Η ΣΩΤΗΡΙΑ του αλάθητου

του Θάνου Ανδρίτσου

Επίθεση ΚΝΕ στην ΕΑΑΚ

Η Σ. Βασιλακοπούλου εμπνέει τον αγώνα για την ανατροπή

Οργή και θλίψη προκαλεί η μεθοδευμένη και συντονισμένη πανελλαδικά επίθεση της ΚΝΕ σε αγωνιστές της ΕΑΑΚ Ακόμα περισσότερο όταν καπηλεύεται τη μνήμη της δολοφονημένης αγωνίστριας Σωτηρίας Βασιλακοπούλου για να τη δικαιολογήσει.
Τις τελευταίες μέρες λαμβάνουν χώρα επιθέσεις ενάντια σε μέλη της ΕΑΑΚ και της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση από μέλη της ΚΝΕ. Το αποκορύφωμα ήταν τη Δευτέρα 20 Δεκέμβρη στο Βόλο, με αποτέλεσμα 5 τραυματίες στο νοσοκομείο, ένας με σοβαρά τραύματα στο κεφάλι. Ως αιτία για τις ενέργειες αυτές προβάλλεται η υποτιθέμενη «βεβήλωση» μνημείου της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο από την ΕΑΑΚ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι διαφορετική.
Στη συγκεκριμένη σχολή, τα μέλη της ΚΝΕ έχουν προβεί σε σειρά προκλήσεων και επιθέσεων εις βάρος των αγωνιστών της ΕΑΑΚ. Πλευρά αυτών, ήταν η συνεχής καταπάτηση του χώρου παρέμβασης του σχήματος, ο οποίος μάλιστα είναι ελάχιστος σε σχέση με της ΚΝΕ και ακόμα περισσότερο με τις δυνάμεις των ΔΑΠ - ΠΑΣΠ, που κυριαρχούν εκλογικά σαφώς στη σχολή.
Σ' αυτό το πλαίσιο τοποθετήθηκε πριν μερικές μέρες πάνω στο χώρο του σχήματος της ΕΑΑΚ τιμητική πλακέτα στη μνήμη της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, με την υπογραφή ΚΚΕ - ΚΝΕ, με αφορμή τη διοργάνωση εκδήλωσης. Από σεβασμό προς την αγωνίστρια αλλά και με διάθεση αποφυγής διενέξεων σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο, η πλακέτα παραδόθηκε στα μέλη της ΚΝΕ μετά το πέρας της εκδήλωσης χωρίς καμία φθορά, καλώντας τους να τη βάλουν σε οποιοδήποτε άλλο σημείο. Ποια ήταν η απάντηση; Σαν προετοιμασμένη από καιρό, η ηγεσία της ΚΝΕ εκδίδει ανακοίνωση που κατηγορεί την ΕΑΑΚ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως ΕΚΟΦίτες, για «αντικομμουνισμό», για «βεβύλωση του μνημείου» που είναι πρακτική «φασιστική», που μοιάζει με τη Χρυσή Αυγή.
Το παραλήρημα λάσπης συνεχίζεται αναφέροντας ότι η αντικαπιταλιστική Αριστερά «παλεύει για να σωθεί το καπιταλιστικό σύστημα» και «τρέμει» από την ιστορία της ταξικής πάλης, κλείνοντας με το ακόμα πιο προκλητικό «άξιος ο μισθός σας»! Παράλληλα ξεκινά μια εκστρατεία τραμπουκισμών και καταστροφής υλικών της ΕΑΑΚ σε πολλές σχολές.
Η ΕΑΑΚ αντιλήφθηκε ότι πρόκειται για οργανωμένο σχέδιο που θα είχε συνέχεια. Έτσι εξέδωσε ανακοίνωση, προσπαθώντας να αποτρέψει αυτή την προοπτική, αναδεικνύοντας ως εχθρούς της επαναστατικής Αριστεράς την κυβέρνηση, την τρόικα και το σύστημα και όχι την υπόλοιπη Αριστερά.

