Πόσο κοντά φτάσαμε στο να κατεβάσουν τον Στρατό στο δρόμο το Δεκέμβρη του 2008;

Γεγονός μοναδικό στην Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς ο ερχομός του νέου αιώνα φαίνεται να κουβαλά στις πλάτες του όλα τα βαρίδια της Δικτατορίας των Νόμων της Αγοράς και του Κέρδους, που γοργά θα πυροδοτήσουν την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, Τρομοκρατεί. Η Εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 τρόμαξε πολλούς εντός και εκτός συνόρων, καθώς φαίνεται να «ξεσπά πρόωρα», αποκαλύπτοντας τις εξεγερτικές δυνάμεις που κινούνται υπόγεια. Τι άραγε κοινωνικές εξεγέρσεις θα προκαλέσει, τι άραγε ανατρεπτικό και συγκρουσιακό δυναμικό μπορεί να εκφραστεί ως αντίδραση στη μεθοδευμένη από τον κόσμο του πλούτου και τα πολιτικά του επιτελεία, επιβολή Εργασιακού και Κοινωνικού Μεσαίωνα; Μπορεί άραγε ο κόσμος της εργασίας να ξαναπιάσει τον επαναστατικό μίτο; Και ενώ η αστική Ελλάδα βρίσκεται στα πρόθυρα εμπλοκής σε μια δύνη, που με πρόσχημα την κάλυψη των ελλειμμάτων, δίνει στο κεφάλαιο την ευκαιρία να επιβάλλει τις πιο αντεργατικές του επιδιώξεις προσδοκώντας αλλαγή του παραγωγικού-εργασιακού και συνολικά του μοντέλου ζωής, ξεσπά η Εξέγερση το Δεκέμβρη του 2008. Πρόκειται για εξέγερση που συμπυκνώνει την εμπειρία όλων των προηγούμενων ξεσπασμάτων και κινημάτων (εξέγερση σε γκέτο-εργατικές και φοιτητικές κινητοποιήσεις στη Γαλλία, κινητοποιήσεις για συνταξιοδοτικό και εκπαιδευτικά κινήματα σε Ιταλία, μεγάλες φοιτητικές κινητοποιήσεις σε Ελλάδα 2006-7, απεργίες δασκάλων κλπ), την οργή απέναντι στην ακραία κρατική καταστολή, τους τρομονόμους και τις ΕΔΕ τις συγκάλυψης ακόμη και δολοφονιών από αστυνομικούς (υπόθεση ζαρντινιέρας, δολοφονίες ΡΟΜΑ και μεταναστών από αστυνομικούς κλπ), τα μεγάλα αντιπολεμικά κινήματα, που σε μεγάλο βαθμό συνοδοιπόρησαν με τα κινήματα ενάντια στην ιμπεριαλιστική-καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση και την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση του κεφαλαίου.
Είναι όλα αυτά μαζί και κάτι επιπλέον, αφού το στίγμα δεν το δίνει καμιά οργανωμένη συνιστώσα του κινήματος, αλλά ένα πρωτόγνωρο μείγμα ευρύτερων δυνάμεων των κατώτερων κοινωνικών τάξεων, των απόκληρων και της προλεταριοποιημένης διανόησης, της νέας εργατικής βάρδιας που πετσοκόβεται στις νέες εργασιακές σχέσεις και στη λαιμητόμο της ανεργίας, αλλά και συνολικά του κόσμου της εργασίας με το μισθό και την σύνταξη της πείνας, των νεόπτωχων, που βγαίνουν αποφασιστικά στο προσκήνιο και συντονίζονται-οργανώνονται άμεσα και από τα κάτω.
Ήδη, από το βράδυ της δολοφονίας (6-12-08), διοργανώνονται στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πειραιά, Ιωάννινα, Πάτρα, Ηράκλειο, Χανιά, Κομοτηνή, Βόλο, Ρόδο, Μυτιλήνη, Κέρκυρα, Αγρίνιο κλπ μεγάλες πορείες που καταλήγουν σε συγκρούσεις με την Αστυνομία, που πλέον θεωρείται από την κοινωνική πλειοψηφία το Σώμα Καταστολής που βασανίζει, μειώνει, δολοφονεί! Ένας μηχανισμός που δεν λύνει τα προβλήματα αλλά αποτελεί μέρος του προβλήματος, ενός αστικού συστήματος εξουσίας που ολοένα περισσότερο αποκτά χαρακτηριστικά Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού. Αστυνομία που δρα διατεταγμένα με μόνο σκοπό την υπεράσπιση του κόσμου του πλούτου, αντιμετωπίζοντας ως εχθρό τους εργαζόμενους, τους νέους και τους μετανάστες. Σε αυτούς στρέφει το όπλο!
Η Εξέγερση δίνει ελπίδα σε ολόκληρο τον κόσμο της εργασίας που νοιώθει ότι ο φόβος και η απομόνωση μπορούν να μπουν στο περιθώριο. Εργαζόμενοι και γονείς συμμετέχουν συγκλονισμένοι στις κινητοποιήσεις, μετανάστες, νέοι της εργασιακής περιπλάνησης και της ανεργίας γίνονται ένα με τους αγωνιζόμενους μαθητές, τους φοιτητές που καταλαμβάνουν τις σχολές τους και τους εκπαιδευτικούς.

Τώρα είναι ξανά η ώρα των κοινωνικών αντιστάσεων και εξεγέρσεων, που θα αναζητήσουν νέα επαναστατικά προγράμματα και μεθόδους. Οι κατειλημμένες σχολές του Πολυτεχνείου-ΑΣΟΕ-ΝΟΜΙΚΗΣ μετατρέπονται σε κέντρα αντίστασης, ενώ γρήγορα θα καταληφθεί το κτίριο της ΓΣΕΕ και διάφορα Εργατικά Κέντρα. Οι κατάπτυστοι κρατικοί-κυβερνητικοί συνδικαλιστές των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ αρνούνται να κάνουν απεργία και πορεία. Δίνουν στήριγμα στην κυβέρνηση της ΝΔ…

Το μήνυμα της Εξέγερσης Απλό, αλλά εξίσου Επικίνδυνο, για αυτό και προκαλεί Ανησυχία στο σύνολο του ευρωπαϊκού αστικού κόσμου:

Αν θες να αλλάξεις την ζωή σου πρέπει να Αγωνιστείς.

Αν θες οι αγώνες σου να έχουν προοπτική πρέπει να οργανώνονται από τα κάτω, με συνελεύσεις, με βαθύτερους όρους ενότητας των νέων-εργαζόμενων-ανέργων-μεταναστών.

Αν θες να κερδίσεις έστω και το παραμικρό πρέπει να ζητήσεις την ικανοποίηση του συνόλου των αναγκών σου, πρέπει να απαιτήσεις ευρύτερες Ανατροπές.

Την εποχή που θέλουν να μας τα πάρουν όλα, πρέπει να κάνουμε δικό μας και να μοιράσουμε ανάλογα τις ανάγκες μας τον πλούτο που παράγει ο δικός μας ιδρώτας, το δικό μας αίμα, η δική μας φαντασία.

Απάντηση στην Καπιταλιστική Βαρβαρότητα είναι μόνο η Κοινωνική Απελευθέρωση. Είναι μια νέα πολιτική πρόταση που αναζητά την Επαναστατική προοπτική με ιστορικά πρωτότυπους τρόπους, πολιτικοποιώντας τις διεκδικήσεις που φτάνουν να απαιτούν Ανατροπή της Κυβέρνησης και κάθε καθεστωτικού διαχειριστή, διάλυση των αστυνομικών μηχανισμών, Αποδέσμευση από ΝΑΤΟ-Ε.Ε.

Το «Εδώ θα γίνει της Ελλάδας», σύνθημα καταρχήν των χιλιάδων διαδηλωτών που εκφράζουν παγκόσμια την αλληλεγγύη τους στην εξέγερση που είχε ως αφορμή τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου, αλλά ως πραγματική αιτία τα αδιέξοδα της νεολαίας και των εργαζομένων που δεν έχουν να περιμένουν τίποτε, γνωρίζουν ότι τους επιφυλάσσεται το παρόν και μέλλον του Αναλώσιμου για το ξεπέρασμα της κρίσης και της καπιταλιστικής ανάπτυξης, αφορά και τους ίδιους τους εργαζόμενους παγκόσμια. Αυτή είναι η απάντηση που πρέπει να δοθεί και από τα δικά τους χείλη…

Έτσι λοιπόν η ανάγκη της Επανάστασης τρυπώνει ξανά στις καπιταλιστικές μητροπόλεις, γράφεται στους δρόμους του αγώνα, προλαβαίνει τα κομματικά τσιτάτα γραφειοκρατών και αστών διανοούμενων που με το μοιρογνωμόνιο μετρούν τις διαθέσεις και τις πράξεις των μαχόμενων μαζών, παίρνοντας συχνά το μέρος του συστήματος.

