Σε θέση μάχης για χρονιά ανατροπής

Αυτές τις ώρες και μέρες, η καρδιά μας χτυπάει στην πύλη του εργοστασίου της Χαλυβουργίας Ελλάδας, όπου οι απεργοί θα υποδεχτούν το νέο χρόνο σε θέση μάχης. Βρισκόμαστε μαζί με τους εργαζόμενους του Alter και της Ελευθεροτυπίας που αγωνίζονται. Μαζί με τους εργαζόμενους στα Notos Gallery που ξεκινούν τη νέα χρονιά με απεργίες, τους εργάτες στη Λουκίσα στο Περιστέρι, στην Alex Pack, το ΙΓΜΕ και στη Γερολυμάτος Cosmeticsπου βρίσκονται σε κινητοποιήσεις. Με τους χιλιάδες εργαζόμενους που δίνουν μικρές και μεγάλες μάχες στους χώρους δουλειάς και για την επιβίωσή τους.

Σε θέση μάχης θα υποδεχτούμε το 2012, γιατί η εργαζόμενη πλειοψηφία, ο λαός και η νεολαία έχουν άμεσο συμφέρον και πραγματική ανάγκη να ανατρέψουν την ολομέτωπη επίθεση που δέχονται, να ανατρέψουν αυτή την αντιλαϊκή και βάρβαρη πολιτική και τους εκφραστές της. Για να γίνει το 2012 δίσεκτο για τους κυρίαρχους και χρονιά αγωνιστικού ξεσηκωμού και ανατροπής για το λαό και τη νεολαία.

Σε θέση μάχης λοιπόν, από την αρχή του χρόνου, πιο δυνατά, πιο μαζικά, πιο αποφασιστικά, μπροστά για την ανατροπή!

«Όσοι περιμένουν να βρουν πατημένα χνάρια, θα απογοητευτούν γρήγορα. Όσοι δεν είναι έτοιμοι να πέσουν και να ξανασηκωθούν, να χάσουν το δρόμο τους και να τον ξαναβρούν, να αγγίξουν όχι μία και δύο αλλά δέκα κι εκατό φορές τον πάτο της έσχατης αμφιβολίας για τα σχέδιά τους, για τις ιδέες τους, για τους συντρόφους τους, και για τους ίδιους τους εαυτούς τους, να αναμετρηθούν με τα χίλια δυο πρόσωπα της απόγνωσης και να ξανανέβουν στον αφρό, είναι καλύτερα να περιμένουν την κοινωνική αλλαγή από τον Αι Βασίλη ή, πράγμα που δεν διαφέρει και πολύ, από κάποια αψεγάδιαστη, δικαιωμένη «πρωτοπορία». Εμείς, δεν έχουμε να προσφέρουμε παρά την άχαρη γοητεία της καινούργιας προσπάθειας, την ιστορική βεβαιότητα για το σκοπό, την πάλη για τον ποιοτικό εμπλουτισμό του μαζί με την αδιάκοπη κριτική για τα μέσα, τη στράτευση σε μια υπόθεση που χρειάζεται μαχητές, αλλά θέλει να καταργήσει τους στρατιώτες.

Η προτεραιότητα που θέτει μπροστά μας όχι η προσωπική μας διάθεση αλλά η ιστορική στιγμή, είναι η συμβολή μας σ’ έναν νέο εργατικό διαφωτισμό, απαραίτητη προϋπόθεση για να βγούμε από αυτό τον σκοτεινό Μεσαίωνα της ηλεκτρονικής εποχής, σ’ ένα καινούργιο «Αιώνα των Φώτων» της επαναστατικής δράσης. Αλλά το καθοριστικό, και σήμερα και πάντα, είναι η πραγματική κίνηση των πραγματικών τάξεων. Αυτή είναι που γεννά σε πρωτόλεια, ανεπεξέργαστη μορφή, έπειτα δοκιμάζει ψηλαφιστά και τέλος κρίνει αμετάκλητα ποιες ιδέες, θεωρίες και προτάσεις αξίζουν έστω και μια αράδα στον απολογισμό μιας γενιάς και ποιες θα γίνουν τροφή για τρωκτικά των βιβλιοθηκών του μέλλοντος.

Μόνο ένα κίνημα με ιστορικό ορίζοντα την απελευθέρωση όλης της κοινωνίας μπορεί να παντρέψει την αισιοδοξία μιας ώριμης θέλησης που δεν είναι τυχοδιωκτισμός, με την απελευθερωτική δύναμη μιας ρωμαλέας γνώσης που δεν είναι απολογητική του υπάρχοντος κόσμου.»

Απόσπασμα από τις Θέσεις για το 1ο Συνέδριο του ΝΑΡ, 1998, 1ο κεφάλαιο, (γραμμένο από τον σύντροφο Κώστα Τζιαντζή).

Σύντροφοι και συντρόφισσες, συναγωνιστές/στριες, εργαζόμενοι, νέοι, άνεργοι,

Καλή Χρονιά! Για την ανατροπή της επίθεσης, για την αντικαπιταλιστική επανάσταση και την κομμουνιστική απελευθέρωση!