Μονόδρομος οι αγώνες των εργαζομένων

Εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι και νέες

Είναι κάτι παραπάνω από προφανής η επίθεση σε βάρος των εργαζομένων και της νεολαίας που βρίσκεται σε εξέλιξη τους τελευταίους μήνες.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, κυβέρνηση του κεφαλαίου που υπηρετεί τα συμφέροντά του, υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της Ε.Ε και του ΔΝΤ, στοχεύει στην πιο βαθιά εκμετάλλευση των εργαζομένων.

Είναι προϋπόθεση γι’ αυτούς, προκειμένου να βγει από την κρίση του το ελληνικό κεφάλαιο και να αυξηθεί η κερδοφορία του είναι να πληρώσουν οι εργαζόμενοι. 

Ο ι   ε ρ γ α ζ ό μ ε ν ο ι  όμως  δ ε ν  δ η μ ι ο ύ ρ γ η σ α ν   τ η ν    κ ρ ί σ η.

Σε αυτήν την κατεύθυνση η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πήρε και παίρνει μια σειρά από αντεργατικά μέτρα - τομές επιχειρώντας να σαρώσει όσα κέρδισαν οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους από τη μεταπολίτευση και μετά. Οι αντεργατικές αυτές τομές με πρόσχημα το μνημόνιο, έρχονται για να μείνουν. Θέλουν να δημιουργήσουν έναν μόνιμο κοινωνικό μεσαίωνα που θα βασίζεται στη βαθύτερη εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, με εγγυητή ένα αυταρχικό και αντιδραστικό κράτος στρατηγείο.

Βασικές κατευθύνσεις του μνημονίου ήταν και είναι οι περικοπές των κοινωνικών δαπανών αλλά όχι περικοπές προς το κεφάλαιο.

Την ίδια στιγμή που απαλλάσσουν το κεφάλαιο από τη φορολογία των κερδών του, αυξάνουν διαρκώς τον ΦΠΑ φέρνοντας σε ακόμα δυσκολότερη θέση την εργατική – λαϊκή οικογένεια.

Η υλοποίηση του μνημονίου του κεφαλαίου επιβάλλει το πάγωμα (μέχρι το 2014) και τη μείωση των μισθών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Στο δημόσιο τομέα με την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού, την κατάργηση των επιδομάτων και την επιβολή του νέου μισθολογίου.  

• Στον ιδιωτικό τομέα, με την σύμπραξη της υποταγμένης ΓΣΕΕ, ετοιμάζεται η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων. Θέλουν με αυτόν τον τρόπο να χτυπήσουν τα συνδικάτα και την συλλογική δύναμη των εργαζομένων προκειμένου να επιβάλλουν μειώσεις στους μισθούς, απελευθέρωση των απολύσεων, αύξηση των ωρών εργασίας, κατάργηση του πενθημέρου με δουλειά Σάββατο και Κυριακή, γενίκευση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, διευθέτηση του χρόνου εργασίας – απλήρωτες υπερωρίες. 
• Ακόμα πιο βάρβαρη είναι η επίθεση στην εργαζόμενη νεολαία για την οποία θα ισχύει το σύμφωνο πρώτης απασχόλησης με μισθούς έως και 30% κάτω από το βασικό μισθό που προβλέπει η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. 
• Οι αλλαγές που επιχειρούνται στην εκπαίδευση αποσκοπούν στο νέο αυτό μοντέλο εργασίας του ευέλικτου – άγρια εκμεταλλευόμενου εργαζόμενου, που πρώτα θα πλήξει του νέους ενώ παράλληλα αυξάνουν τους ταξικούς φραγμούς, υποτάσσουν πλήρως τα πανεπιστήμια στις ανάγκες του κεφαλαίου. 
• Οι αναδιαρθρώσεις στις ΔΕΚΟ (που ήδη έχουν ξεκινήσει με τον ΟΣΕ), η απελευθέρωση της ενέργειας και η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, οι αλλαγές στο τραπεζικό σύστημα με τις συγχωνεύσεις τραπεζών (ΑΓΡΟΤΙΚΗ, Ταμείο Παρακαταθηκών, Ταμιευτήριο) με προοπτική την ιδιωτικοποίησή τους, στο βαθμό που δεν εμποδιστούν από τους αγώνες των εργαζομένων, θα σημάνουν κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, μείωση μισθών 30 – 40%, μετατάξεις – απολύσεις, αλλαγές στο σύνολο των εργασιακών σχέσεων. 
• Η κυβέρνηση επειδή βλέπει ότι δεν πρόκειται να «κάνει περίπατο» αλλά θα συναντήσει μπροστά της τους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας, ετοιμάζει ήδη μια σειρά από μέτρα περιορισμού των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών (π.χ νομοσχέδιο για τις κάμερες στους δημόσιους χώρους) και υλοποιεί την τακτική της προληπτικής καταστολής χτυπώντας αναίτια τις διαδηλώσεις και τις κινητοποιήσεις. Θέλει να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους και τη νεολαία και να αποτρέψει την ανάπτυξη μαχητικών – ανατρεπτικών αγώνων.

ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΙ!

Κάτω ο υποταγμένος συνδικαλισμός.

Μαζικοί συλογικοί ανυποχώρητοι αγώνες στα χέρια των εργατών!

Όλο το προηγούμενο διάστημα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έκανε ότι μπορούσε για να διασπάσει την εργατική τάξη και τους αγώνες της. Προκειμένου να περάσει τις αντεργατικές τομές με το χαμηλότερο δυνατό κόστος, επιστράτευσε τα ΜΜΕ για να μας πείσουν πως για το δημοσιονομικό έλλειμμα φταίνε … οι δημόσιοι υπάλληλοι.

Στην ουσία ήθελε και θέλει να διχάσει το εργατικό κίνημα κατασκευάζοντας «εμφυλίους» μεταξύ των εργαζομένων: εργαζόμενοι του δημοσίου και εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, νέοι και παλιοί εργαζόμενοι κτλ. Για μας είναι σαφές πως η χειροτέρευση της θέσης οποιουδήποτε εργαζόμενου αποτελεί πλήγμα συνολικά για την εργατική τάξη και ενισχύει το συσχετισμό προς όφελος του κεφαλαίου.

• Βασικός συμμέτοχος της πολιτικής της κυβέρνησης είναι ο αστικοποιημένος – γραφειοκρατικός συνδικαλισμός των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ. 
• Προσκολλημένοι στην λογική της εθνικής ανταγωνιστικότητας και ανάπτυξης, που μόνο προς όφελος του κεφαλαίου μπορεί να είναι και όχι των εργαζομένων, καθήλωσαν αγωνιστικά τα συνδικάτα αποδεχόμενοι ουσιαστικά τις κεντρικές επιλογές του κεφαλαίου – κυβέρνησης – ΕΕ - ΔΝΤ.

Με διάφορους τρόπους υπονόμευσαν τις απεργιακές κινητοποιήσεις προκειμένου αυτές να εκτονωθούν. Αρνήθηκαν πολλές φορές την κήρυξη απεργιών και γενικής απεργίας ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.

• Οι δυνάμεις του ΣΥΝ/ Σύριζα στο εργατικό κίνημα δεν μπόρεσαν να διαχωριστούν πολιτικά και οργανωτικά από την συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Η φιλο – ΕΕ λογική ή η λογική της εξάρτησης που εκφράζουν δυνάμεις του, αδυνατούν να έρθουν σε ρήξη συνολικά με τις επιλογές του κεφαλαίου καλλιεργώντας παράλληλα αυταπάτες για μια φιλολαϊκότερη πολιτική της κυβέρνησης. 
• Το ΚΚΕ, μέσω του ΠΑΜΕ, παρά την αγωνιστική του πρακτική σε περιπτώσεις, αδυνατεί να δώσει προοπτική στους αγώνες. Για το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ δεν μπορούν να νικήσουν σήμερα οι αγώνες αλλά να ενισχυθεί (και εκλογικά) το ΚΚΕ στο δρόμο της λαϊκής οικονομίας – εξουσίας χωρίς ανατροπή του καπιταλισμού. Γι’ αυτό αρνείται αφενός να θέσει άμεσους πολιτικούς στόχους, με σημαντικότερο αυτόν της ανατροπής της κυβέρνησης και κάθε ανάλογου διαχειριστή, και αφετέρου περιχαρακώνεται από κάθε αγωνιστική διάθεση και δύναμη στο εργατικό κίνημα πλην του ΠΑΜΕ. 

Οι αγώνες των εργαζομένων μπορούν να τους ανατρέψουν και να νικήσουν!

Δεν είναι μονόδρομος το μνημόνιο όπως έσπευσε να δηλώσει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ.

Για μας, ο μόνος μονόδρομος είναι η μετωπική συσπείρωση της ανατρεπτικής κομμουνιστικής αριστεράς που θα συμβάλλει με όλες της τις δυνάμεις σε ένα αναγεννημένο και ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα, σε πολιτικό διαχωρισμό από τον κυβερνητικό συνδικαλισμό, και στην προσπάθεια συγκρότησης ανεξάρτητου κέντρου αγώνα.

Για να κερδίσουν οι αγώνες μας
Απαιτείται σήμερα να κλιμακωθεί η μάχη μέσα από τα συνδικάτα, τους συλλόγους και κάθε μορφή οργάνωσης των εργαζομένων και της νεολαίας που εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης.
Απαιτείται σήμερα η αμφισβήτηση συνολικά των όρων αναπαραγωγής του κεφαλαίου μέσα από ένα συνεκτικό πρόγραμμα πάλης για:

• Ανατροπή της κυβέρνησης του κεφαλαίου προκειμένου να φύγουν τα μέτρα, το μνημόνιο το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα, να μην έρθουν νέα και να υπερασπιστούμε – διευρύνουμε τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης. 
• Αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από την αντεργατική Ευρωπαϊκή Ένωση και θα θέτει της βάσεις για την διάλυσή της. 
• Εθνικοποίηση των τραπεζών με εργατικό έλεγχο.
• Άρνηση πληρωμής του χρέους από την εργατική τάξη. Το χρέος ανήκει στο κεφάλαιο που το δημιούργησε.
• Δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας. 

Καλούμε τους εργαζόμενους και τους νέους να δώσουν τη μάχη μέσα από τα συνδικάτα και τους συλλόγους, μέσα από τις συνελεύσεις τους, προκειμένου να κλιμακωθούν οι αγώνες για :

ØΥπογραφή συλλογικών συμβάσεων

ØΜόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Να ανακληθούν ΤΩΡΑ όλες οι απολύσεις

ØΑυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, 5 ήμερο – 35 ωρο

ØΚατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων 

ØΚατάργηση κάθε μορφής ευέλικτης εργασίας 

ΝΕΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΡΕΥΜΑ – ΝΑΡ

νεολαία ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