Για το νέο επαναστατικό υποκείμενο και τον κομμουνιστικό φορέα στη νέα εποχή
Η εξέλιξη της ταξικής πάλης, οι αντιθέσεις, τα όρια και τα αδιέξοδα της προωθούμενης αστικής στρατηγικής οδηγούν στην ωρίμανση μιας ιστορικών διαστάσεων σύγκρουσης ανάμεσα στις τάσεις καπιταλιστικής καθήλωσης -και μάλιστα καθήλωσης στον πιο βάρβαρο καπιταλισμό που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα- και στις τάσεις και δυνατότητες αναχαίτισης κι ανατροπής της πολιτικής αυτής, τις τάσεις και δυνατότητες επαναστατικής τελικά ανατροπής και κομουνιστικής χειραφέτησης. Επομένως, το ζήτημα του υποκειμένου προβάλλει ως καθοριστική αναγκαιότητα για την έκβαση των εξελίξεων, η οποία θα σφραγίσει τις εξελίξεις στις κοινωνίες του 21ου αιώνα.
Σε αυτή την πρόκληση και ανάγκη επιχειρεί να απαντήσει η διαδικασία συζήτησης, το κείμενο εργασίας για το θέμα και το πανελλαδικό σώμα του ΝΑΡ που θα πραγματοποιηθεί την άνοιξη του 2012. Στηριγμένο στην ανάλυση που έγινε στο Πανελλαδικό Σώμα για την κρίση και στις θέσεις που διατυπώθηκαν σε αυτό για την ακατάλυτη ενότητα σκοπών και μέσων, περιεχομένου πολιτικής και φορέων που την υλοποιούν, για τη σχέση στρατηγικής-τακτικής, για τους φορείς-υποκείμενα που την προωθούν.
Το ερώτημα ποιο υποκείμενο, ποιες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, ποιος πολιτικός φορέας - σήμερα, στο σύγχρονο καπιταλισμό, με τα σημερινά χαρακτηριστικά της ταξικής πάλης- έχει ανάγκη και συμφέρον και παράλληλα, μπορεί να αγωνιστεί για την προοπτική που προβάλλουμε, είναι μείζον ζήτημα για κάθε δύναμη κομμουνιστικού χαρακτήρα.
Με το 2ο Πανελλαδικό Σώμα του ΝΑΡ στην πορεία για το 3ο Συνέδριό μας, επιδιώκουμε με σύγχρονους όρους να απαντήσουμε ερωτήματα όπως:
Α. Ποια είναι τα όρια και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της σύγχρονης εργατικής τάξη;
Β. Πώς τίθεται σήμερα το ζήτημα της ενότητάς της και των κοινωνικών συμμαχιών της;
Γ. Με ποια έννοια αντιλαμβανόμαστε την «ιστορική αποστολή» της;
Δ. Πως εξελίσσονται σήμερα οι σχέσεις οικονομικού και πολιτικού αγώνα, άμεσων και μακροπρόθεσμων αιτημάτων, ξεσπασμάτων τύπου Δεκέμβρη και επαναστατικού σχεδίου, συνειδητού και αυθόρμητου, τάξης και κόμματος, πρωτοπορίας και μάζας, αυτοοργάνωσης και συγκεντρωτισμού, ενότητας και ηγεμονίας.
Ε. Πώς αντιλαμβανόμαστε τη διαλεκτική ενότητα των τριών πλευρών του επαναστατικού υποκειμένου (κομμουνιστική οργάνωση, αντικαπιταλιστικό-επαναστατικό πολιτικό μέτωπο, αριστερή πτέρυγα του εργατικού κινήματος); Πώς τοποθετούνται στο ζήτημα αυτό (θεωρητικά και πρακτικά) οι διάφορες παραλλαγές του παραδοσιακού ΚΚ, του αντιεξουσιαστικού χώρου, των ελευθεριακών και κινηματίστικων ρευμάτων;
Ζ. Ποιος ο ρόλος και τα χαρακτηριστικά ενός κομμουνιστικού φορέα- κόμματος σήμερα. Βάση συγκρότησης, θεωρία, σχέση με άλλες πλευρές υποκειμένου, ρόλος μέλους, πολιτική λειτουργία, βάση-ηγεσία, σχέση με μάζες, αντιπροσωπευτικότητα και άμεση δημοκρατία, συλλογικό και ατομικό, σχέση με την επαναστατική οργάνωση νεολαίας.)
Αξιολογούμε τη συζήτηση πάνω στην προγραμματική- πολιτική- οργανωτική φυσιογνωμία της κομμουνιστικής απελευθέρωσης στον 21ο αιώνα ως ένα από τα βασικά ζητήματα του Συνεδρίου μας και ως συμβολή στο αναγκαίο «Κομμουνιστικό Μανιφέστο» της εποχής μας. Γι αυτό επιδιώκουμε να συζητήσουμε αυτές τις θέσεις με συγκροτημένο, ανοιχτό και συντροφικό τρόπο και με άλλες δυνάμεις της σύγχρονης κομμουνιστικής προοπτικής, τόσο στην πορεία προς το Συνέδριο, όσο και μετά από αυτό, ώστε από κοινού να συζητήσουμε και διαμορφώσουμε τους όρους για ένα σύγχρονο κομμουνιστικό φορέα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου