του Μιχάλη Ψύλλου
«Οι Δημοκρατικοί θα πρέπει να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν ένα τυφώνα κατηγορίας 4 στις ενδιάμεσες εκλογές της Τρίτης για την ανανέωση του Κογκρέσου», δηλώνει στην εφημερίδα Γουόλ Στριτ Τζέρναλ ο Δημοκρατικός εκλογολόγος, Μπιλ Μακ Ίντρουφ.
«Οι Δημοκρατικοί θα πρέπει να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν ένα τυφώνα κατηγορίας 4 στις ενδιάμεσες εκλογές της Τρίτης για την ανανέωση του Κογκρέσου», δηλώνει στην εφημερίδα Γουόλ Στριτ Τζέρναλ ο Δημοκρατικός εκλογολόγος, Μπιλ Μακ Ίντρουφ.
Αν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις, οι Ρεπουμπλικάνοι μπορεί να κερδίσουν
52 ή 53 βουλευτικές έδρες και να αποκτήσουν τον έλεγχο της Βουλής. Οι
Δημοκρατικοί εξακολουθούν να έχουν ελπίδες να διατηρήσουν τον έλεγχο της
Γερουσίας, καθώς οι Ρεπουμπλικάνοι πρέπει να κερδίσουν 10 έδρες για να
αποσπάσουν την απόλυτη πλειοψηφία, κάτι που φαίνεται μάλλον δύσκολο. Από
τις 37 θέσεις κυβερνητών, που κρίνονται επίσης την Τρίτη, παίζονται
περισσότερες από τις μισές.
Οι Δημοκρατικοί κινδυνεύουν πάντως να χάσουν σε κρίσιμες Πολιτείες, οι οποίες το 2008 έδωσαν στις προεδρικές εκλογές τη νίκη στον Μπαράκ Ομπάμα. Μεταξύ αυτών και πέντε Πολιτείες με ισχυρή βιομηχανική και εργατική βάση -το Μίτσιγκαν, το Οχάιο, η Πενσιλβάνια, η Ιντιάνα και το Ουισκόνσιν. Ο Ομπάμα θα βρεθεί αντιμέτωπος με ένα εχθρικό Κογκρέσο και ένα πρόωρο τέλος στην προεδρία του, μόλις 21 μήνες μετά την έλευση του στον Λευκό Οίκο και δύο χρόνια πριν τις προεδρικές εκλογές του 2012. «Αν οι Ρεπουμπλικάνοι αποκτήσουν
τον έλεγχο ενός ή και των δύο σωμάτων του Κογκρέσου, είναι δεδομένο ότι θα
υπάρξει πλήρης παράλυση στην άσκηση πολιτικής», έγραψε στους Νιου Γιορκ Τάιμς ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν. «Το μόνο ερώτημα είναι αν
εκτός αυτού θα προκύψει και πολιτικό χάος, αν δηλαδή στη διάρκεια των επόμενων
δύο ετών οι Ρεπουμπλικάνοι θα σαμποτάρουν πλήρως τη λειτουργία της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Και το πιθανότερο είναι ότι θα το κάνουν».
Το ερώτημα είναι γιατί οι Δημοκρατικοί, αλλά και ο ίδιος ο Ομπάμα –η
δημοτικότητά του οποίου έχει υποχωρήσει στο 43%- κατάφεραν να απολέσουν μεγάλο μέρος της τεράστιας επιρροής που είχαν εξασφαλίσει σε ευρεία λαϊκά κοινωνικά στρώματα. Το βασικό χαρακτηριστικό των εκλογών της Τρίτης είναι η αδιαφορία και η απάθεια των ψηφοφόρων (νέοι, Αφροαμερικανοί, γυναίκες) που έδωσαν στους Δημοκρατικούς την ευρεία νίκη του 2008 και που φέτος φαίνεται να έχουν πέσει σε χειμερία νάρκη. Γιατί απλά οι κοινωνικές ομάδες που στήριξαν τον Ομπάμα σε ποσοστά - ρεκόρ το 2008, υπέφεραν περισσότερο από την ύφεση και απογοητεύθηκαν από την πολιτική του αμερικανού προέδρου. Οι έρευνες δείχνουν ότι μόνο το 65% των μαύρων υποστηρίζουν σήμερα τους Δημοκρατικούς, έναντι 90-95% παραδοσιακά. Μόνο το 19% των ψηφοφόρων ηλικίας 18 έως 29 ετών παρακολουθούν ενεργά την τρέχουσα προεκλογική εκστρατεία, έναντι 75% στις προεδρικές εκλογές του 2008. Μεταξύ των νέων κάτω των 30 ετών, που υποστήριξαν τον Ομπάμα, μόλις το ένα τρίτο δηλώνει ότι θα ασκήσει την Τρίτη το εκλογικό του δικαίωμα. .«Η κοινωνική συμμαχία που ανέδειξε τον Ομπάμα πρόεδρο, φυλλορροεί» γράφουν οι Νιου Γιορκ Τάιμς.