Την ώρα που τα αστικά επιτελεία θέτουν σε κίνηση όλους τους μηχανισμούς προπαγάνδας και χειραγώγησης, την κατασταλτική και αντεργατική Ιερή Συμμαχία ΝΔ- ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ-ΜΜΕ, με το ΚΚΕ να καταδικάζει και να περιχαρακώνεται, τα ουσιαστικότερα ερωτήματα τίθενται από τους ίδιους τους αγωνιστές, αγκαλιάζοντας το σύνολο του κόσμου της εργασίας.

Τα αιτήματα των διαδηλωτών και η σφοδρότητα της νεολαιίστικης και εργατικής Ανυπακοής στρέφεται ενάντια σε όλα τα σύμβολα του αστικού καθεστώτος εξουσίας, γελοιοποιεί και αντιμετωπίζει κατά πρόσωπο τις δυνάμεις καταστολής, καταλαμβάνει το Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ, στέλνοντας μήνυμα στους διαμορφωτές της κοινής γνώμης, συντρίβει τον Καταναλωτισμό. Η επίπλαστη ευδαιμονία καίγεται μαζί με το Χριστουγεννιάτικο Δέντρο στο Σύνταγμα.

Πλέον δεν υπάρχει κανείς «να μας μαζέψει». Η κοινωνική τομή είναι βαθιά, σαρωτική, ο καθένας παίρνει θέση, διαλέγει στρατόπεδο. Τα αστικά κόμματα εξουσίας είναι εχθρικά, η Αριστερά ανήμπορη, ξεπερασμένη από τις εξελίξεις ή επιφυλακτική, η αναρχοαυτονομία θεοποιεί τη βία ενώ απαιτείται η Ελπίδα της Επαναστατικής Πρότασης, τα ΜΑΤ αδυνατούν να αντιμετωπίσουν την πανελλαδική έκρηξη της λαϊκής οργής. Πρώτη φορά από την Εξέγερση ενός άλλου Δεκέμβρη, αυτόν του 1944, τα αστυνομικά τμήματα έχουν να πολιορκηθούν με τέτοια σφοδρότητα από διαδηλωτές.

ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΟΞΥΝΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ

Παρά την εικόνα μιας Αστυνομίας που κρατά Αμυντική Στάση, η πραγματικότητα είναι διαφορετική: εκατοντάδες αναίτιες συλλήψεις κυρίως μαθητών, χιλιάδες δακρυγόνα, πρωτοφανή βία των ένστολων πραιτοριανών, κρατικοί και ακροδεξιοί προβοκάτορες, ενεργοποίηση των τρομονόμων, όλα αυτά δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την κοινωνική δυναμική.

Τώρα τι;

Ο Στέφανος Μάνος, βιομήχανος και πολιτικός γυρολόγος στα αστικά κόμματα εξουσίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ηγέτης ενός ακραίου νεοφιλελεύθερου κόμματος με σήμα τους βούβαλους, δηλώνει στην εκπομπή ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ στο Mega:

«Οι Δυνάμεις της Τάξης, αν λειτουργούν, διότι έχω αμφιβολία γι’ αυτό, έχω αμφιβολία για την ηγεσία των Δυνάμεων Τάξης και για την πολιτική ηγεσία, να βάλουν ελπίζω κάποια σειρά και αν αυτοί δε μπορούν

Να κληθεί ενδεχομένως ο Στρατός να βάλει τάξη.

Δε μπορεί να συνεχιστεί αυτή η απόλυτη αναρχία».

Ο αρχηγός του Ακροδεξιού ΛΑΟΣ, δίνοντας συνέχεια στο όργιο υπεράσπισης της κυβέρνησης και των δολοφόνων αστυνομικών, συνεχίζοντας να μειώνει ακόμη και τη μνήμη του νεκρού μαθητή και να βρίζει όσους αγωνίζονται, δηλώνει μετά την συνάντηση του με τον πρωθυπουργό Κ.Καραμανλή:

«Έχουμε μια οικονομική και κοινωνική κρίση, την οποία πρέπει να ζυγίσουμε καλά, αλλά εγώ φοβάμαι την ακρισία κάποιων.

