Εφυγε από τη ζωή ο σ. Τ. Τασσόπουλος

Στο κέντρο ο Τ. Τασσόπουλος (1967 Παρίσι)

Ο σύντροφος Τάκης Τασσόπουλος υπήρξε μια σημαντική προσωπικότητα του αριστερού, επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος της χώρας μας. Ενας λαϊκός αγωνιστής που αφιέρωσε τη ζωή του από τα νεανικά του χρόνια για μια καλύτερη ζωή του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας.

Το 1956, σε ηλικία 16 χρονών, έρχεται στην Αθήνα, από το Κοπανάκι Μεσσηνίας που ήταν η καταγωγή του, και από τότε ξεκινάει η πλούσια δράση του. Συνδέεται με την ΕΠΟΝ και στη συνέχεια με τη νεολαία της ΕΔΑ. Από φτωχή οικογένεια αγωνιστών, αναγκάζεται να εργάζεται και να πηγαίνει σε νυχτερινό σχολείο. Ως εργαζόμενος μαθητής αναπτύσσει μια σημαντική πολιτική και συνδικαλιστική δράση και πρωτοστατεί στην ίδρυση του Συλλόγου Εργαζομένων Μέσης Εκπαίδευσης (ΣΕΜΜΕ) και είναι αρχισυντάκτης της εφημερίδας «Μαθητική». Τελειώνοντας το σχολείο περνάει στην ΑΣΟΕΕ. Ολο αυτό το διάστημα, ως εργαζόμενος μαθητής και σπουδαστής, αφιερώνεται με ουσιαστικό τρόπο στην υπόθεση της ανάπτυξης του αριστερού κινήματος της νεολαίας και όταν η ηγεσία της ΕΔΑ διαλύει την οργάνωση νεολαίας ο Τ. Τασσόπουλος, όπως και άλλα στελέχη, αντιτάσσεται στη γραμμή αυτή.

Το 1964 πηγαίνει στο στρατό όπου λόγω της πολιτικής του δράσης περνά τα πάνδεινα. Ενας στρατιώτης εκείνη την περίοδο στέλνει ένα γράμμα σε ένα φίλο και συναγωνιστή του. Ανάμεσα σε άλλα γράφει: «Επίσης συνάντησα μια μέρα και τον Τάκη, για τον οποίο είχα επιφυλάξεις, όπως σου είχα πει, και ήταν απόλαυση η συμπεριφορά του, με τα νεύρα του, τις φωνές του κ.λπ. Αλλο να σου γράφω και άλλο να τον έβλεπες. Ειδικά εγώ που τον ήξερα αλλιώς». Ο στρατιώτης ήταν ο Σωτήρης Πέτρουλας και ο Τάκης ήταν ο Τασσόπουλος. Ο Πέτρουλας έγραψε το συγκεκριμένο γράμμα στο φίλο του, τον Απρίλη του 1964. Για όσους γνωρίσαμε αργότερα τον Τάκη Τασσόπουλο μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι ο Σ. Πέτρουλας μέσα σε δύο γραμμές περιέγραψε με ακρίβεια τον χαρακτήρα του σ. Τάκη. Με νεύρα και φωνές, ζωντανός και πάντα ανήσυχος, με πείσμα και αποτελεσματικότητα να μπαίνει στην πρώτη γραμμή του αγώνα, αψηφώντας τις δυσκολίες.

Μετά την απόλυσή του από το στρατό και λίγο διάστημα πριν από το φασιστικό πραξικόπημα της 21ης Απρίλη του 1967, ο σ. Τάκης πηγαίνει για σπουδές στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στη Μόσχα. Εκεί αρχίζει μια νέα περίοδος στην οποία αναπτύσσει μια σπουδαία δράση στο πλαίσιο του Συλλόγου Ελλήνων Φοιτητών Μόσχας. Εκλέγεται πρόεδρος του συλλόγου, συσπειρώνει γύρω του ένα μεγάλο μαχητικό δυναμικό που κινείται σε επαναστατική και κομμουνιστική κατεύθυνση. Η δράση του συλλόγου φοιτητών Μόσχας είναι τέτοια που αντανακλάται και αξιοποιείται και από άλλους αντίστοιχους φοιτητικούς συλλόγους στην Ευρώπη.

Μετά το φασιστικό πραξικόπημα του 1967, ο Τάκης Τασσόπουλος συνδέεται με την ΟΜΛΕ και από τότε συμμετέχει στο καθοδηγητικό της όργανο. Λίγους μήνες πριν από την πτώση της δικτατορίας έρχεται παράνομα στην Ελλάδα για να ενισχύσει την οργάνωση στο εσωτερικό.

Σημαντική ήταν η συμβολή του στην περίοδο της μεταπολίτευσης όπου η ΟΜΛΕ αρχικά και το ΚΚΕ(μ-λ) στη συνέχεια συσπειρώνει χιλιάδες αγωνιστές που συμμετέχουν με καλύτερους όρους στα μέτωπα πάλης του λαού και της νεολαίας. Βέβαια, τα πράγματα στη συνέχεια πήραν αρνητική πορεία και σαν αποτέλεσμα της δεξιάς στροφής του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας. Η απογοήτευση και σύγχυση που δημιούργησε αυτή η αρνητική εξέλιξη οδήγησε στη γνωστή κρίση το ΚΚΕ(μ-λ).

Το συνέδριο του 1981 δεν μπόρεσε να δώσει τις αναγκαίες απαντήσεις. Σε αυτές τις συνθήκες ο Τάκης Τασσόπουλος διαφώνησε με τις θεωρητικές απόψεις του Μάο Τσε Τουνγκ και αποχώρησε. Στη συνέχεια δεν εντάχτηκε σε κάποιον άλλο πολιτικό σχηματισμό και παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του υποστηριχτής της κομμουνιστικής ιδεολογίας.

Καλό ταξίδι, σύντροφε.

Το ΚΟ του ΚΚΕ(μ-λ) και όλοι οι σύντροφοι που τον γνωρίσαμε από κοντά στους αγώνες εκφράζουμε τη μεγάλη μας λύπη για τον πρόωρο χαμό του και τη συμπαράστασή μας στη σύζυγό του Δανάη και στα παιδιά του, Κώστα και Ορέστη.