλήθηκε κυκλοφοριακό κομφούζιο στους δρόμους της πρωτεύουσας, καθώς χιλιάδες άνθρωποι αναγκάστηκαν να πάρουν τα αυτοκίνητά τους για να πάνε στις δουλειές τους.

"Η μεγαλύτερη απεργία που έγινε ποτέ"

Τα δύο κύρια συνδικάτα της χώρας, CGTP και UGT, συνεργάστηκαν για πρώτη φορά ύστερα από 22 χρόνια, όταν διοργανώθηκε η τελευταία γενική απεργία.

"Είναι η πιο μεγάλη απεργία που έγινε ποτέ, πιο σημαντική από αυτήν του 1988", όταν έγινε η τελευταία γενική απεργία στη χώρα, δήλωσε ο γενικός γραμματέας του κύριου συνδικάτου UGT, Τζοάο Προένσα.

Από την πλευρά της, η υπουργός Εργασίας Χελένα Αντρέ επιχείρησε να υποβαθμίσει την μαζικότητα της κινητοποίησης, χαρακτηρίζοντάς την "πολύ περιορισμένη" στον ιδιωτικό τομέα. Σύμφωνα με την ίδια, ο τομέας "που επηρεάστηκε πιο πολύ" από τη γενική απεργία είναι αυτός των μεταφορών.

Η τελευταία γενική απεργία στην Πορτογαλία διοργανώθηκε το Μάιο του 2007, κόντρα στα μέτρα λιτότητας της και πάλι της κυβέρνησης του Ζοζέ Σόκρατες. Τότε η απεργία είχε διοργανωθεί μόνο από το CGTP, που πρόσκειται στο Κομμουνιστικό Κόμμα, με πολύ χαμηλότερη συμμετοχή.