του Ρούσσου Βρανά
Εστίες «φωτιάς» ανάβουν τις τελευταίες εβδοµάδες στις
αµερικανικές Πολιτείες. Και το αµερικανικό περιοδικό «Γιες» τις αποδίδει
στις σπίθες που ξεπήδησαν από την εξέγερση που σαρώνει την Αίγυπτο, την
Τυνησία και τη Λιβύη και από το κίνηµα ανυπακοής των πολιτών που
εξαπλώνεται σε χώρες της Ευρώπης.
Σε µια µεγάλη διαδήλωση 80.000 ανθρώπων την Παρασκευή, στο
παγωµένο Μάντισον του Ουισκόνσιν, το πανό που κρατούσε ένας διαδηλωτής
έγραφε: «∆εν το ήξερα πως στο Κάιρο κάνει τόσο κρύο».
Στο Ουισκόνσιν οι εργαζόµενοι στον δηµόσιο τοµέα αντιστέκονται
στις προσπάθειες του κυβερνήτη Σκοτ Γουόκερ να τους κόψει τα επιδόµατα
και να καταργήσει τις συλλογικές συµβάσεις.
∆άσκαλοι, φοιτητές, δηµόσιοι και δηµοτικοί υπάλληλοι βγήκαν
κατά δεκάδες χιλιάδες στους δρόµους, έχοντας µάλιστα στο πλευρό τους
την ποδοσφαιρική οµάδα Γκριν Μπέι Πάκερς, που είναι πρωταθλήτρια
Αµερικής.
∆εν υπάρχει αμφιβολία πως οι πολίτες του Ουισκόνσιν εµπνέονται
από τη διεθνή αναταραχή. αλλιώς, δεν θα αποκαλούσαν τον κυβερνήτη τους
«Χόσνι Γουόκερ». Την ίδια ώρα, ένα κίνηµα διαµαρτυρίας που έχει στόχο
την προστασία των φτωχών και των µεσαίων τάξεων και που εκδηλώνεται σε
πολλές αµερικανικές Πολιτείες, έχει ορίσει την 26η Φεβρουαρίου ως ηµέρα
δράσης κατά των µεγαλοφοροφυγάδων.
Φαίνεται πως οι αµερικανοί διδάσκονται από τους βρετανούς.
οπως έγραψε η εφηµερίδα «Γκάρντιαν», το αντίστοιχο βρετανικό κίνηµα που
αποκαλείται UKUncut έκανε καταλήψεις σε περισσότερα από πενήντα
υποκαταστήµατα της τράπεζας Barclays στη βρετανία, µετά την οµολογία της
ότι κατέβαλε µόλις 1% φόρους το 2009. Το κοινωνικό σκηνικό στις ΗΠΑ
αρχίζει να δίνει και αυτό ενδείξεις ταξικού πολέµου. εκείνες που
επλήγησαν από την οικονοµική κατάρρευση ήταν οι φτωχές και οι µεσαίες
τάξεις.
∆ουλειές χάθηκαν, σπίτια θάφτηκαν κάτω από τα ασήκωτα βάρη
των στεγαστικών δανείων, ευκαιρίες για σπουδές εξανεµίστηκαν. Τα
«πακέτα διάσωσης» που υποτίθεται πως θα σταθεροποιούσαν την οικονοµία,
κατέληξαν στις τσέπες εκείνων ακριβώς που προκάλεσαν την κατάρρευση.
Πολλοί από αυτούς, εκµεταλλευόµενοι τις τρύπες του
φορολογικού συστήµατος, φυγάδευσαν αυτά τα χρήµατα σε φορολογικούς
παραδείσους. οι φτωχές και µεσαίες τάξεις, που δεν προκάλεσαν την
κατάρρευση αλλά έπεσαν θύµατά της, καλούνται πάλι να υποβληθούν σε νέες
θυσίες. οι πολιτικοί βιάζονται να περικόψουν τις δαπάνες, αλλά µόνο ένας
στους πέντε αµερικανούς χολοσκάει για τα δηµόσια ελλείµµατα, σύµφωνα µε
δηµοσκόπηση του ινστιτούτου Pew. οι περισσότεροι ανησυχούν για τις
δουλειές τους. Τις δουλειές που έχασαν, τις δουλειές που κινδυνεύουν να
χάσουν. Και διψούν για καλύτερη παιδεία, περισσότερα δηµόσια έργα,
ανθρωπινότερο περιβάλλον – δηλαδή, όλα εκείνα τα οποία θυσιάζονται στον
βωµό της λιτότητας.
Οι δηµοσκοπήσεις είναι ίσως ο µόνος χώρος όπου
εκδηλώνεται η οργή των ανθρώπων για τις κυβερνητικές πολιτικές που
χαϊδεύουν τους πλούσιους και θυσιάζουν τους φτωχούς. Ωστόσο, τα πλήθη
στο Μάντισον έδειξαν ότι κάτι αλλάζει. από την αµερική µέχρι την ευρώπη
και την αφρική, η οργή των ανθρώπων γεφυρώνει τρεις ηπείρους όπου θύτες
και θύµατα µένουν χρόνια τώρα τα ίδια.
πηγή: Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου