Τώρα είναι η ευκαιρία να ανατραπεί η πολιτική της τρόικας και των μνημονίων! Ο ηρωικός αγώνας των εργατών στους δήμους ενάντια στις μαζικές απολύσεις που προωθεί η κατάπτυστη κυβέρνηση των Κουίσλινγκ, κατ’ εφαρμογή των δύο μνημονίων, μπορεί να δεχθεί ένα συντριπτικό πλήγμα. Ήδη ο αγώνας είναι μαζικός και βρίσκεται στα χέρια των εργατών, που από κοινού αποφασίζουν για τις μορφές αγώνα, ενώ η κοινωνία στέκεται αλληλέγγυη στους εργάτες των δήμων, ξέροντας ότι μια δική τους νίκη θα είναι νίκη όλης της εργατικής τάξης ενάντια στην κυβέρνηση, την αστική τάξη, το ΔΝΤ και την ΕΕ. Κοινή τους άλλωστε επιθυμία είναι ένα διαλυμένο Δημόσιο, έτσι ώστε όλα τα δημόσια έσοδα να κατευθύνονται στους πιστωτές και τις τράπεζες κι όχι σε μισθοδοσίες, με τους δημότες από την άλλη μεριά να είναι έρμαια των ιδιωτών που βλέπουν τα δημοτικά τέλη σαν ζεστό χρήμα και τα σκουπίδια σαν φιλέτο.
Η κυβέρνηση Σαμαρά πρέπει να πεταχτεί στα σκουπίδια και να έχει την τύχη της κυβέρνησης Παπανδρέου και Παπαδήμου! Να πεταχτεί δηλαδή εκεί όπου ήδη την έχουνε πετάξει, σαν στυμμένη λεμονόκουπα, οι περιβόητοι «κοινοτικοί εταίροι», αφού πρώτα έβγαλε την βρώμικη δουλειά, ψηφίζοντας το εφιαλτικό Μνημόνιο κι εκδίδοντας τις αντεργατικές πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και τις ερμηνευτικές εγκυκλίους. Η απροθυμία τους να εγκρίνουν τη χορήγηση της δόσης αρχικού ύψους 31 δισ. ευρώ, στα δύο προηγούμενα συμβούλια υπουργών Οικονομικών, δείχνουν πως την θεωρούν πειθήνιο όργανό τους και τον ίδιο τον Σαμαρά έναν ανυπόληπτο καρπαζοεισπράκτορα. Η δόση ωστόσο αύριο θα εγκριθεί, μιας και όλοι πλέον γνωρίζουν ότι τους μόνους τους οποίους εξυπηρετεί είναι τους πιστωτές. Οι εργαζόμενοι αντίθετα το μόνο που θα κερδίσουν από τη δόση θα είναι επιπλέον περικοπές κοινωνικών δαπανών για να αποπληρωθεί στο μέλλον αυτή η δόση. Ευρωπαίοι και ΔΝΤ θα βάλουν τις (πέρα για πέρα υπαρκτές) διαφορές τους στην άκρη, ξέροντας πως ακόμη και οι πιο αβυσσαλέες αντιθέσεις μπορούν να γεφυρωθούν με ένα επιπλέον πρόγραμμα λιτότητας που θα μετακυλίει στις πλάτες της ελληνικής κοινωνίας το κόστος της δικής τους αποτυχίας να μειώσουν το δημόσιο χρέος. Γι’ αυτό τον λόγο το καθήκον της ανατροπής αυτής της πολιτικής δεν μπορεί να περιμένει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου