ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ-ΚΙΝΗΣΕΙΣ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΠΕ : Δημόσια διαβούλευση…. το συντομότερο ανέκδοτο!!!

ΑΝΤΙΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΩΝ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ

Με διαδικασίες εξπρές η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και το υπουργείο Παιδείας μέσα σε 4 ημέρες (20-24 Ιανουαρίου) επιχειρεί να ξεμπερδεύει με τις συνενώσεις – συγχωνεύσεις σχολείων σε όλη τη χώρα. Στην ουσία προσπαθεί να φτιάξει το νέο «Καλλικρατικό» χάρτη στην εκπαίδευση την εποχή του ΔΝΤ και του μνημονίου. 

Σύμφωνα με το νέο Μνημόνιο (σελ. 43), η κυβέρνηση υποχρεούται να συστήσει μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου "ανεξάρτητη ειδική ομάδα εκπαιδευτικής πολιτικής με στόχο την αύξηση της αποτελεσματικότητας του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος (πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση) και την αποτελεσματικότερη χρήση πόρων"! Στα πλαίσια αυτά συγκροτεί ειδική "τρόικα" για την εκπαίδευση, με αποστολή τη δραστική περικοπή της κρατικής επιδότησης.

Με τη συγκρότηση αυτής της ομάδας... κομάντος η εκπαίδευση μπαίνει και τυπικά υπό την κηδεμονία του ΔΝΤ, που πλέον θα αποφασίζει για τη λειτουργία της εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων με αυστηρώς λογιστικά κριτήρια. Οι κομάντος της εκπαίδευσης καλούνται από τέλη Φεβρουαρίου να επιβάλουν με διαδικασίες - εξπρές το αποτελεσματικό σχολείο, που στη γλώσσα κυβέρνησης- Ε.Ε και ΔΝΤ ισοδυναμεί με το φτηνό αγοραίο  σχολείο. Από τη δραματική εμπειρία των χωρών που τελούν υπό τους επαχθείς όρους προγραμμάτων σταθερότητας, η ομάδα αυτή θα αναλάβει να προωθήσει τις καταργήσεις των σχολείων, τη μείωση των θέσεων εργασίας με απολύσεις εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων, την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων συνδέοντας τον μισθό των εκπαιδευτικών με τις επιδόσεις των μαθητών, την αύξηση του ωραρίου καθηγητών και δασκάλων, την κατάργηση κάθε θεσμού στήριξης της μαθησιακής προσπάθειας, τη δραστική μείωση των κονδυλίων για τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων. Από τη λαίλαπα αυτή, όπως διαφαίνεται από το πλαίσιο για την «αναδιάρθρωση της διοίκησης», δε θα γλιτώσει κανένα σχολείο, καθώς όλα θα πρέπει να αποδεικνύουν, μέσω της διαδικασίας της "κοινωνικής λογοδοσίας", ότι αξίζουν τα ψίχουλα της κρατικής χρηματοδότησης. Με άλλα λόγια, τα σχολεία θα φορτωθούν ευθύνες που εκ των προτέρων δε μπορούν να φέρουν σε πέρας και θα τιμωρηθούν (διαδικασίες αυτοαξιολόγησης και αξιολόγησης) επειδή δεν κατάφεραν αυτό που ήταν γνωστό ότι δε θα καταφέρουν.

Σε αυτά τα πλαίσια έρχεται και το κείμενο της «διαβούλευσης». Λιγότερα σχολεία, λιγότερα «έξοδα- βλέπε δαπάνες», μεγαλύτερα τμήματα μαθητών - περισσότερα μαθησιακά ελλείμματα, εξαφανισμένοι αντισταθμιστικοί – υποστηρικτικοί θεσμοί, λιγότεροι εκπαιδευτικοί, εκπαιδευτικοί σε διαρκή ομηρία και περιπλάνηση αφού θα μειωθούν δραστικά οι οργανικές θέσεις άρα και η δυνατότητα για μεταθέσεις-αποσπάσεις. Αυτοί είναι οι στόχοι των συγχωνεύσεων – καταργήσεων σχολείων.

Γιατί ποια είναι η παιδαγωγική λογική που επιβάλλει την αύξηση των μαθητών ανά τμήμα με τις συγχωνεύσεις; Γιατί είναι αντιπαιδαγωγικό να είναι 20 μαθητές ανά τμήμα στο δημοτικό 15 νήπια ανά τμήμα στη δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή όπως απαιτούν γονείς και εκπαιδευτικοί;

Κι αυτό συνυπολογίζοντας :

α) την όλο και εντεινόμενη οικονομική κρίση και τη συνακόλουθη μεγέθυνση των κοινωνικών και μορφωτικών ανισοτήτων μεταξύ όλο και πιο διαφοροποιημένων μαθητών,

β) τη μεγάλη δυσκολία που παρουσιάζει η διδασκαλία των μαθημάτων του Δημοτικού με το αναλυτικό πρόγραμμα και τα νέα διδακτικά βιβλία (πληθωρική διδακτέα ύλη, μεγάλος βαθμός δυσκολίας των γνωστικών στοιχείων των βιβλίων, υψηλός βαθμός αφαίρεσης αρκετών από τις σχολικές γνώσεις).

γ) Τις έρευνες που αποδεικνύουν ότι το μικρό μέγεθος των σχολικών τμημάτων συμβάλλει σε καλύτερα σχολικά αποτελέσματα ελαχιστοποιεί τη σχολική αποτυχία, και ενισχύει παιδιά οικονομικών μεταναστών, κοινωνικά διαφοροποιημένα κ.λπ.

Σε ποια σχολεία θα στοιβαχτούν οι μαθητές; Στα ήδη υπάρχοντα με την ανύπαρκτη υλικοτεχνική υποδομή, την άσχημα κατάσταση των διδακτηρίων, τους ανεπαρκείς χώρους για τα παιδιά; Πιθανό επιχείρημα από πλευράς υπουργείου ότι «ξεκινάμε και στην πορεία βλέπουμε το θέμα του κτηρίου και της διαμόρφωσης των αναγκαίων υποδομών» θα πρέπει ν’ απορριφθεί, έχοντας κατά νου ανάλογη επιχειρηματολογία το 1997 με τη δημιουργία των ολοήμερων και τι αποτελέσματα είχαμε. Ας λάβουμε  υπόψη και την περίοδο λιτότητας που διανύουμε.

Με ποια παιδαγωγικά κριτήρια θα επιβληθούν οι μετακινήσεις μαθητών; Πολύ περισσότερο που ήδη δεν υπάρχουν ειδικά μεταφορικά μέσα, το κράτος πλήρωνε υπέρογκα ποσά σε ιδιώτες για τη μεταφορά μαθητών. Τα χιλιομετρικά μεγέθη και ο χρόνος μεταφοράς που θέτει το υπουργείο στο δεν μπορεί σε κάθε περίπτωση να μας καλύπτει. Ο λόγος είναι απλός:  μιλάμε για παιδιά μικρής ηλικίας! Εκτός αν θέλουμε να περάσουμε πάλι από την εποχή της λειτουργικής ημιμάθειας στην εποχή της αμάθειας και της εγκατάλειψης των σχολείων από πολύ μικρή ηλικία.

Τα πολυδύναμα σχολικά κέντρα που οραματίζονται μέσα από τα σκονάκια αντιγραφής ξένων προτύπων οι «φωστήρες» της κυβέρνησης δεν υστερούν μόνο στο ζήτημα της σχολικής στέγης. Έχουν αποτύχει οικτρά και στις χώρες του εξωτερικού όπου εφαρμόστηκαν. Τέτοια σχολεία η  εμπειρία έχει δείξει ότι δημιουργούν απρόσωπο και χαοτικό σχολικό περιβάλλον, διαλύουν τις παιδαγωγικές σχέσεις μαθητών-εκπαιδευτικών και λειτουργούν αποσταθεροποιητικά στην ένταξη και μαθησιακή πορεία, ιδιαίτερα των νεοεισερχόμενων μαθητών στο δημοτικό σχολείο.

Όσο για τη λογιστική «λογική» των λιγότερων δαπανών τα σχολεία δεν είναι «προβληματικές επιχειρήσεις». Δεν μπορεί να επικρατεί η λογική των οικονομικών δεικτών του κέρδους και της ζημίας. Ζημιά είναι το σχολείο που κλείνει, το σχολείο που απορρίπτει, το σχολείο που διώχνει τους μαθητές του, το σχολείο που απαξιώνει τους δασκάλους του, το σχολείο που κονιορτοποιεί τη γνώση, το φτηνό, αγοραίο, αυταρχικό σχολείο που ονειρεύονται οι κρατούντες. Τα σχολεία έχουν ανάγκη από περισσότερα χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό, η εκπαίδευση δεν έχει ανάγκη τα επιτροπάτα των «σοφών αξιολογητών» που λυμαίνονται εκατομμύρια €..

Τέλος, όχι σε σημασία, τα σχολεία έχουν ανάγκη από μόνιμο, καλοπληρωμένο εκπαιδευτικό προσωπικό. Ο εκπαιδευτικός που βρίσκεται στην περιπλάνηση από σχολείο σε σχολείο ( γιατί αυτό θα συμβεί με την κατάργηση χιλιάδων οργανικών θέσεων), ο κακοπληρωμένος δάσκαλος που στοχοποιείται από το κράτος για όλα τα δεινά στην εκπαίδευση δεν μπορεί να προσφέρει όσα θέλει στα παιδιά των εργαζομένων.

Η στάση της πλειοψηφίας της ΔΟΕ

Και ενώ εξελίσσεται η κυβερνητική επιχείρηση για τη συνολική υποβάθμιση του δημόσιου δωρεάν σχολείου με την επωνυμία «νέο σχολείο – πρώτα ο μαθητής» με δραματική μείωση των δαπανών στο 2,75% και μεταφορά του κόστους στις οικογένειες των παιδιών μας, με αύξηση του αριθμού των 800 σχολείων της ατελείωτης 35άωρης παιδικής υπερεργασίας, με απόπειρα κατάργησης της μετεκπαίδευσης, με την εγκατάλειψη του νηπιαγωγείου της ειδικής αγωγής και της ενισχυτικής διδασκαλίας, και την επέκταση της ελαστικής απλήρωτης εργασίας μέσα από προγράμματα ΕΣΠΑ, η πλειοψηφία της ΔΟΕ συμμετείχε -χωρίς την παραμικρή έστω αντίδραση για τα μάτια του κόσμου- στη συνεδρίαση του κακόφημου ΕΣΥΠ όπου η υπουργός Παιδείας παρουσίασε «το πλαίσιο των πολιτικών του υπουργείου» αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά τη θλιβερή συναινετική στάση τους στους αντιεκπαιδευτικούς μονόδρομους της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Γιατί αυτή η πλειοψηφία ανοίγει παραθυράκια στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης για συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολείων όταν μιλά για «…ανάγκη συζήτησης για διορθωτικές κινήσεις». Γιατί  ακόμη και για την κινητοποίηση στο υπουργείο κάλεσε σε δίωρη στάση ζητώντας από τους συλλόγους να …προσθέσουν άλλη μία δίωρη για να πραγματοποιηθεί η συγκέντρωση.

Αγωνιζόμαστε για:

·         Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία  στο 15% του Γ.Κ.Π.

·         Καμία κατάργηση-συγχώνευση σχολείων, τμημάτων και μετακίνηση μαθητών σε άλλα σχολεία.

·         Καθιέρωση  20 μαθητών ανά τμήμα και 15 μαθητών ανά τμήμα στα νηπιαγωγεία και στις Α’, Β’ τάξεις. 2 προς 25 αναλογία στα μειονοτικά σχολεία

·         Να καταργηθεί ο αντιεκπαιδευτικός νόμος 3848

·         Μόνιμους μαζικούς διορισμούς εκπαιδευτικών σε όλες τις θέσεις (δάσκαλοι, νηπιαγωγοί, εκπ/κοί ειδικοτήτων, γυμναστές, ειδική και αντισταθμιστική εκπαίδευση κλπ)  και βοηθητικού προσωπικού ώστε να καλυφθούν ΤΩΡΑ οι πραγματικές ανάγκες.

·         Δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή

·         Ενίσχυση των δημόσιων δομών της ειδικής αγωγής. Τμήμα Ένταξης σε κάθε δημοτικό-νηπιαγωγείο

·         Διεύρυνση του θεσμού της μετεκπαίδευσης. Όχι στην επιμόρφωση - χειραγώγηση

ΟΛΟΙ ΟΛΕΣ την ΤΕΤΑΡΤΗ 26 του ΓΕΝΑΡΗ  στη 1μμ στο υπουργείο

ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΜΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ

ανεξάρτητες αυτόνομες αγωνιστικές ριζοσπαστικές

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.