Πολυτεχνείο 2012: Μπορούμε να ανατρέψουμε τις νέες χούντες

• Εκδήλωση του ΝΑΡ και της νΚΑ την Παρασκευή 16/11, στις 6.00 μ.μ. στο αμφιθέατρο Γκίνη στο Πολυτεχνείο.
• Προσυγκέντρωση ΝΑΡ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Σάββατο 17/11, στις 2.30 μ.μ. στην Πλ. Κλαυθμώνος.

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΧΟΥΝΤΕΣ: Κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ, κεφαλαίου

‘’...ας βροντήξει στις πλατείες το ποδοβολητό των εξεγέρσεων...’’ Βλ. Μαγιακόφσκι

Δεν είναι εύκολο να προκαλείς την ιστορία

Ιδίως όταν όλοι σου μαθαίνουν πως οι ήρωες είναι απόμακρα όντα, διαφορετικά από τους κοινούς ανθρώπους. Ωστόσο εσύ καταλαβαίνεις ότι στους ώμους αυτών των ανθρώπων περπατά. Στους πόνους και τις προσδοκίες τους ανασταίνεται η πρώτη της νιότη. Τον Νοέμβρη του 73, ψήλωσε το μπόι ενός λαού, όταν τα παιδιά του κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο.

Τότε…Απέναντι σε μια χούντα σιδερόφρακτη

Με την μπότα των στρατιωτικών να συνθλίβει τη σκέψη του λαού, την κάνη των τανκς στραμμένη στην καρδιά όσων αντιστέκονταν. Ο φόβος του θανάτου και των διώξεων τρύπωνε από τις χαραμάδες των σπιτιών σαν τους ίσκιους των ασφαλιτών που παρακολουθούσαν, στρογγυλοκάθιζε στο σαλόνι μέσα από τις εκπομπές της τηλεοπτικής ΥΕΝΕΔ. Η υποστήριξη της μεγαλύτερης παγκόσμιας δύναμης εκείνης της εποχής, των Αμερικάνων, στην δικτατορία των συνταγματαρχών έδινε ένα τόνο παντοδυναμίας στο πολιτικό σύστημα. Ο επίσημος αστικός πολιτικός κόσμος έκανε σχέδια ανόρθωσης της χώρας από το Παρίσι, όπως παλιότερα επί κατοχής απαιτούσε να κανοναρχεί για την τύχη της Ελλάδας από την Αίγυπτο.

Τότε…Ο λαός και η νεολαία στο γύψο

Η ελευθερία λόγου, συνέρχεσθαι, διακίνησης εντύπων, ανάπηρες. Οι συλλήψεις και τα βασανιστήρια, οι εξορίες στην ημερήσια διάταξη. Ο πλούτος αυτής της χώρας, βορά στις ορέξεις του κεφαλαίου. Ο Παττακός με το μυστρί να χαρίζει τεράστια κέρδη σε μεγαλοεργολάβους, ο Λαδάς θαλασσοδάνεια, ο Ρουφογάλης να δανείζει ημέτερους με σκανδαλώδεις όρους από τις κρατικές τράπεζες. Με τις ευλογίες της χούντας η αμερικανική Litton διασπαθίζει το δημόσιο χρήμα για επενδύσεις που ποτέ δεν έγιναν, ο κος Μακντόναλτ παίρνει εκατ. δολάρια για μια Εγνατία που ποτέ δεν κατασκεύασε, ο Τομ Πάππας απαλλάσσεται των υποχρεώσεων του και αντικαθιστά το ταμ-ταμ με την coca-cola.

Τότε… «Και τι με νοιάζει εμένα;»

«Εγώ κοιτάζω τη δουλίτσα μου. Θα πάω με τα νερά τους». Υπήρξε και αυτή η στάση. Γέμιζε τα γήπεδα και έβλεπε την εθνική παλιγγενεσία στην νίκη του Παναθηναϊκού ή τις γλυκερές ελληνικές ταινίες. Γιόρταζε την 21^ηΑπριλίου με την ελληνική σημαία στο μπαλκόνι του. Ονόμαζε τη χούντα επανάσταση. Έκλεινε τα μάτια σε όσους διώκονταν. Έτσι κι αλλιώς η χούντα με τις πλάτες των Αμερικάνων, φάνταζε παντοδύναμη. Αυτοί που βάδιζαν στους ίσκιους της αντίστασης, δεν φαίνονταν. Όσοι ύψωναν τη φωνή για το δίκιο, σιωπούσαν απότομα, εξαφανίζονταν. Οι μανάδες νουθετούσαν τα παιδιά τους στην υπομονή και το φόβο.

Τότε…Αριστερά: Μεταξύ νομιμότητας και επανάστασης

Οι πολιτικές οργανώσεις της Αριστεράς, ανάσαιναν με καλάμι. Από τη μια οργάνωναν, μάχονταν, να κρατήσουν ζωντανή την ελπίδα. Πλήρωναν με αίμα την ανυπακοή τους. Από την άλλη αναζητούσαν από την παρανομία, λύσεις νομιμότητας. Πρέπει να ανατραπεί ή μπορεί να εκδημοκρατιστεί η χούντα; Τι θα κάνουν οι ευρωπαίοι; Οι αμερικάνοι είναι αήττητοι; Μήπως χρειάζεται μια νέα εθνική ενότητα; Μήπως η λύση έρθει από την ενότητα με αστικές δυνάμεις, αφού ο λαός δεν μπορεί να τα βάλλει με το σιδερόφρακτο καθεστώς;

Τότε…Το μπόι του λαού υψώθηκε

Κι όμως Ο λαός, οι εργαζόμενοι, η νεολαία, οι άνεργοι, οι αγρότες, κατάφεραν να υψώσουν το μπόι τους στην σιδερόφρακτη χούντα. Φωνάζοντας μάλιστα καθαρά, αυτά που οι οργανώσεις προσπαθούσαν να χωρέσουν με διάφορες εκφράσεις στην επιδίωξη κοινών πλαισίων, χάριν της ενότητας.

Ψωμί – παιδεία, ελευθερία! Κάτω η Χούντα! Έξω το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ! Επανάσταση λαέ!

Φυσούν και πάλι οι αέρηδες της ιστορίας

Το Νοέμβρη του 2012, η κοινωνία μας μαστίζεται από τη μεγαλύτερη καπιταλιστική κρίση, μετά το 1929. Υψώνονται τώρα τα λάβαρα της αγοράς. Χρέος, τράπεζες, εργοδότες, ελληνικές κυβερνήσεις και Ευρωπαϊκή Ένωση, ΔΝΤ και αμερικάνοι, τρόικα και όλο το σάπιο πολιτικό σύστημα, ξεφτισμένα αστικά κόμματα, γελοιογραφίες της αριστεράς, και «τάγματα εφόδου» του συστήματος… Όλοι πάνω στην πλάτη μας.

Σήμερα...τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα στο απόσπασμα

Εκμετάλλευση μέχρι θανάτου, της δουλειάς, της ζωής, της ανάσας και του χρόνου, της σκέψης και της δράσης των ανθρώπων. Μαζική εξαθλίωση, καταβύθιση της κοινωνίας και ξεθεμελίωμα οποιουδήποτε δικαιώματος, κοινωνικού – δημόσιου αγαθού, αξιοπρεπούς ζωής. Η κρίση παγκόσμια, η πλύση εγκεφάλου από τα ΜΜΕ τεράστια, η ανεργία και η φτώχεια καταλαμβάνουν τις ζωές μας, η καταστολή αντάξια της χούντας και η χούντα όραμα στις κουρελιασμένες σημαίες των κρατούντων.

Σήμερα… τα προσωπεία έχουν πέσει

Το αστικό σύστημα εξουσίας, κεφάλαιο και ευρωπαίοι εταίροι, δε χρειάζεται να κρυφτούν τάχα, πίσω από παρανοϊκούς συνταγματάρχες. Η ΕΕ είναι εδώ, να επιθεωρεί τη δολοφονία του λαού. Χρόνια αποκοίμιζαν για το τέλος της ιστορίας αφού ο καπιταλισμός ήταν δήθεν αήττητος και αειθαλής και κυρίως δίκαιος και δυναμικός.

Σήμερα… με δημοκρατία ανάπηρη

Με μια δημοκρατία στα μέτρα των αστών και του συστήματος τους. Ένα κοινοβούλιο που υπερψηφίζει διαφωνώντας, άλλους να διαφωνούν κρυφο-συμφωνώντας και τα δικαστήρια για να πατάσσουν τους ασεβείς.