Εάν δεν υπάρξει σύνεση και αυτοσυγκράτηση, πολύ φοβάμαι ότι αυτά τα ίδια τα γεγονότα θα φτάσουν να επιτάσσουν την εφαρμογή του άρθρου 11 του Συντάγματος».

Πρόκειται για το άρθρο που αφορά το δικαίωμα του συνέρχεσθε.

Το άρθρο προβλέπει επίσης την απαγόρευση των υπαίθριων συναθροίσεων «με αιτιολογημένη απόφαση της αστυνομικής αρχής, γενικά αν εξαιτίας τους επίκειται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια, σε ορισμένη δε περιοχή, αν απειλείται η διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής, όπως ο νόμος ορίζει».

Βλέπουμε επομένως, ότι δύο νεοφιλελεύθεροι και ακροδεξιοί πολιτικοί, εκφράζοντας τις βουλές του «επιχειρηματικού κόσμου», προετοιμάζουν το έδαφος ώστε η κυβέρνηση να κατεβάσει το στρατό στο δρόμο και να απαγορεύσει τις διαδηλώσεις!

Από δίπλα οι εκπρόσωποι της Ε.Ε. δηλώνουν την επιθυμία αποστολής των δικών τους στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων ώστε να συνδράμουν την καταστολή της Εξέγερσης!

Όμως την αρχή έχει κάνει η ίδια η κυβέρνηση της ΝΔ.

Στις 7 Δεκεμβρίου, η Κυβερνητική Επιτροπή συγκαλείται στο Μέγαρο Μαξίμου. Στην συζήτηση εκτός των άλλων, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συμμετέχουν ο πρωθυπουργός, ο Παυλόπουλος και ο Χηνοφώτης από το υπουργείο Εσωτερικών, ο Μεϊμαράκης με τον αντιστράτηγο Γράψα από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και το ΓΕΕΘΑ, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Αντώναρος, ο υπουργός ΥΠΕΧΩΔΕ Σουφλιάς, η υπουργός Εξωτερικών Μπακογιάννη κλπ.

Κινούνται στην κατεύθυνση να θέσουν την χώρα σε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης, χωρίς όμως άρση συνταγματικών διατάξεων». Η απόφαση τους είναι «ο Πρωθυπουργός να προχωρήσει στη διαδικασία κήρυξης της χώρας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, χωρίς όμως να ζητήσει από τον κ. Παπούλια και από τη Βουλή την εφαρμογή του άρθρου 48 του Συντάγματος (περί πολιορκίας) και του εκτελεστικού νόμου του 1977, επειδή η διαδικασία αυτή δημιουργεί κακούς συνειρμούς με το παρελθόν, καθώς αυτές τις διατάξεις επικαλέστηκαν το 1967 οι Απριλιανοί πραξικοπηματίες για να καταλάβουν την εξουσία».

Ο Κ. Καραμανλής συναντάται με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Καρ. Παπούλια, όλους τους πολιτικούς αρχηγούς για να τους ζητήσει «να καταδικάσουν τα έκτροπα και να συμφωνήσουν στην ανάγκη προστασίας της δημόσιας τάξης», ενώ ο Στρατός τίθεται σε Επιφυλακή και στο προσκήνιο έρχονται σχέδια «για αντιμετώπιση των ταραχών με συνδυασμένες επιχειρήσεις της Αστυνομίας, του Στρατού και της Πυροσβεστικής».

Οι κινήσεις αυτές, που εκτός των άλλων επιδιώκουν την τρομοκράτηση των διαδηλωτών από το φόβο να βρεθούν αντιμέτωποι με τον στρατό, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του αρθρογράφου της εφημερίδας ΒΗΜΑ «δημιουργεί πλέον βάσιμες υποψίες πως ο κ. Καραμανλής επιχειρεί σαφώς να δημιουργήσει συνθήκες κοινωνικού αυτοματισμού και να στρέψει την κοινή γνώμη κατά των ταραξιών και των κουκουλοφόρων, έτσι ώστε να μπορέσει στη συνέχεια να προχωρήσει σε ολομέτωπη σύγκρουση μαζί τους, χωρίς να φοβάται πλέον τον κίνδυνο και το κόστος νέων τραυματισμών».

