ANTAΡΣΥΑ: Είναι όλοι τους συνένοχοι!

Οι ανακοινώσεις των προγραμμάτων κοινωνικού ολοκαυτώματος από την κυβέρνηση, την τρόικα και την Ευρωπαϊκή Ένωση (Μνημόνιο 4, Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Σταθερότητας 2012-2015, Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης) κάνουν πλέον καθαρό σε όλο το λαό ότι η ακολουθούμενη πολιτική οδηγεί σε ένα μαρτύριο χωρίς τέλος για τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τη νεολαία. Το γενικό ξεπούλημα όσο – όσο ολόκληρου του δημόσιου πλούτου για 50 δισεκατομμύρια (με συνέπεια την ιδιωτικοποίηση όλης της ζωής μας), η επιβολή της διάλυσης των συλλογικών συμβάσεων για να μειωθούν δραματικά οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα (μέσω των επιχειρησιακών συμβάσεων), σε συνδυασμό με τις άγριες περικοπές των μισθών του δημοσίου, που συμφώνησε ουσιαστικά η κυβέρνηση με ΕΕ και ΔΝΤ, ξεπερνούν πλέον κάθε όριο. Απειλούν να ρίξουν στην εξαθλίωση μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού. Η δήθεν ενόχληση της κυβέρνησηςκακοστημένη παράσταση, αποτέλεσμα της οργής που προκάλεσε στην κοινωνία η ανακοίνωση του συμφωνημένου προγράμματος λεηλασίας πλούτου και δικαιωμάτων. Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ είναι η υπεύθυνη για την εφαρμοζόμενη πολιτική και πρέπει να πέσει, μαζί με τα αλλεπάλληλα Μνημόνια, που γίνονται ολοένα και πιο αντιδραστικά. Που στραγγαλίζουν τους εργαζόμενους και δίνουν σχεδόν όλα τα χρήματα που έδωσαν ΕΕ και ΔΝΤ (110 δις.) στις ελληνικές τράπεζες (108 δις)! 
Επιμήκυνση, μονιμοποίηση και εμβάθυνση της αντεργατικής πολιτικής θα φέρει και το Σχέδιο Μέρκελ – Σαρκοζί για το χρέος των ευρωπαϊκών χωρών και το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας, που επιδιώκει να απαγορεύσει μέσω του Συντάγματος (!) ακόμα και την άσκηση περιορισμένης κοινωνικής πολιτικής, που μπορεί να δημιουργήσει ορισμένα ελλείμματα στον προϋπολογισμό. 

Η απάντηση στο κοινωνικό σφαγείο κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ δεν μπορεί να έρθει από τη ΝΔ, η οποία επιχαίρει γιατί θεωρεί δική της την πρόταση για τις ιδιωτικοποιήσεις – εκποίηση του δημόσιου πλούτου για 50 δις. Τη ΝΔ που είναι δήθεν κατά του Μνημονίου, αλλά υπέρ των νομοσχεδίων που απορρέουν απ’ αυτό. Ούτε βέβαια από τα κόμματα της συναίνεσης (ΛΑΟΣ, Μπακογιάννη, αλλά και Δημοκρατική Αριστερά). Ούτε όμως από την κοινοβουλευτική λύση του ΣΥΝ (μονόδρομος οι εκλογές) ή το στρίβειν δια της λαϊκής εξουσίας του ΚΚΕ.Σήμερα χρειάζεται μια αντικαπιταλιστική απάντηση από τη σκοπιά των εργατικών – λαϊκών συμφερόντων: Παύση πληρωμών – διαγραφή του χρέους, έξω από το ευρώ την ΟΝΕ και την ΕΕ, εθνικοποίηση των τραπεζών χωρίς αποζημίωση με κοινωνικό έλεγχο, απαγόρευση των απολύσεων – προστασία των ανέργων, καμιά ιδιωτικοποίηση/ΣΔΙΤ – επιστροφή στο δημόσιο των ΔΕΚΟ και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, συλλογικές συμβάσεις – αυξήσεις στους μισθούς – μείωση των ωρών εργασίας και των χρόνων δουλειάς για σύνταξη. Ένα τέτοιο πρόγραμμα απαιτεί την ανατροπή της επίθεσης κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ, την πτώση της κυβέρνησης Παπανδρέου και την ήττα κάθε επίδοξου διαχειριστή της ίδιας πολιτικής για να ανοίξει ο δρόμος για τη συνολική επαναστατική ανατροπή του συστήματος. Την απάντηση αυτή μπορεί και πρέπει να επιβάλλει ένα μαζικό εργατικό και λαϊκό κίνημα, πολιτικοποιημένο και ταξικά ανασυγκροτημένο, που θα υπερβεί τα σημερινά του όρια και αδυναμίες και τον υποταγμένο συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ. Σε αυτό το στόχο πρέπει να συμβάλλει η Αριστερά με την κοινή της δράση. Οι πολυήμερες απεργιακές κινητοποιήσεις στις συγκοινωνίες της Αθήνας, στην Υγεία, οι αντιστάσεις σε άλλους χώρους, το κύμα ανυπακοής, δείχνουν ότι υπάρχουν οι δυνατότητες για μια πρωτοφανή απεργιακή και αγωνιστική παρουσία εργαζομένων και λαού στην πανεργατική πανελλαδική απεργία στις 23 Φλεβάρη. Απαιτείται κλιμάκωση του αγώνα σε περιεχόμενο και μορφές, ενοποίηση όλων των ρυακιών αντίστασης και ανυπακοής σε ένα ασυγκράτητο ποτάμι ανατροπής.

Ότι (αντιδραστικό) είχαν να πουν κυβέρνηση, τρόικα και κεφάλαιο το είπαν. 

ΤΩΡΑ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ Ο ΛΑΟΣ!