Mία από τις λέξεις–καραμέλες των ημερών είναι η «ανάρτηση», η μέσω
Διαδικτύου δημοσιοποίηση των φορολογικών στοιχείων των ελεύθερων
επαγγελματιών και των επιχειρήσεων, την οποία προωθεί το υπουργείο
Οικονομικών, ενώ, όπως διαδίδεται, πιθανόν το μέτρο αυτό να επεκταθεί
και σε όλα τα φυσικά και νομικά πρόσωπα, σε κάθε νιο και κάθε γέρο.
Τρέμουν οι φοροφυγάδες, όμως οι σωστοί πολίτες γνωρίζουν ότι καθαρός
φορολογικός ουρανός αναρτήσεις δεν φοβάται.
Πριν από δέκα χρόνια,
μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους, ο ιστορικός των
πόλεων Μάικ Ντέιβις είχε γράψει ότι λαμπρές μέρες ξημερώνουν για τη
βιομηχανία της ασφάλειας. Αεροδρόμια, δημόσια μέσα μεταφοράς, δημόσια
κτίρια, καταστήματα, κατοικίες, πάρκα και σχολεία, όλα πια έχουν ανάγκη
από θωράκιση και διαρκή επιτήρηση. Ομως, στην Ελλάδα του 2010, λαμπρές
μέρες ξημερώνουν και για τον κλάδο της λογιστικής, αφού ο φοροτεχνικός
θα μας είναι πολύ πιο απαραίτητος από τον οικογενειακό γιατρό.
Πλήγμα
θα δεχτούν τα γραφεία συνοικεσίων που συχνά, στις μικρές αγγελίες τους,
περιγράφουν εκπάγλου καλλονής υποψήφιες νύφες και γαμπρούς με πολλά
ακίνητα και πενταψήφιο μηνιαίο εισόδημα. Ομως τώρα, όσοι επιδιώκουν
γνωριμία και ό,τι ήθελε προκύψει δεν θα μπορούν να παρουσιάζουν
πειραγμένη ηλικία και εισόδημα. Πλήγμα επίσης θα δεχτεί ο ερασιτεχνικός
χαφιεδισμός, ενώ παράλληλα θα μειωθούν και οι δημόσιες δαπάνες: ας
αναλογιστούμε πόσες δημοσιοϋπαλληλικές εργατοώρες ξοδεύτηκαν για την
εξέταση των 1 καταγγελιών που έχουν μέχρι τώρα κατατεθεί στο υπουργείο
Οικονομικών από γείτονες, συγγενείς και συναδέλφους (φερόμενων ως)
φοροφυγάδων.
Με την ανάρτηση καταρρέουν παγιωμένες στάσεις,
αντιλήψεις, συμπεριφορές. Οπως μετά το κινητό τηλέφωνο θα μπορούσε να
ξαναγραφτεί η αστυνομική λογοτεχνία του 20ού και του 19ου αιώνα, έτσι
και με τη δημοσιοποίηση των φορολογικών στοιχείων θα μπορούσαν να
ξαναγραφτούν τα λαϊκά ρομάντζα με ήρωες απατεώνες, μυστηριώδεις
τυχοδιώκτες και femmes fatales. Τώρα πια εύκολα θα μαθαίνουμε ποιος
είναι ο «ευάλωτος» και ποιος ο καλοστεκούμενος, ο «μπενεστάντε», ποιος
πραγματικά ανήκει στις «αδύναμες κοινωνικές ομάδες» και ποιος στα
δυναμικά κοινωνικά στρώματα, θα ξέρουμε ποιον να εμπιστευόμαστε και
ποιον να αποφεύγουμε. Ισως το επόμενο μέτρο να είναι η δημόσια ανάρτηση
των ιατρικών μας φακέλων, ώστε να επιταχυνθεί ο κοινωνικός δαρβινισμός.
Σε
ένα πέλαγος διαφάνειας, στα κρυστάλλινα νερά της «όπεν-γκοβ» θα πλέουμε
με «φαστ τρακ» κίνηση, με απλωμένα τα πανιά της διαφάνειας; Με
περισσότερο ή λιγότερο κράτος; Πάντως, με ένα κράτος που απεμπολεί τις
ευθύνες του για την ανάπτυξη και την κοινωνική πρόνοια και πρόθυμα
μετατρέπεται σε εισπράκτορα, παιδονόμο, νυχτοφύλακα (σε επιλεγμένες
περιοχές φύλαξης) και τροχονόμο ο οποίος επιβλέπει την τήρηση του ΚΟΚ
που τα ευμετάβλητα σήματά του ορίζει το Αόρατο Χέρι της αγοράς.
Η
υπόσχεση της φορο-διαφάνειας συνυπάρχει με την καλπάζουσα μυστικοποίηση
των οικονομικών του κράτους και των τραπεζών, καθώς όλο και πιο δύσκολη
γίνεται η ανάγνωση των ιερογλυφικών της ελληνικής και της παγκόσμιας
οικονομίας. Εύκολα ο καθένας θα ελέγχει αν το οικόπεδο του παππού μας
στο χωριό είναι άρτιο και οικοδομήσιμο, όμως λαϊκίστικα και αναπάντητα
θα χαρακτηρίζονται τα ερωτήματα «πού πήγαν τα λεφτά;» ή «ποια είναι η
αλήθεια για το έλλειμμα;».
Απεριόριστη μοιάζει η πρόσβαση στα
ιδιωτικά μυστικά, όμως δύσβατος και σκοτεινός γίνεται ο δρόμος για την
παλιομοδίτικη «λαϊκή συμμετοχή» και τον δημοκρατικό έλεγχο στις δημόσιες
υποθέσεις.
πηγή: Εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου