Η παλιά Παράγκα, το τρίο «ΚΟ-ΛΑ-ΣΗ», η διασπορά...

του Διονύση Ελευθεράτου

Εως ότου ξεκαθαρίσουν (ναι, υπέρμετρα αισιόδοξο σενάριο!) τα «ποιος», «τι», «για ποιον» και «πώς» του νέου κυκλώματος «προστατών» στο ελληνικό ποδόσφαιρο, μπορούμε να αντλούμε διδάγματα από την παλιά, κλασική Παράγκα. Γιατί η υπόθεση εκείνη κατέληξε στο αρχείο; Ο βαθύτερος λόγος είναι -νομίζω- ο εξής: όπως ακριβώς οι επενδυτές κάνουν τη λεγόμενη «διασπορά κινδύνου», αποφεύγοντας να ποντάρουν τα πάντα σε ένα χρηματοπιστωτικό προϊόν, έτσι και η «Παράγκα» μείωνε τους κινδύνους να εκτεθεί. Κατά τα φαινόμενα (ή μάλλον τα ... λεγόμενα και ακουόμενα του σχετικού ηχητικού υλικού) πετύχαινε  «διασπορά κινδύνου», διασπείροντας την ίδια την παροχή των υπηρεσιών της σε κάμποσους διαφορετικούς «προστατευόμενους». Οπου περισσεύουν οι λερωμένες φωλιές, λείπει το κίνητρο για αποκαλύψεις!
Με άλλα λόγια: εάν εκείνες οι κασέτες που είχε βγάλει στη φόρα ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος εμπεριείχαν μόνο στοιχεία που συντονίζονταν με το περίφημο «ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να νικάνε», πιθανότατα πολλοί ( και ισχυροί) θα είχαν πιέσει ώστε να «στριμωχτεί» ο Σ. Κόκκαλης. Ακόμη και το πολιτικό-επιχειρηματικό timing φάνταζε συμβατό προς μια τέτοια εξέλιξη -ή τουλάχιστον όχι απαγορευτικό: βλέπετε, την περίοδο εκείνη (2000-01) δεν ήταν αρραγής όσο νωρίτερα η τριάδα «ΚΟ-ΛΑ-ΣΗ», όπως σκωπτικά ονομαζόταν η σύμπραξη δύο επιχειρηματικών κολοσσών, Κόκκαλη και Λαμπράκη, με τον Σημίτη που είχε αναρριχηθεί στην εξουσία (1996) κυρίως χάρη στη δική τους στήριξη.

Την εποχή εκείνη, λοιπόν, ο «γάμος συμφερόντων» των δύο επιχειρηματιών διερχόταν περίοδο κρίσης. Οι αποστάσεις ανάμεσά τους σήμαιναν -αναπόφευκτα- και τήρηση κάποιων αποστάσεων της κυβέρνησης από τον Σ. Κόκκαλη. Θυμίζω ότι τότε οι δύο υψηλόβαθμοι Θόδωροι του ΠΑΣΟΚ, o Πάγκαλος και ο Τσουκάτος, τσακώνονταν αγρίως -με τον πρώτο να κατηγορεί τον δεύτερο ότι σύχναζε στο κότερο του Σ. Κόκκαλη. (Είδατε παρενέργειες; Μόλις ψυχράθηκαν οι κρίκοι της τριπλέτας ΚΟ-ΛΑ-ΣΗ, άρχισαν και τα θερμά εσωκομματικά επεισόδια...) Κάτι ακόμη: «νωπός» κυβερνητικός υπεύθυνος για τον αθλητισμό ήταν τότε ο Γ. Φλωρίδης, που είχε κηρύξει «ανένδοτο» εναντίον των Θωμά και Βίκτορα Μητρόπουλου -συγκυρία ευνοϊκή για να αρχίσουν να αγωνιούν αρκετοί αστέρες της Παράγκας. Γιατί λοιπόν «πάγωσαν» όλα; Γιατί οι αναμάρτητοι του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν κίνησαν ουρανό και γη, με τους νομικούς τους, με τα μέσα πίεσης που διέθεταν, ώστε να αποφευχθεί το κουκούλωμα;
Η απάντηση είναι θλιβερή και απλή, συνάμα: διότι η Παράγκα, διαχέοντας τα «προστατευτικά» της δέλεαρ προς διάφορες κατευθύνσεις (έστω και με δόσεις όχι ισόποσες), είχε φροντίσει να... εκλείψουν σχεδόν οι αναμάρτητοι από τις τάξεις των ισχυρών του ποδοσφαίρου! Στις πασίγνωστες κασέτες της εποχής εκείνης υπήρχαν ράμματα και για τις γούνες του Παναθηναϊκού, της ΑΕΚ, κ.λπ. Ποια ΠΑΕ θα τολμούσε να προωθήσει... τη βόμβα, με την προσδοκία πως αφενός τα περισσότερα και μεγαλύτερα θραύσματα θα τραυμάτιζαν τον Κόκκαλη και τον Ολυμπιακό και αφετέρου ότι η ίδια (ή κάποιοι δικοί της άνθρωποι) θα σώζονταν με αμυχές; Καμία. Οχι μόνο διότι η αυτοσυντήρηση συνήθως υπερισχύει της αυτοθυσίας, αλλά κι επειδή με το γράμμα του νόμου ουδείς γνωρίζει ποιος θα έτρωγε κατακέφαλα τα χοντρά θραύσματα και ποιος θα σωζόταν με γρατσουνιές. Παράδειγμα: αν οι κασέτες εκείνες μετατρέπονταν σε υλικό αξιοποιήσιμο από τα δικαστήρια, τότε ίσως αποδεικνυόταν πολύ «ζόρικη» η «σκιά» σε βάρος του ΠΑΟ -ότι δηλαδή είχε μεθοδευτεί η επιβάρυνση παικτών του ΠΑΟΚ με κάρτες για να λείψουν από το ματς στη Λεωφόρο που θα έκρινε εν πολλοίς την έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Αυτά τότε. Κάτι στη σημερινή ατμόσφαιρα «ψιθυρίζει» ότι πάλι έχουμε να κάνουμε με... κόσμο και κοσμάκη και με «διασπορά παροχής υπηρεσιών». Αν όχι από συγκροτημένη Παράγκα, σίγουρα από περιφερόμενους ατσίδες. Αντε, να δούμε αν... κάτι θα δούμε. Προς το παρόν γινόμαστε σοφότεροι στη Γεωγραφία και την Κοινωνική Ψυχολογία. Μαθαίνουμε ότι υπάρχει χώρα «Ταρζανία» και συνειδητοποιούμε πόσο δυστυχισμένοι άνθρωποι είναι οι παράγοντες του ελληνικού ποδοσφαίρου: σε λίγο θα πέρδονται και θα υποψιάζονται ότι κάποιος «γράφει» τον ήχο...

πηγή: Εφημερίδα SportDay