Ζουν ανάμεσα μας...

Ποιος να το φανταζότανε! Σε πρόσφατη ανακοίνωσή της η σταλινοζαχαριαδική Κίνηση για την Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-1955 καταγγέλει τη σταλινομαοϊκή ΚΟΕ για  προσπάθεια διάλυσής της από τα μέσα! Αφορμή; Η δράση ενός μέλους της που στο παρελθόν είχε περάσει και από τις τάξεις της ΚΟΕ! 

Aνακοίνωση της  Κίνησης για την Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-1955

Εαρινο-θερινά ευτράπελα ενός προβοκάτορα και πράκτορα του ταξικού εχθρού

Πως ένας πράκτορας του ταξικού εχθρού υποχρεώνεται να διακόψει «εθελοντικά» την προβοκατόρικη διαλυτική του δράση και να βγει ανοιχτά ενάντια στην Οργάνωση

Αυτές τις μέρες κάποιος ξεσκολισμένος προβοκάτορας και πράκτορας του ταξικού εχθρού που αφελώς ονειρεύονταν ότι εύκολα μπορεί να πετύχει τη διάλυση απ’ τα μέσα της σταλινικής-ζαχαριαδικής «Κίνησης για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55», περιφέρεται στο Indymedia ακόμα και στην ιστοσελίδα της «Κίνησης» για να διαδώσει τις λυσσώδεις συκοφαντικές επιθέσεις ενάντια στην Οργάνωσή μας, διαβάλλοντας αδίστακτα και διαστρεβλώνοντας τη γραμμή της με σωρεία απίθανων γκεμπελίστικου χαρακτήρα ψευδολογιών.

Δεν ξέρουμε αν γνωρίζει ή όχι ότι και άλλοι στο παρελθόν σταλμένοι προβοκάτορες, πολύ ικανότεροι και με πολύ μεγαλύτερη πείρα απ’ αυτόν, επιχείρησαν αλλά απέτυχαν παταγωδώς να διαλύσουν την Οργάνωση.

Αυτό δεν έγινε κατορθωτό γιατί την «Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55» τη συγκρότησαν (με τη συμμετοχή και νεότερων) δοκιμασμένοι επαναστάτες βετεράνοι κομμουνιστές μέλη και στελέχη του παλιού επαναστατικού σταλινικού-ζαχαριαδικού ΚΚΕ με πολύχρονη δράση, μ’ ένα 10χρονο αντάρτικο στην πλάτη τους, μαχητές και στελέχη των ΕΛΑΣ-ΔΣΕ που επιπλέον βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της πάλης κατά του προδοτικού χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού και πολλοί από αυτούς βρέθηκαν «διακοπές» για χρόνια στις παγωμένες στέπες της Σιβηρίας και άλλοι στα φασιστικά χρουστσο-μπρεζνιεφικά μπουντρούμια της Τασκένδης.

Δεν τη συγκρότησαν μόνο μα και την καθοδήγησαν και εξακολουθούν να την καθοδηγούν και σήμερα οι επιζώντες βετεράνοι κομμουνιστές. Ας αναφερθούν μόνο κάποια απ’ τα ονόματα συντρόφων καθοδηγητών της Οργάνωσης που ήδη έφυγαν απ’ τη ζωή: Βασίλης Παπασωτηρίου (πρόεδρος), Χρήστος Μπάκος (Γραμματέας) και κάποια απ’ τα μέλη της καθοδήγησης (= Πολιτική Επιτροπή): Δημήτρης Βύσιος, Θωμάς Αναστασίου, Γιάννης Γκόγκος, Νίκος Κιτσικόπουλος, Αποστόλης Παντελάκης, Γιάννης Καραστάθης, κλπ. (Στην καθοδήγηση υπήρχαν πάντα και νεότεροι. Με απόφαση της Π.Ε. δεν ανακοινώθηκαν ποτέ στο παρελθόν ονόματα μελών της καθοδήγησης όσο ζούσαν, αυτό ισχύει και σήμερα. Τα παραπάνω ονόματα αναφέρονται επειδή οι σύντροφοί μας έχουν φύγει απ’ τη ζωή με τελευταίο το σύντροφο Γιάννη Καραστάθη, εξόριστο για πολλά χρόνια απ’ τους χρουστσο-μπρεζνιεφικούς φασίστες στη Σιβηρία. Και η σημερινή καθοδήγηση αποτελείται από βετεράνους κομμουνιστές και νεότερους. Η παλιά απόφαση της Π.Ε. για μη ανακοίνωση των ονομάτων ισχύει και σήμερα).

Ο προβοκάτορας αυτός που ως κύρια, ειδική και αποκλειστική αποστολή είχε την υπονόμευση απ’ τα μέσα και τελικά τη διάλυση της Οργάνωσης δεν είναι κανένας ανώριμος νεαρός αλλά ώριμος και έμπειρος (ηλικίας πλέον του μισού αιώνα), έφτασε «αυθόρμητα» στις γραμμές της Οργάνωσης προερχόμενος απ’ τον αντισταλινικό-αντιζαχαριαδικό χώρο των ΚΟΕ-ΣΥΡΙΖΑ, αφού είχε ήδη περάσει και από άλλους χώρους (που δεν ενδιαφέρουν) και με πρόταση της Π.Ε. ανέλαβε την καθοδήγηση ενός αναδιοργανωμένου πυρήνα της Οργάνωσης. Όμως εδώ και περίπου δυο χρόνια η πολιτική του δράση και συμπεριφορά υπήρξε αντιφατική και διαπιστώνονταν διαστρέβλωση της γραμμής της Οργάνωσης που προσεκτικά αλλά συστηματικά διοχετεύονταν και προς τους νεαρούς συντρόφους που αυθόρμητα την εξέφραζαν και προς τα έξω. Αυτό «κίνησε» την υποψία αρχικά της Πολιτικής Επιτροπής (έχοντας πάντα υπόψη ότι έρχεται και από άλλους χώρους, χωρίς αυτό από μόνο του να είναι μεμπτό), που αποφάσισε να παρακολουθεί συστηματικά πλέον αλλά και με πολύ προσοχή τις κινήσεις του για να μη γίνει αυτό αντιληπτό, αφήνοντάς τον «ελεύθερο» να ξεδιπλώσει πλέρια το πιθανό αλλά μη εξακριβωμένο ακόμα προβοκατόρικο «ταλέντο» του. Ότι του ανατέθηκε ως καθήκον από εκείνη την περίοδο και δώθε σκοπό είχε να του επιτρέψει να διαμορφώσει και ολοκληρώσει το προβοκατόρικο προφίλ. Κι αυτό ευτυχώς, το έπραξε με υπερβάλλοντα ζήλο, στις δυο, πέραν των άλλων, σημαντικότερες περιπτώσεις: 1. Να απαντά σε σχόλια στο Ιnternet με το ψευδώνυμο «ΟΡΕΙΝΟΣ», και τελευταία, 2. ως υπεύθυνος επαφών μεταξύ της Οργάνωσης και μιας Αριστερής Κίνησης (καθόλου δεν αντιλήφθηκε γιατί του ανατέθηκαν αυτά τα καθήκοντα, μάλιστα επανειλημμένα περιχαρής γνωστοποιούσε, υπερηφανευόμενος πόσο καλά τα «κατάφερνε»).

Η πορεία και κατάληξη του ξεσκολισμένου, και σταλμένου ευθύς εξαρχής στην «Κίνηση», προβοκάτορα ήταν για την ΠΕ εντελώς αναμενόμενη και προδιαγεγραμμένη, μόνο που συνέπεσε συγκυριακά με τη χρονική στιγμή των διαδηλώσεων στις πλατείες των διαφόρων πόλεων και έτσι του προσφέρθηκε η πρώτη και τελευταία ευκαιρία κάλυψης - «δικαιολόγησης» της προβοκατόρικης δράσης του με την εμφάνιση «πολιτικής διαφωνίας» με την Οργάνωση, προσφεύγοντας συνειδητά σε μια αντιδραστική πολιτική θέση χαρακτηρίζοντας τις διαδηλώσεις στις πλατείες των διαφόρων πόλεων κατά των αντιλαϊκών μέτρων ως «φασιστικές».

Τα στοιχεία που συγκροτούν το προφίλ της προβοκατόρικης ύποπτης διασπαστικής πολιτικής του δράσης είναι:

1.Μόνιμη και συστηματική διαστρέβλωση προς τα μέσα και προς τα έξω της επαναστατικής γραμμής της Οργάνωσης σε δεξιά οπορτουνιστική-ρεφορμιστική κατεύθυνση με στόχο την υπονόμευση του ιδεολογικο-πολιτικού της κύρους,

2. διαρκής και μόνιμη υποκατάσταση της λειτουργίας του πυρήνα με τα πολιτικά κουτσομπολιά των e-mail,

3. συστηματική και μόνιμη κουτσομπολίστικη κατασυκοφάντηση νεαρών συντρόφων, δηλητηριάζοντας με σπάνιο και πρωτοφανή τρόπο, μετατρέποντας έτσι τον όποιο τόπο συνάντησής τους σε αρένα εχθρικών εξοντωτικών μεταξύ τους συγκρούσεων,

4. λυσσώδης και διαρκής προσπάθεια να γίνουν γνωστά και να μάθει τα ονόματα των συντρόφων της τωρινής καθοδήγησης (βετεράνων και νεότερων κομμουνιστών), προφανώς για να φτάσουν στα χέρια της Ασφάλειας. Πελαγωμένος διέπραξε από την πλευρά του και ένα πολύ χοντρό λάθος, επαναφέροντας αυτό το ζήτημα και γραπτά σ’ ένα εσωτερικό «κείμενό» του με ημερομηνία 4 Ιούνη 2011

5. άκρατος - καραμπινάτος φραξιονισμός με στόχο τη διάσπαση όχι μόνο του πυρήνα που καθοδηγούσε (μόνιμα κομματιασμένος) αλλά και ολόκληρης της Οργάνωσης,

6. ταχύτατη και ασυνήθιστη «προσαρμογή» σ’ όποιες παρατηρήσεις σχετικά με τη γραμμή της Οργάνωσης με το βλέμμα σταθερά στραμμένο στην αναρρίχησή του στην καθοδήγηση με σκοπό τη διάλυση της Οργάνωσης και από τα πάνω,

7. υπερβάλλων ζήλος οπορτουνιστικής ψευτοσυνέπειας, απ’ τα κύρια χαρακτηριστικά των προβοκατόρων και πρακτόρων του ταξικού εχθρού,

8. πελαγωμένος και γνωρίζοντας ότι ο κλοιός ελέγχου της Οργάνωσης σφίγγει, αποφασίζει να συνεχίσει ανοιχτά πλέον με την προβοκατόρικη ενέργεια, εν αγνοία της καθοδήγησης και παραμερίζοντας την, του αντιδραστικού χαρακτηρισμού των συγκεντρώσεων στις διάφορες πόλεις κατά των αντιλαϊκών μέτρων ως «φασιστικών», ολοκληρώνοντας έτσι τον προβοκατόρικο διασπαστικό του ρόλο

9. συνεχίζοντας τον προκλητικό φραξιονισμό και την προβοκατόρικη διαλυτική του δράση αγνόησε και καταπάτησε την απόφαση της καθοδήγησης σχετικά με το ζήτημα των σημερινών συγκεντρώσεων,

10. συνεχίζοντας τον προβοκατόρικο ρόλο του πέρασε τέλος σε ανοιχτή επίθεση όχι μόνο από το Indymedia αλλά και από το «blog» της «Κίνησης», όντας ακόμα μέλος της Οργάνωσης, αφού ως τώρα δεν έχει διαγραφεί, απ’ το οποίο κάλεσε τους βετεράνους κομμουνιστές σταλινικούς-ζαχαριαδικούς να βγάλουν τους Στάλιν-Ζαχαριάδη απ’ την «προμετωπίδα»: «ο Στάλιν και ο Ζαχαριάδης μάλλον πρέπει να βγουν απ’ την προμετωπίδα σας» δηλ., αυτός ο «μπαρουτοκαπνισμένος» (άκαπνοι είναι βέβαια όλοι οι νέοι σύντροφοι) προβοκάτορας και πράκτορας του ταξικού εχθρού αποθρασυνόμενος στο έπακρο απαιτεί με τον πλέον προκλητικό τρόπο απ’ τον εκδότη-ιδιοκτήτη, βετεράνο κομμουνιστή σταλινιστή-ζαχαριαδικό να απομακρύνει από την προμετωπίδα τους Στάλιν-Ζαχαριάδη.

Λίγες μέρες πριν ο προβοκάτορας βγει ανοιχτά ενάντια στην Οργάνωση έφτασε στα χέρια της ΠΕ πολυσέλιδη έκθεση - εκτίμηση της προβοκατόρικης διαλυτικής του δράσης από νεαρό σύντροφο, ο οποίος μεταξύ άλλων , αναρωτιέται δικαιολογημένα: «πόσο μεγαλύτερη ζημιά θα μπορούσε να μας κάνει ένας ασφαλίτης;» και ακόμα: «τι άλλο πρέπει να κάνει για να καταλάβουμε ότι δρα οργανωμένα, βάση σχεδίου, διαλυτικά μέσα στην Κίνηση αυτός ο άνθρωπος; Να μας δείξει την υπηρεσιακή του ταυτότητα ή το περίστροφο;», ζητώντας τη γνώμη της ΠΕ (βέβαια δεν γνώριζε το σχέδιο και τη διαμορφωμένη ήδη εκτίμηση της ΠΕ γι’ αυτόν).