Σήμερα… ‘’Κοίτα τη δουλίτσα σου, αν έχεις..’’

Μια νέα έκδοση της ‘’παντοδυναμίας’’ τους, της δυνατότητας να εξουσιάζουν τις ζωές μας, καλπάζει πάλι, καθώς μας λένε: «Τίποτα δεν μπορεί να γίνει, η κοινωνική καθίζηση αναπόφευκτη. Φταίμε κι εμείς, κωλο-λαός. Φύγε όσο είναι καιρός, μετανάστης».

Σήμερα.. «Ένας Παπαδόπουλος μας χρειάζεται»

Και τι ειρωνεία αλήθεια! Να έχουν αμολήσει στα κανάλια τους ναζιστές της ΧΑ, προτείνοντας μια χούντα πιο καθαρή από αυτή που στεριώνεται ήδη.

Σήμερα… η αριστερά και πάλι με τις πιζάμες;

Η κοινοβουλευτική αριστερά να λικνίζεται στις αιώρες της νομιμότητας, της διαχείρισης, του κοινωνικού εταιρισμού ή να κλαψουρίζει νοσταλγώντας για ένα σοσιαλισμό που δεν μπόρεσε. Συζητώντας για διαπραγματεύσεις, εθνοσωτήριες Ευρώπες, και καλές ΕΕ, περιμένοντας λύσεις απ’ έξω και εθνικές ενότητες από μέσα. Περιμένοντας η κυβέρνηση να πέσει σαν ώριμο φρούτο, νομίζοντας πως τα βουλευτικά έδρανα θα της δώσουν την εξουσία. Ή, στο άλλο της το σκέλος, να στέκεται αμήχανη και ανήμπορη να διεκδικήσει την ουσία της. Διστακτική να αναμετρηθεί με την αστική πολιτική, να αμφισβητήσει τα ιερά της, να ανοίξει έναν αντικαπιταλιστικό δρόμο. Ανίκανη ακόμη και να εμπιστευτεί τις δυνάμεις ενός λαού που ξέρει να εξεγείρεται.

Σήμερα..την υπόκωφη βουή την ακούτε;

Τα υπόγεια ρεύματα πάλι δονούν την επιφάνεια. Ο κυβερνητικός, εργοδοτικός, συνδικαλισμός των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, ακούει τη βουή και φροντίζει να την εκτονώνει σε ανώδυνες διαμαρτυρίες. Οι «πάνω» εμφανίζονται στο λαό μόνο μέσα από στρατοκρατούμενες παρελάσεις και τηλεοπτικές φιέστες. Φοβούνται την οργή που νιώθουν να συσσωρεύεται.

Σήμερα.. Θεριεύει ο λαός και προχωράει!

Όλο και περισσότεροι μιλούν στο όνομα της ανατροπής και του αναγκαίου, παλλαϊκού ξεσηκωμού, των «Πολυτεχνείων» της γενιάς μας.

Για να φύγουν κυβέρνηση – τρόικα– ΔΝΤ! Να διαγραφεί το χρέος. Να φύγουμε από την ΕΕ

Να τσακίσουμε τα μνημόνια και όλους τους αντεργατικούς νόμους. Να περάσει ο πλούτος και η εξουσία στα χέρια του λαού!

ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΔΕ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΤΑ ΜΟΥΣΕΙΑ! 

ΑΝΑΠΝΕΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΓΡΑΦΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΑ…

Έρχεται το Πολυτεχνείο να μας το θυμίσει. Πως οι καιροί μας θα είναι ανατρεπτικοί. Γιατί τα υπόγεια ρεύματα κάποτε ξεσπούν.. Τότε μπορέσαμε. Δεν έχουμε δικαίωμα να μην μπορέσουμε τώρα….

Με την αντικαπιταλιστική αριστερά! Με ένα νέο εργατικό κίνημα!

Για την ανατροπή των σύγχρονων δυναστών που φυλακίζουν ανάγκες και δικαιώματα

Η ιστορία γράφεται με ανυπακοή! Για τις επαναστάσεις, το νέο κομμουνισμό και τις ελευθερίες της εποχής μας!

Νέο Αριστερό Ρεύμα, νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση, Νοέμβρης 2012