Ο Ομπάμα είχε την λαϊκή εντολή να αλλάξει την Αμερική. Κάπου 69 εκατομμύρια Αμερικανοί τον εξέλεξαν γι αυτόν τον λόγο. Κατόρθωσε όμως με τις συνεχείς υποχωρήσεις του από το προεκλογικό του πρόγραμμα να απομονωθεί από τα κοινωνικά στρώματα που πίστεψαν στην ιδέα της αλλαγής και κινδυνεύει τώρα να εξελιχθεί σε έναν από τους πιο ασήμαντους αμερικανούς προέδρους. Αν και ο Ομπάμα έχει το ελαφρυντικό ότι κληρονόμησε τα μεγαλύτερα προβλήματα που έχει αντιμετωπίσει Αμερικανός πρόεδρος εδώ και πολλά χρόνια, οι μεταρρυθμίσεις που προώθησε στην υγειονομική περίθαλψη, την παιδεία και τον έλεγχο της Γουόλ Στριτ ήταν κουτσουρεμένες, υπό την πίεση του κατεστημένου. Οι ψηφοφόροι του Ομπάμα το 2008 αρνούνται επίσης να αποδεχθούν τη συνέχιση του πολέμου στο Αφγανιστάν. Ενός πολέμου που εδώ και καιρό έχει πάψει να είναι του Μπους, αλλά είναι του Ομπάμα.
Οι Δημοκρατικοί κινδυνεύουν πάντως να χάσουν σε κρίσιμες Πολιτείες, οι οποίες το 2008 έδωσαν στις προεδρικές εκλογές τη νίκη στον Μπαράκ Ομπάμα. Μεταξύ αυτών και πέντε Πολιτείες με ισχυρή βιομηχανική και εργατική βάση -το Μίτσιγκαν, το Οχάιο, η Πενσιλβάνια, η Ιντιάνα και το Ουισκόνσιν. Ο Ομπάμα θα βρεθεί αντιμέτωπος με ένα εχθρικό Κογκρέσο και ένα πρόωρο τέλος στην προεδρία του, μόλις 21 μήνες μετά την έλευση του στον Λευκό Οίκο και δύο χρόνια πριν τις προεδρικές εκλογές του 2012. «Αν οι Ρεπουμπλικάνοι αποκτήσουν
τον έλεγχο ενός ή και των δύο σωμάτων του Κογκρέσου, είναι δεδομένο ότι θα
υπάρξει πλήρης παράλυση στην άσκηση πολιτικής», έγραψε στους Νιου Γιορκ Τάιμς ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν. «Το μόνο ερώτημα είναι αν
εκτός αυτού θα προκύψει και πολιτικό χάος, αν δηλαδή στη διάρκεια των επόμενων
δύο ετών οι Ρεπουμπλικάνοι θα σαμποτάρουν πλήρως τη λειτουργία της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Και το πιθανότερο είναι ότι θα το κάνουν».
Το ερώτημα είναι γιατί οι Δημοκρατικοί, αλλά και ο ίδιος ο Ομπάμα –η
δημοτικότητά του οποίου έχει υποχωρήσει στο 43%- κατάφεραν να απολέσουν μεγάλο μέρος της τεράστιας επιρροής που είχαν εξασφαλίσει σε ευρεία λαϊκά κοινωνικά στρώματα. Το βασικό χαρακτηριστικό των εκλογών της Τρίτης είναι η αδιαφορία και η απάθεια των ψηφοφόρων (νέοι, Αφροαμερικανοί, γυναίκες) που έδωσαν στους Δημοκρατικούς την ευρεία νίκη του 2008 και που φέτος φαίνεται να έχουν πέσει σε χειμερία νάρκη. Γιατί απλά οι κοινωνικές ομάδες που στήριξαν τον Ομπάμα σε ποσοστά - ρεκόρ το 2008, υπέφεραν περισσότερο από την ύφεση και απογοητεύθηκαν από την πολιτική του αμερικανού προέδρου. Οι έρευνες δείχνουν ότι μόνο το 65% των μαύρων υποστηρίζουν σήμερα τους Δημοκρατικούς, έναντι 90-95% παραδοσιακά. Μόνο το 19% των ψηφοφόρων ηλικίας 18 έως 29 ετών παρακολουθούν ενεργά την τρέχουσα προεκλογική εκστρατεία, έναντι 75% στις προεδρικές εκλογές του 2008. Μεταξύ των νέων κάτω των 30 ετών, που υποστήριξαν τον Ομπάμα, μόλις το ένα τρίτο δηλώνει ότι θα ασκήσει την Τρίτη το εκλογικό του δικαίωμα. .«Η κοινωνική συμμαχία που ανέδειξε τον Ομπάμα πρόεδρο, φυλλορροεί» γράφουν οι Νιου Γιορκ Τάιμς.
Ο Ομπάμα είχε την λαϊκή εντολή να αλλάξει την Αμερική. Κάπου 69 εκατομμύρια Αμερικανοί τον εξέλεξαν γι αυτόν τον λόγο. Κατόρθωσε όμως με τις συνεχείς υποχωρήσεις του από το προεκλογικό του πρόγραμμα να απομονωθεί από τα κοινωνικά στρώματα που πίστεψαν στην ιδέα της αλλαγής και κινδυνεύει τώρα να εξελιχθεί σε έναν από τους πιο ασήμαντους αμερικανούς προέδρους. Αν και ο Ομπάμα έχει το ελαφρυντικό ότι κληρονόμησε τα μεγαλύτερα προβλήματα που έχει αντιμετωπίσει Αμερικανός πρόεδρος εδώ και πολλά χρόνια, οι μεταρρυθμίσεις που προώθησε στην υγειονομική περίθαλψη, την παιδεία και τον έλεγχο της Γουόλ Στριτ ήταν κουτσουρεμένες, υπό την πίεση του κατεστημένου. Οι ψηφοφόροι του Ομπάμα το 2008 αρνούνται επίσης να αποδεχθούν τη συνέχιση του πολέμου στο Αφγανιστάν. Ενός πολέμου που εδώ και καιρό έχει πάψει να είναι του Μπους, αλλά είναι του Ομπάμα.
πηγή: Εφημερίδα ΠΡΙΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου