Τις τελευταίες μέρες κλιμακώνεται
μια χωρίς αρχές επίθεση της ηγεσίας του ΚΚΕ στο ΝΑΡ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και
γενικότερα την αντικαπιταλιστική, επαναστατική κομμουνιστική Αριστερά.
Μια επίθεση που φιλοδοξεί να υψώσει τείχη μεταξύ των αγωνιστών της
Αριστεράς και να δυναμώσει τον ενδοαριστερό εμφύλιο. Η επίθεση
πραγματοποιείται με έναν καταιγισμό δημοσιευμάτων από τις στήλες του
Ριζοσπάστη (και με άρθρο μέλους του Π.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ) αλλά και με
τραμπούκικες επιθέσεις μελών της ΚΝΕ και του ΚΚΕ σε βάρος αγωνιστών της
ΕΑΑΚ και της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση.
Αν
και το ΚΚΕ μιλά για «κήρυξη πολέμου στην εργατική τάξη» από το
κεφάλαιο, τελικά απαντά με τον πόλεμο που κήρυξε ο Περισσός εναντίον της
επαναστατικής Αριστεράς.
Η
ηγεσία του ΚΚΕ, θορυβημένη από την άνοδο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του
ανεξάρτητου ταξικού ρεύματος στο εργατικό κίνημα, κατρακυλά τόσο πολύ
ώστε να χαρακτηρίζει την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως «χώρο που κηδεμονεύεται και είναι
υπονομευόμενος από διάφορα κέντρα». Συκοφαντεί το ΝΑΡ που προτείνει
επίμονα (και στο ΠΑΜΕ) την κοινή ανατρεπτική δράση της Αριστεράς στο
μαζικό κίνημα ενάντια στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, την ΕΕ και το ΔΝΤ, ότι
«πρωτοστάτησε στον πόλεμο ενάντια στο ΠΑΜΕ», με τις «θέσεις της ΠΑΣΚΕ,
με τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ, με τις θέσεις της εργοδοσίας»!
Η
ηγεσία της ΚΝΕ φτάνει μάλιστα στο σημείο να χαρακτηρίζει ΕΚΟΦίτες και
«σύγχρονους φασίστες» τους αγωνιστές της ΕΑΑΚ, αξιοποιώντας με τον πιο
χυδαίο τρόπο σε αυτή την απαράδεκτη επίθεση και την ηρωική μορφή της
κομμουνίστριας και μέλος της ΚΝΕ Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, που άφησε την
τελευταία της πνοή στις πύλες της ΕΤΜΑ τον Ιούλη του 1980.
Το αμόκ της ηγεσίας του ΚΚΕ αποκαλύπτει τα βαθύτερα προβλήματα και αδιέξοδα της γραμμής του.
Ενώ μιλά για πόλεμο με το κεφάλαιο, οι εργαζόμενοι βλέπουν να πέφτουν
«άσφαιρα πυρά» από την πλευρά του ΚΚΕ. Αρνείται πεισματικά να συμβάλλει
σε ένα μαζικό, ενωτικό και πολιτικό κίνημα της εργατικής τάξης, του λαού
και της νεολαίας για την ανατροπή της επίθεσης, για να ανατραπεί η
«χούντα» κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ και να ανοίξει ο δρόμος για την
αντικαπιταλιστική επανάσταση προς τον κομμουνισμό της εποχής μας. Απ’
αυτό το επείγον καθήκον για όλη την Αριστερά αυταπατάται ότι μπορεί να
δραπετεύσει η ηγεσία του ΚΚΕ υψώνοντας νέα τείχη στο «κομματικό φρούριο»
του αλάθητου. Αρνούμενο την ανάγκη για ένα νέο, νικηφόρο
αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα επαναστατικής υπέρβασης της καπιταλιστικής
κρίσης που θα ανταποκρίνεται στην εποχή μας, προβάλλοντας μια «λαϊκή
εξουσία» χωρίς επανάσταση και μια αναπαλαίωση των ταξικά εκφυλισμένων
καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού», γυρίζει την πλάτη στις
αναζητήσεις των αριστερών και των κομμουνιστών που φουντώνουν, στην
ανάγκη της κοινής δράσης και της μαχόμενης αυτοκριτικής του κινήματος.
Σε
αυτές τις κρίσιμες στιγμές όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς κρίνονται
πολύ αυστηρά από τους εργαζόμενους: Θα μπουν στον πόλεμο, με ανατρεπτική
αντικαπιταλιστική πολιτική γραμμή, συμβάλλοντας σε ένα ενωτικό κίνημα
για την ανατροπή της επίθεσης κυβέρνησης και κεφαλαίου ή θα οδηγήσουν
στον πολιτικό αφοπλισμό και την ήττα των εργαζομένων, είτε με τη λογική
«πας μη ΚΚΕ βάρβαρος», είτε με την πρόσδεση στην ΕΕ, στη συνδικαλιστική
γραφειοκρατία και τη σοσιαλδημοκρατία άλλων δυνάμεων;
Το
ΝΑΡ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η αντικαπιταλιστική Αριστερά δεν θα κατρακυλήσουν
στον ενδοαριστερό εμφύλιο. Καλούμε στην ψύχραιμη απόκρουση της χυδαίας
επίθεσης της ηγεσίας του ΚΚΕ.
Καλούμε τους σκεπτόμενους αγωνιστές της βάσης του ΚΚΕ να μην
παρασυρθούν σε αυτή την επικίνδυνη λογική. Με συναίσθηση και των δικών
μας αδυναμιών, επιμένουμε στην ανατρεπτική κοινή δράση της Αριστεράς
ενάντια στο κοινό αντίπαλο.
Το ΝΑΡ και η αντικαπιταλιστική Αριστερά έχουν διαλέξει χαράκωμα και στόχο. Η ηγεσία του ΚΚΕ προς τα που «πυροβολεί»;
Αθήνα, 22/12/2010
Aνακοίνωση νΚΑ
Η νεολαία Κομμουνιστική
Απελευθέρωση καταγγέλει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τις μεθοδεύσεις
και τη στάση του ΚΚΕ απέναντι στην ΕΑΑΚ και τις δυνάμεις της
αντικαπιταλιστικής αριστεράς με αφορμή την υποτιθέμενη «βεβήλωση» της
μνήμης της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου από την ΕΑΑΚ, το οποίο αποτελεί πλήρη
διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Διαδίδοντας πανελλαδικά, σε όλα τα
επίπεδα και με κάθε μέσον, ψέματα μέλη της ΚΝΕ χτυπούν και τραμπουκίζουν
συντρόφους της ΕΑΑΚ. Με αναφορές σε «ομάδα 60 μελών» και «βεβήλωση» που
αποτελούν αποκύημα της πιο αρρωστημένης φαντασίας στήνουν μια
εκστρατεία λάσπης και συκοφάντησης για το ΝΑΡ και τη νεολαία
Κομμουνιστική Απελευθέρωση, τις δυνάμεις της ΕΑΑΚ και τη ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Στη
βάση αυτής της εκστρατείας ακολούθησε γενικευμένη επίθεση, ένα
πραγματικό πογκρόμ της ΚΝΕ σε όλη την Ελλάδα με αποκορύφωμα το σοβαρό
τραυματισμό 5 συντρόφων στο Βόλο. Η χυδαιότητα και η αντι-ΕΑΑΚ υστερία
συνεχίστηκε με ανακοινώσεις που αποτελούν μνημείο ντροπής για την
κομμουνιστική αριστερά.
Η όλη εξέλιξη
αποδεικνύει ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια καλά μελετημένη και
προσχεδιασμένη μεθόδευση, σε μια στημένη παγίδα του ΚΚΕ με προφανή
πολιτικά αίτια και αφετηρίες, οι οποίες έχουν να κάνουν με την επιλογή
του ΚΚΕ στην πιο κρίσιμη περίοδο για το εργατικό και το νεολαιίστικο κίνημα
να μη χαράσσει στοιχειωδώς μια γραμμή αντικαπιταλιστικής απάντησης στην
αστική επίθεση. Παραπέμπει τα πάντα στη «λαϊκή εξουσία», προτάσσοντάς
την ως πρόφαση για να μην εργαστεί για την συγκρότηση ενός απειλητικού,
μαζικού, πολιτικού εργατικού κινήματος ως αντίπαλου δέους στο κεφάλαιο.
Καλλιεργεί ξανά τη μοιρολατρία και την ηττοπάθεια .
Δεν
είναι η πρώτη φόρα που η ΚΝΕ και το ΚΚΕ με τις επιλογές του
απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τις ζωντανές διαδικασίες των
αγώνων, επιλέγει την κομματική περιχαράκωση, αποφεύγει όπως ο διάολος το
λιβάνι τις υπόλοιπες αριστερές δυνάμεις αλλά και το ίδιο το κίνημα. Σε
συνέχεια της αποχής από τον Δεκέμβρη του 2008, και τη αναγκαστικής λόγω
πολιτικής πίεσης συμμετοχής του στους φοιτητικούς αγώνες του 2006-07,
απέχει και τώρα ουσιαστικά από τις διαδικασίες του φοιτητικού κινήματος
χρησιμοποιώντας «αδειανά πουκάμισα» τύπου ΜΑΣ, κάνει μόνο του άνευρες
κομματικές παρελάσεις στο πλαίσιο απεργιακών κινητοποιήσεων.
Προσπαθεί εκ των προτέρων να κατοχυρώσει πως δε θα εμπλακεί ξανά σε
κοινή δράση με την ΕΑΑΚ σε γενικές συνελεύσεις, όπως στη διάρκεια της
μεγάλης φοιτητικής αναμέτρησης με την αναθεώρηση του συντάγματος και το
νόμο πλαίσιο της Γιαννάκου. Το ΚΚΕ έρχεται ουσιαστικά αντιμέτωπο με
όλες αυτές τις επιλογές και με μια σαφή πολιτική αδυναμία να τοποθετηθεί
απέναντι στις διευρυνόμενες αναζητήσεις όλο και περισσότερων αγωνιστών
για την ανάγκη συγκρότησης ενός επικίνδυνου αναγεννημένου ταξικού
εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος και την ανάγκη για ανατρεπτική
κοινή δράση της Αριστεράς. Τα ζητήματα αυτά το ΚΚΕ και η ΚΝΕ
προσπαθούν να τα αποφύγουν και να τα ξεπεράσουν μέσω της διαιώνισης ενός
κανιβαλικού ενδοαριστερού εμφυλίου, μέσω μεθοδεύσεων, ψεμάτων και
ενεργειών (όπως οι πρόσφατες) που αντικειμενικά αποπροσανατολίζουν τη
συζήτηση και δρουν ουσιαστικά ενάντια στην περαιτέρω ανάπτυξη και
πολιτικοποίηση του κινήματος.
Επιπροσθέτως, φαίνεται
δυστυχώς ότι το ΚΚΕ και η ΚΝΕ δεν μπορούν να απαλλαγούν από παθογένειες
και την «αρχαία σκουριά» του αριστερού κινήματος που το οδήγησαν πολλές
φορές στην ήττα και στην ανυποληψία. Τόσο η προαναφερθείσα
συμπεριφορά απέναντι σε δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς όσο
και οι χαρακτηρισμοί της ΕΑΑΚ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως αντικομμουνιστές και
φασίστες δεν πείθουν κανέναν και είναι στιγμές βγαλμένες από τις πλέον
μαύρες στιγμές της ιστορίας του κομμουνιστικού κινήματος. Είναι μάλιστα
τραγικός ο τρόπος χρήσης της μνήμης της νέας κομμουνίστριας Σωτηρίας σε
τέτοιες μεθοδεύσεις προκειμένου η ΚΝΕ να «χτυπήσει» τις δυνάμεις της
αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνιέται ότι
σημερινά μέλη του ΝΑΡ ήταν δίπλα και μαζί με την Σωτηρία εκείνη την
ημέρα στη μάχη ενάντια στο κάτεργο του εργοστασίου της ΕΤΜΑ
Η ν.Κ.Α και το
ΝΑΡ καλεί ακόμα και μετά από τα πρόσφατα γεγονότα την ΚΝΕ να επιστρέψει
στις διαδικασίες του κινήματος και να ανταποκριθεί στις προτάσεις για
ανατρεπτική κοινή δράση μέσα σε αυτό. Τα σημερινά ερωτήματα δεν είναι δυνατό να απαντηθούν με παλιά εργαλεία Ο
καιρός δεν προσφέρεται για «συγκράτηση» αλλά για ανάπτυξη δυνάμεων. Για
σκληρό και ολομέτωπο αγώνα με το Μνημόνιο, τη χούντα Κυβέρνησης- ΕΕ-
ΔΝΤ και κάθε επίδοξο διαχειριστή αυτής της κατάστασης. Στη μάχη αυτή δεν
περισσεύει κανένας. Η νΚΑ, το ΝΑΡ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ΕΑΑΚ θα υπηρετήσουν
αυτό το σκοπό. Για εμάς ο εχθρός είναι σαφής, σε αυτόν στοχεύουμε και
εκεί χτυπάμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου