Προκήρυξη του ΝΑΡ για την εργατική πρωτομαγιά 2011

ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΕΕ-ΔΝΤ-ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

 

ΜΕ ΕΝΑ ΝΕΟ ΤΑΞΙΚΟ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΜΕΝΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ

 

Εργαζόμενοι-εργαζόμενες, νέοι και νέες

 

Η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει την εργατική τάξη και τη νεολαία αντιμέτωπες με μια νέα ομοβροντία αντεργατικών μέτρων και υπέρ του κεφαλαίου, στο όνομα του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος και του «Σύμφωνου για το Ευρώ». Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η ΕΕ, το ΔΝΤ και ολόκληρη η Ιερή Συμμαχία θέλουν να επιβάλλουν ένα Μνημόνιο για πάντα, δήθεν για να αποφύγουν την πτώχευση της χώρας, την ίδια στιγμή που ρίχνουν στην πτώχευση εργαζόμενους, ανέργους και συνταξιούχους. Οι περικοπές μισθών, ο ακρωτηριασμός δικαιωμάτων, οι απολύσεις, η επιβολή ελαστικής εργασίας, η ανεργία και η νέα φτώχεια, γίνονται το μέλλον που μας επιφυλάσσουν. Όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι αποκαλύπτουν πια ότι το έλλειμμα και το χρέος -για τα οποία έγιναν υποτίθεται όλα αυτά- αυξάνονται. Ότι, το Μνημόνιο έγινε όχι «για να σωθεί η πατρίδα», αλλά για να σωθούν οι τράπεζες και το κεφάλαιο από την κρίση τους, με τη συντριβή των κοινωνικών δικαιωμάτων.

Η κρίση και η φθορά της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ καθώς και η αδυναμία της ΝΔ να ενισχυθεί, οδηγούν την ολιγαρχία σε προβληματισμούς για συναινετικές κυβερνητικές λύσεις, με κυβερνήσεις οικουμενικές, «τεχνοκρατικές», κεντροαριστερές, κεντροδεξιές, με στόχο την ενσωμάτωση της λαϊκής οργής. Ταυτόχρονα, επιχειρούν να απαντήσουν στην πλήρη ανυποληψία του αστικού πολιτικού συστήματος, με ανεξέλεγκτο «κούρεμα» των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών και κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό απέναντι στο μαζικό κίνημα.

ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ – ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ

ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ – ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Η ιστορικών διαστάσεων κρίση του σύγχρονου καπιταλισμού δεν λέει να κοπάσει, συντρίβοντας τις δήθεν επιτυχίες της κυβέρνησης και της ΕΕ για τον έλεγχο του χρέους, που αποτελεί έκφραση της συνολικής κρίσης και μορφή παραπέρα κλοπής πλούτου. Με αφορμή τα σενάρια «αναδιάρθρωσης του χρέους» ένα πρέπει να είναι καθαρό για τους εργαζόμενους. Η «αναδιάρθρωση του χρέους» με πρωτοβουλία της πιο αντεργατικής κυβέρνησης και «σε συμφωνία με τους πιστωτές», θα συσσωρεύσει ακόμα μεγαλύτερα δεινά στον ελληνικό λαό. Μόνο η στάση πληρωμών προς τους τραπεζικούς τοκογλύφους και η μονομερής διαγραφή του χρέους, σε ρήξη με το ΔΝΤ, την ΕΕ, το διεθνές και ελληνικό κεφάλαιο, μπορεί να ανοίξει το δρόμο για την ικανοποίηση των λαϊκών – εργατικών αναγκών και διεκδικήσεων.

Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ, ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΒΑΡΔΙΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ

Οι εργαζόμενοι, συμμετέχοντας μαζικά στις φετινές πρωτομαγιάτικες διαδηλώσεις και την απεργία στις 11 Μάη, θα παλέψουν για να μην περάσει το αντεργατικό Σύμφωνο για το ευρώ και το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα λεηλασίας, για να καταργηθεί το Μνημόνιο και όλοι οι αντιδραστικοί νόμοι που έγιναν στο όνομά του, να ανατραπεί από το μαζικό κίνημα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, να ηττηθεί η ΝΔ, το ΛΑΟΣ και κάθε κυβέρνηση του κοινωνικού πολέμου σε βάρος των εργαζομένων. Για να ανατραπεί συνολικά η επιδρομή του κεφαλαίου. Συνολική απάντηση στη κρίση του συστήματος είναι η αντικαπιταλιστική επανάσταση, η εργατική εξουσία για να ανοίξει ο δρόμος για την χειραφέτηση της εργασίας, για την κομμουνιστική απελευθέρωση. Έτσι θα τιμήσουμε, με τον καλύτερο τρόπο, τους εξεγερμένους του Σικάγο.

ΜΕ ΕΝΑ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ

Διεκδικώντας από σήμερα κιόλας τα δικαιώματα των εργαζομένων, με μαζικό πολιτικό αγωνιστικό εκβιασμό του αστικού συνασπισμού εξουσίας και όχι με θεσμικές προτάσεις δημοψηφισμάτων ή κομματικά μέτωπα διαμαρτυρίας.

-     Παύση πληρωμών στους τραπεζίτες – τοκογλύφους, διαγραφή του ιμπεριαλιστικού χρέους.

-          Να μην περάσει το «σύμφωνο για το ευρώ». Έξοδος από το ευρώ, την ΟΝΕ, αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από την ΕΕ.

-          Εθνικοποίηση των τραπεζών και όλων των ΔΕΚΟ και των επιχειρήσεων κοινωνικών υποδομών, χωρίς αποζημίωση και λειτουργία τους με εργατικό έλεγχο.

-          Ριζική αναδιανομή του πλούτου, αυξήσεις στους μισθούς, φοροελαφρύνσεις για τους εργαζόμενους, δραστική φορολογία των κερδών του κεφαλαίου.

-          Απαγόρευση των απολύσεων. Λειτουργία κάτω από εργατικό έλεγχο όλων των εργοστασίων που εγκαταλείπουν οι ιδιοκτήτες τους

-          Προστασία των ανέργων, επίδομα ανεργίας ίσο με το βασικό μισθό.

-          Μείωση των ωρών εργασίας στο 7ωρο/35ωρο τώρα, στην προοπτική του 6ωρου, με αύξηση μισθών και σταθερές εργασιακές σχέσεις.

-          Όχι στην κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, στην ελαστική και «μαύρη» εργασία, στις επιχειρηματικές «συμβάσεις» εργοδοτικής ασυδοσίας.

-          Πάλη κατά της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, της εμπορευματοποίησης της γης και των αγροτικών προϊόντων. Για τα δικαιώματα των εργατών γης.

-          Πάλη κατά του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού και του σάπιου πολιτικού συστήματος. ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΟΛΟΙ. Παλεύουμε για την «δημοκρατία των κάτω», για κατάργηση όλων των αντεργατικών-αντιδημοκρατικών νόμων, για ένα πολιτικό σύστημα κάτω από τον διαρκή έλεγχο των εργαζομένων.

ΜΕ ΦΟΡΕΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΤΑΞΙΚΑ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΜΕΝΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ 

Η προοπτική αυτή απαιτεί την ενίσχυση των κοινωνικών αγώνων, από ένα άλλο, ταξικά ανασυγκροτημένο και πολιτικά επικίνδυνο κίνημα των εργαζόμενων, κόντρα στις υποταγμένες ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Για να γίνει το εργατικό κίνημα φορέας της πολιτικής μάχης για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης, καρδιά ενός ευρύτερου λαϊκού κινήματος νέας ελπίδας. Τα βήματα αναζωογόνησης των πρωτοβάθμιων σωματείων και του συντονισμού τους, της μαχητικής δράσης στη βάση των εργαζομένων, δείχνουν το δρόμο.

ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ 

Ένα νικηφόρο κίνημα απαιτεί και μια άλλη Αριστερά, μια Αριστερά που θα συνδέσει αποτελεσματικά τον αγώνα για την ανατροπή της επίθεσης με την ανατροπή συνολικά του καπιταλισμού, τον αγώνα για την επιβίωση με εκείνον για μια διαφορετική ζωή, το ψωμί με τα τριαντάφυλλα!

Η ρεφορμιστική Αριστερά δεν καλύπτει αυτές τις ανάγκες. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργεί αυταπάτες για την ΕΕ και προτείνει ένα «συνασπισμό εξουσίας» ενάντια στο Μνημόνιο, αλλά χωρίς ρήξη με το κεφάλαιο και την ΕΕ, το καπιταλιστικό σύστημα. Δεν κόβει τους δεσμούς του με την αστικοποιημένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Το ΚΚΕ παραπέμπει τα πάντα σε μια «λαϊκή εξουσία» χωρίς επανάσταση και σοσιαλισμό, υποτιμώντας τη δυνατότητα του κινήματος να παλέψει από σήμερα πολιτικούς στόχους ανατροπής, ενώ διασπά και καταγγέλλει οποιαδήποτε τάση του κινήματος δεν ελέγχει.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ προσπαθεί να ανοίξει μια άλλη προοπτική, είναι στην πρώτη γραμμή των αγώνων και των πολιτικών αναζητήσεων, με το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης που προβάλει. Μπορεί να συμβάλλει ακόμα πιο αποφασιστικά, με τη βαθύτερη πολιτική της ενοποίηση και τη μαζική δημοκρατική της συγκρότηση, συμβάλλοντας σε μαχητικούς αγώνες και στην ανατρεπτική κοινή δράση της Αριστεράς.

ΓΙΑ ΤΟ «ΣΙΚΑΓΟ» ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ

ΟΛΕΣ & ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΤΑΞΙΚΕΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΤΙΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ.

ΝΑΡ, Μάης 2011