«Από την πλευρά μας δηλώνουμε ότι θα παραμείνουμε προσηλωμένοι στον καθημερινό αγώνα ενάντια στην αντιλαϊκή επίθεση σε εκπαίδευση και εργασία, για τα συμφέροντα της νεολαίας και των εργαζομένων, έχοντας πάντα ως έμπνευση τη Σωτηρία και όλες τις ηρωικές μορφές του κινήματος των περασμένων χρόνων. Δεν θα ακολουθήσουμε την ηγεσία της ΚΝΕ στον ολισθηρό δρόμο της, χωρίς αρχές, σύγκρουσης», τόνιζε.

Δυστυχώς τα γεγονότα που ακολούθησαν την επόμενη μέρα την επιβεβαίωσαν. Τόσο στην Αθήνα, όσο και στο Βόλο, οι επιθέσεις σε αγωνιστές της ΕΑΑΚ και μέλη και στελέχη της νΚΑ ήταν πρωτοφανούς αγριότητας, με 10 τραυματίες. Το σκηνικό, αυτό γεμίζει πίκρα κάθε αριστερό άνθρωπο, ειδικά όταν χρησιμοποιείται η μνήμη της Σωτηρίας, της ηρωικής κομμουνίστριας και μέλους της ΚΝΕ, που δολοφονήθηκε από την εργοδοσία τον Ιούλιο του 1980.
Πρόκειται για ένα προαποφασισμένο σχέδιο της ηγεσίας της ΚΝΕ και του ΚΚΕ για τη δημιουργία επεισοδίων «αριστερού εμφυλίου», ενίσχυση των τάσεων περιχαράκωσης και περιορισμού κάθε εσωτερικής αμφισβήτησης. Το αναγκαίο συμπλήρωμα της γραμμής που ακολουθεί η ΚΝΕ στο φοιτητικό κίνημα, όταν απέναντι στον καταστροφικό νόμο της Α, Διαμαντοπούλου επιλέγει την αποχώρηση από τις Γενικές Συνελεύσεις των συλλόγων, δημιουργώντας μέτωπα - ταμπέλες μόνο με τον εαυτό της. Είναι μια λογική που προσπαθεί να προλάβει περιπτώσεις σαν την είσοδο της ΚΝΕ στις καταλήψεις το 2007, μετά από τρομερή πίεση της βάσης, που αποτιμήθηκε από το κόμμα με διαγραφές. Γι' αυτό, η αντιπαράθεση αρχών και θέσεων μεταξύ της Αριστεράς φαντάζει λίγη και επιστρατεύεται η λασπολογία και η οργανωτική αντιπαράθεση, που θυμίζει τις πιο άσχημες στιγμές της ιστορίας του κομμουνιστικού κινήματος. Όχι της ΕΚΟΦ, ούτε της Χρυσής Αυγής, εμείς ξέρουμε σε ποιόν απευθυνόμαστε και τι σημαίνουν τα λεγόμενα μας.

Όμως οι εποχές είναι πολύ κρίσιμες και απαιτούν μια Αριστερά ψηλότερη από το τωρινό της μπόι, Εμείς δηλώνουμε ότι τον εχθρό μας τον ξέρουμε, τον ξέρει και η εργατική τάξη και δεν βρίσκεται στην Αριστερά. Δεν θα ακολουθήσουμε αυτόν τον ολισθηρό δρόμο. Θα συνεχίσουμε αταλάντευτα προωθώντας την ανατρεπτική κοινή δράση της Αριστεράς, που τόσο έχουν ανάγκη οι καιροί και τόσο φοβάται η ηγεσία του ΚΚΕ. Ταυτόχρονα θα προχωρήσουμε στα βήματα συγκρότησης μιας νέας επαναστατικής προοπτικής. Αυτό το δρόμο θα βαδίσουμε, ακόμα και αν είναι δύσκολος. Αυτόν βαδίζουμε εδώ και χρόνια, δίπλα στη συντρόφισσα Σωτηρία και σε τόσους άλλους. Γιατί οι ήρωες του εργατικού κινήματος δεν είναι ιδιοκτησία για κομματικά παιχνίδια, είναι φάροι στη μεγάλη μας κομμουνιστική προοπτική.