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση που βρίσκεται σε δεινή πολιτική θέση, επιχειρεί, με την στήριξη των ΜΜΕ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ, συμπαρασύροντας και τμήματα της Αριστεράς, να τονίσει το ζήτημα των καταστροφών με στόχο την προσέγγιση των «φιλήσυχων πολιτών» που διαμαρτύρονται για το δολοφονία του 15χρονου μαθητή αλλά στέκονται κριτικά απέναντι στους βανδαλισμούς, αναλαμβάνοντας παράλληλα τη δέσμευση ότι θα τιμωρηθεί αυστηρά ο αστυνομικός που πυροβόλησε τον 15χρονο στα Εξάρχεια.

Ο πρωθυπουργός βρίσκεται επικεφαλής ενός κράτους που οι πολίτες το αντιμετωπίζουν εχθρικά και επιχειρεί να αντιστρέψει την πραγματικότητα, παρουσιάζοντας ξανά τον κρατικό αυταρχικό μηχανισμό Ουδέτερο-Αταξικό: «Η πολιτεία θα προστατεύσει τους πολίτες, θα προστατεύσει την κοινωνία» κατέληξε ο κ. Καραμανλής.

Καραμανλής και Μπακογιάννη ανταγωνίζονται ποιος θα φανεί ότι ακολουθεί πιο γνήσια και ακραία την πολιτική πρόταση του Γάλλου Προέδρου Σαρκοζί, που αντιμετώπισε με στυγνή καταστολή τις κοινωνικές αντιδράσεις που προκάλεσαν οι πολιτικές του αποφάσεις, επιδιώκοντας την Υποταγή και τον Εξανδραποδισμό των εργαζόμενων και της νεολαίας. Σε προσωπική της δήλωση η υπουργός Εξωτερικών κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, επισημαίνει: «Τίποτε δεν δικαιολογεί την κοινωνική βία, τις συγκρούσεις, τους εμπρησμούς, τις καταστροφές περιουσιών. Στη Δημοκρατία ουδείς είναι υπεράνω του νόμου. Ουδείς δικαιούται ασυλίας: είτε φοράει στολή είτε κουκούλα. Όλοι έχουμε τα ίδια δικαιώματα. Οι διαδηλωτές, οι καταστηματάρχες, οι εργαζόμενοι, οι αστυνομικοί. Η Δημοκρατία δεν μπορεί να ανεχθεί την ωμή βία και την αυθαιρεσία. Απ' όπου και αν προέρχεται».

Ενδεικτικές οι φήμες που διαρρέουν υπουργοί της κυβέρνησης: «πάει χάσαμε τον έλεγχο. Θα περιμένει ο Καραμανλής να δει πως θα πάει η κηδεία του άτυχου μικρού. Κι να δεν έχει ελέγξει μέχρι τότε την κατάσταση θα κάνει ότι έκανε και ο Σαρκοζί με την εξέγερση των γκέτο»!

Ας δούμε τρία γεγονότα:

Την Τρίτη 9/12, στην κηδεία του Α.Γρηγορόπουλου, η αστυνομία θα ρίξει χημικά ακόμη και μέσα στο νεκροταφείο. Σαφή η διαταγή-Διαλύστε τους! Αμέσως μετά, άνδρες της Ομάδας Ζ, θα τραβήξουν όπλα κατά διαδηλωτών και θα πυροβολήσουν δεκάδες φορές στον αέρα για εκφοβισμό.

Οι συγκρούσεις και τα επεισόδια θα συνεχιστούν στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Κοζάνη, Μυτιλήνη, Κρήτη κλπ. Το αστυνομικό τμήμα του Ζεφυρίου δέχεται επίθεση από ΡΟΜΑ. Στην Πάτρα, 7000 μαθητές, φοιτητές, εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι, άνεργοι θα πραγματοποιήσουν πορεία που θα αντιμετωπιστεί από τα ΜΑΤ και από εκατοντάδες Χρυσαυγίτες που κινητοποιούνται από το σάλπισμα κοινωνικού αυτοματισμού της κυβέρνησης Καραμανλή. Το ίδιο θα συμβεί και στη Θράκη.

Στα στρατόπεδα η κατάσταση είναι τεταμένη. Το ΓΕΣ βάζει τις μονάδες σε επιφυλακή! (η Ανοικτή Επιστολή ΑΡΝΟΥΜΕ των Φαντάρων περιγράφει αναλυτικά την κατάσταση στις μονάδες και το κλίμα αντιπαράθεσης που υπήρχε).

Τελικά όμως ο Στρατός δεν θα κατέβει στους δρόμους;

Γιατί;

Νομίζουμε ότι πρέπει να δοθούν με σαφήνεια συγκεκριμένες απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα, γιατί σήμερα, καθώς το ΠΑΣΟΚ εμβαθύνει τις αντεργατικές επιλογές της ΝΔ, υπάρχει η αίσθηση επερχόμενων κοινωνικών εκρήξεων.

Και ετοιμάζονται όλοι για αυτό. Έχει σημασία να δούμε ότι η μονόπλευρη παράθεση του κινδύνου επιβολής Κατάστασης Έκτακτης Ανάγκης ως απάντηση στην εξέγερση του 2008, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΑΠΟΣΚΟΠΕΙ ΣΤΗΝ ΕΚ ΝΕΟΥ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ!

Εμείς θα σταθούμε στους λόγους που ώθησαν την κυβέρνηση στο να μην επιλέξει την στρατιωτική καταστολή των διαδηλώσεων.

ΖΗΤΗΜΑ 1o. H κυβέρνηση και το αστικό σύστημα εξουσίας δεν σταμάτησαν γιατί δεν είχαν την θεσμική κατοχύρωση. Είτε σε επίπεδο ελληνικής νομοθεσίας (το αστικό σύνταγμα εξάλλου περιλαμβάνει πληθώρα αντιδραστικών διατάξεων), είτε σε επίπεδο Ε.Ε και ΝΑΤΟ υπάρχει νομική-αστυνομική-στρατιωτική προεργασία για την καταστολή των κοινωνικών εκρήξεων.

Στο νόμο για τον Επαγγελματία Οπλίτη, που ψηφίστηκε από ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΣΥΝ, γίνεται λόγος για την χρήση του στρατού σε έκτακτη ανάγκη η οποία ορίζεται: «Κατάσταση έκτακτης ανάγκης είναι κάθε αιφνίδια κατάσταση, που προκαλείται από φυσικά και άλλα γεγονότα, πολεμικά και μη, και έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ή την απειλή δημιουργίας εκτεταμένων απωλειών, ζημιών και καταστροφών σε έμψυχο ή άψυχο δυναμικό της χώρας ή την παρακώλυση και διατάραξη της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας».

Και επειδή το κράτος έχει συνέχεια, ανεξάρτητα αν κυβερνά ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ, στις προγραμματικές του δηλώσεις (2009), ο Ευ.Βενιζέλος ως υπουργός Εθνικής Άμυνας δηλώνει ότι σκοπός των Ενόπλων Δυνάμεων είναι εκτός των άλλων η υπεράσπιση της Αξιοπρέπειας της χώρας!

Στη φετινή άσκηση ΠΑΡΜΕΝΙΩΝΑΣ βασικό αντικείμενο είναι και η αντιμετώπιση Έκτακτης Ανάγκης, ενώ τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια σαφή στροφή στην εκπαίδευση μονάδων για μάχες μέσα σε πόλεις, στην αντιμετώπιση διαδηλωτών (παρουσιάζουμε όλο το ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΠΛΗΘΟΥΣ για πληρέστερη ενημέρωση).

Αποκαλυπτική των σχεδιασμών και των επικίνδυνων πολιτικών που πλέον υλοποιούνται από κεντροαριστερές και κεντροδεξιές κυβερνήσεις σε όλη την Ευρώπη, είναι η άσκηση που πραγματοποιήθηκε στις 7-10 Γενάρη 2010 στον Πολύγυρο Χαλκιδικής και περιελάμβανε εκπαίδευση για αποστολές σε «κατοικημένες περιοχές», υπό την ταμπέλα των λεσχών «Εφέδρων Καταδρομέων».

Το συγκεκριμένο «σχολείο» που οργανώθηκε στη Χαλκιδική, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στη σχετική ιστοσελίδα, «απευθύνεται σε εν ενεργεία και εν αποστρατεία αστυνομικούς, λιμενικούς και στρατιωτικούς, όπως επίσης και σε εφέδρους στην εφεδρεία των Ενόπλων Δυνάμεων». Το ότι η δραστηριότητα αυτή τελεί υπό την κάλυψη των ελληνικών κρατικών αρχών επιβεβαιώνεται και από τα όσα αναφέρουν στην ιστοσελίδα τους οι διοργανωτές: «Καθ’ όλη τη διάρκεια του σχολείου θα υπάρχουν παρατηρητές από το Γενικό Επιτελείο Στρατού σε επίπεδο αξιωματικών, όπως και από την Ελληνική Αστυνομία». Την εν λόγω άσκηση παρακολούθησαν τελικά, ως επίσημοι παρατηρητές, εκπρόσωποι της Αστυνομίας, δύο εν ενεργεία στελέχη του Στρατού, ένας εκ των οποίων απένειμε αναμνηστικά μετάλλια.

Επίσης αναφέρεται ότι «κατά τη διάρκεια του σχολείου οι εκπαιδευόμενοι θα έχουν την ευκαιρία να εκπαιδευθούν σε αντικείμενα ειδικών δυνάμεων αστυνομικών υπηρεσιών σε όλο το φάσμα των επιχειρήσεων που αναλαμβάνουν αυτές στις ΗΠΑ και να ανταλλάξουν εμπειρίες με τους εκπαιδευτές και τους άλλους εκπαιδευόμενους». Μάλιστα, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, «ο κύριος εκπαιδευτής του σχολείου έχει εφαρμόσει την εκπαίδευση αυτή σε δεκάδες επιχειρήσεις στις ΗΠΑ, Ιράκ, Αφγανιστάν και Βοσνία», αποκαλύπτοντας ότι οι ειρηνευτικές επεμβάσεις του ΟΗΕ-ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ θέλουν και τους χακί παραστρατιωτικούς τους, που με παχυλές αμοιβές φροντίζουν για την «τήρηση της Τάξης και της Ασφάλειας των επενδύσεων».
Οι διοργανωτές της άσκησης δε μασούν τα λόγια τους. Ο κύριος εκπαιδευτής, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, «έχει 20 χρόνων καριέρα και είναι Nationally Certified Police Force, όπως και απόφοιτος της FBI National Academy (Class 217)». Η εκπαίδευση ονομάστηκε από τους διοργανωτές της, το «Κέντρο Εκπαίδευσης Σκοποβολής της Ευρωπαϊκής Ένωσης Αλεξιπτωτιστών» και τη «Λέσχη Ειδικών Δυνάμεων Χαλκιδικής» (απόστρατοι καταδρομείς), «σχολείο SWAT». Δηλαδή, εκπαίδευση «ειδικών δυνάμεων αστυνομικών υπηρεσιών» κατά τα πρότυπα των αμερικανικών ομάδων SWAΤ (ομάδες ειδικών όπλων και τακτικής). Έτσι αποκαλούνται οι παραστρατιωτικές ομάδες που λειτουργούν στις ΗΠΑ και είναι πλήρως ενσωματωμένες στους εκεί κατασταλτικούς μηχανισμούς, με επίσημη αποστολή τη «διάσωση ομήρων», την «αντιμετώπιση της τρομοκρατίας», τη «συμμετοχή σε υψηλού ρίσκου συλλήψεις» κλπ.
Να θυμίσουμε τη δράση ανάλογων δυνάμεων ενάντια στον εχθρό λαό στις ΗΠΑ και τη δράση της Πολιτοφυλακής και του συνόλου του αμερικανικού στρατού κατά εξεγέρσεων, π.χ. στο Λος Άντζελες!
Ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Εφέδρων Ενόπλων Δυνάμεων (ΠΣΕΕΔ), υπέβαλε πρόταση νόμου στη Διαρκή Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής για την «συγκρότηση μιας εθελοντικής δύναμης εθνοφυλακής, Εθελοντική Δύναμη Εθνοφυλακής Ταχείας Ανάπτυξης όπως θα ονομάζεται, που θα εδρεύει σε κάποιο στρατιωτικό χώρο της Αθήνας, της Αττικής ή της Θεσσαλονίκης και θα μεταφέρεται δια ξηράς, θαλάσσης και αέρος προς ενίσχυση: α) οποιουδήποτε στρατιωτικού σχηματισμού ανά την επικράτεια για στρατιωτικές επιχειρήσεις ή την αντιμετώπιση κρίσεων και β) οπουδήποτε στην επικράτεια για παροχή βοήθειας σε καταστάσεις εκτάκτων αναγκών και φυσικών καταστροφών. Θα στελεχώνεται από εθελοντές έφεδρους αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και οπλίτες και των Τριών Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, οι οποίοι θα μετατίθενται από τις μονάδες επιστρατεύσεως στις οποίες ανήκουν και θα αποδίδονται στην εν λόγω δύναμη».
Η πρόσφατη απόφαση του ΝΑΤΟ στη Σύνοδο της Λισαβόνας, που αποφασίζει να παρέμβει κατασταλτικά σε περίπτωση εξέγερσης εξαιτίας της οικονομικής κρίσης αποκαλύπτει τις πραγματικές προθέσεις του αστικού κόσμου, σκλήρυνσης της καταστολής.
ΖΗΤΗΜΑ 2ο. Σε καμιά περίπτωση δεν ήταν έτοιμη η κοινωνία να δεχτεί και να ανεχθεί την κάθοδο του στρατού στο δρόμο. Δεν είναι μόνο ότι υπάρχουν ακόμη κάποιες εφεδρείες πολιτικών αντανακλαστικών της Μεταπολίτευσης, αλλά κυρίως ότι η κοινωνία δεν είναι έτοιμη να ανεχθεί συνθήκες Εμφυλίου.
Πολύ περισσότερο, μια τέτοια πολιτική επιλογή θα έφθειρε ακόμη περισσότερο τον Κοινοβουλευτισμό και την Ευρωπαϊκή Ένωση στα μάτια των εργαζόμενων και της νεολαίας, αποκαλύπτοντας το πραγματικό ταξικό και ολοκληρωτικό τους περιεχόμενο. Τα αστικά επιτελεία δεν είχαν υποσχεθεί ότι η είσοδος στην ΕΟΚ αποκλείει την εμφάνιση ξανά των τανκς στους δρόμους;
Ιδιαίτερα, σε εποχές παγκοσμιοποίησης, τέτοιες πολιτικές επιλογές στέλνουν ευρύτερα μηνύματα και εν δυνάμει προκαλούν πανευρωπαϊκές αντιδράσεις Αλληλεγγύης.
ΖΗΤΗΜΑ 3ο. Όπως η κυβέρνηση της ΝΔ έτσι και του ΠΑΣΟΚ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ.

Βασικός λόγος που ο στρατός παρέμεινε εντός των στρατοπέδων το 2008 είναι οι αντιδράσεις των μονίμων και των φαντάρων.

Πως είναι σήμερα σίγουρη η κυβέρνηση ότι οι ένστολοι των Ενόπλων Δυνάμεων θα την ακολουθήσουν αναλαμβάνοντας την καταστολή με τα όπλα των Εξεγέρσεων;
Πως είναι δυνατόν να πιστεύει η κυβέρνηση ότι θα υπερασπιστούν το ΜΝΗΜΟΝΙΟ και θα εκτελέσουν αυτές τις αντιδραστικές και ολοκληρωτικές διαταγές οι αξιωματικοί που τους έφαγαν τα λεφτά του ΜΤΣ, τους μείωσαν τους μισθούς κατά 30%, τους λέει βλάκες και άχρηστους ο Πάγκαλος, έχουν κάνει Λευκή Απεργία, Διαδήλωση και ετοιμάζονται να κάνουν ξανά μέσα στο Δεκέμβριο;
Μήπως πιστεύουν ότι θα κατέβουν οι φαντάροι στο δρόμο; Αυτοί που πληρώνουν το κόστος της θητείας, που τους εκμεταλλεύονται όλοι σκληρά στις μονάδες, που τους στέλνουν υποχρεωτικά και παράνομα στην Κύπρο, που μετά το απολυτήριο τους περιμένει η Ανεργία;
Θα στρέψουν οι Φαντάροι τα όπλα ενάντια στους γονείς και φίλους τους, θα κατέβουν αυτοί ένστολοι να καταστείλουν, στους ίδιους δρόμους που πριν λίγο καιρό κατέβαιναν ως διαδηλωτές;
Εξάλλου, υπάρχει και κάτι τελευταίο:

Ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ ΣΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ

ΕΤΟΙΜΟΣ ΝΑ ΣΑΣ ΜΠΛΟΚΑΡΕΙ

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