του Γιώργου Λαουτάρη
Το σκηνικό κρίσης και πολιτικών εκβιασμών που ζουν οι εργαζόμενοι κάθε φορά που επίκειται η εκταμίευση κάποιας δόσης δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που έρχεται τον Μάρτιο. Ήδη η τρόικα μιλά για «χαμένη παρτίδα» ως προς το έλλειμμα του 2011 και μέσα στις πρώτες ημέρες του Ιανουαρίου θα βρεθεί στην Αθήνα για να ζητήσει «εδώ και τώρα» μείωση δαπανών με επίκεντρο το Δημόσιο. Το αρμόδιο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης καθ’ υπαγόρευσιν της τασκ φορς του Ράιχενμπαχ έχει στο συρτάρι έτοιμο το σχέδιο για την αναμόρφωση του κράτους. Στο επίκεντρο της νέας νομοθετικής ρύθμισης βρίσκεται πιο πιεστικά από κάθε άλλη φορά το θέμα των μαζικών απολύσεων δημοσίων υπαλλήλων. Τον Μάρτιο η πίεση των τροϊκανών αναμένεται να κορυφωθεί, καθώς λήγει ένα τριετές ομόλογο ύψους 14,4 δισ. ευρώ το οποίο δεν μπορεί να αποπληρωθεί από τον προϋπολογισμό. Η αδυναμία αυτή είναι και η «αχίλλειος πτέρνα» της ελληνικής οικονομίας την οποία συστηματικά στοχεύουν οι δανειστές.
Οι κολοσσιαίες σε σημασία αποφάσεις δεν επιβάλλονται από την τρόικα σε μια απρόθυμη κυβέρνηση που αντιστέκεται. Αντιθέτως, βρίσκουν ευήκοα ώτα και πρόθυμες υπογραφές από ένα πολιτικό προσωπικό που πασχίζει να γαντζωθεί στην εξουσία με κάθε κόστος. Η παράταση της κυβερνητικής θητείας είναι πλέον δεδομένη και συμφωνημένη σε κορυφαίο επίπεδο. Οι εκλογές μετατίθενται προς το παρόν κοντά στο Πάσχα, τον Μάιο. Ο Αντώνης Σαμαράς υπέκυψε κι αυτή τη φορά και είπε ξανά «ναι» στην παράταση ζωής αυτού που λίγες εβδομάδες νωρίτερα στενός του συνεργάτης, ο Δ. Σταμάτης, είχε χαρακτηρίσει «κοινοβουλευτική χούντα». Σε συμφωνία για παράταση της θητείας Παπαδήμου προχώρησε και ο Γ. Παπανδρέου, ενώ από την πλευρά του ΛΑΟΣ, ο Μ. Βορίδης δήλωσε ότι «τουλάχιστον ως το τέλος Μαΐου» είναι το διάστημα που ο ίδιος επιθυμεί να κρατήσει το χαρτοφυλάκιό του.Στο φόντο αυτό συντελούνται κορυφαίες διεργασίες στο παρασκήνιο που αλυσοδένουν τους εργαζόμενους πάνω στο άρμα της ανέχειας και της μνημονιακής πολιτικής. Πρώτον, διεξάγονται διαπραγματεύσεις που πολύ πιθανά θα θέσουν τα νέα ομόλογα υπό την προστασία του αγγλικού δικαίου. Το γεγονός αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία, ιδιαίτερα κατά την περίπτωση αθέτησης πληρωμής, όπου οι νόμοι της γηραιάς Αλβιώνας τάσσονται παραδοσιακά με το μέρος του πιστωτή. Δεύτερον, γίνονται συζητήσεις που θα καταλήξουν τόσο στο μέγεθος του κουρέματος όσο και στο ύψος των επιτοκίων. Τα παζάρια αυτά συνιστούν την ουσία άλλωστε των όρων πτώχευσης των εργαζομένων και των ασφαλιστικών τους ταμείων με μακροπρόθεσμη προοπτική.
Στόχος της παράτασης που δίνεται στην κυβερνητική θητεία δεν είναι άλλος από το να «φορτωθεί» όλο το βάρος των επαχθών συμφωνιών η τωρινή τρικομματική συμμορία του Μαξίμου, ώστε κάθε επόμενη κυβέρνηση να είναι δεσμευμένη από τις υπογραφές των προηγούμενων και να ωθείται σε «φορσέ» κινήσεις, όπως στο σκάκι μαρκάρεται ο βασιλιάς λίγο πριν το ματ. Παράλληλα, οι κινήσεις αυτές αποσκοπούν στη διαμόρφωση ενός πολιτικού σκηνικού για ένα μόνιμο θρίλερ εκβιασμών απέναντι σε ένα τρομοκρατημένο εκλογικό σώμα, τη μόνη ικανή κατάσταση που μπορεί να περισώσει διά τη βίας τα εκλογικά ποσοστά των μεγάλων κομμάτων.
Στο μεσοδιάστημα, η κυβέρνηση Παπαδήμου εκμεταλλεύεται το διαρκές «μούδιασμα» και λαμβάνει σημαντικά μέτρα και αποφάσεις: Το τελευταίο υπουργικό συμβούλιο σε κλίμα συναίνεσης ψήφισε τις αυξήσεις 9,2% στα τιμολόγια του ρεύματος. Επίσης, αποφάσισε να αναθέσει σε ιδιωτικές εταιρείες τον εισπρακτικό μηχανισμό του κράτους. Σε ένα κρεσέντο υποκρισίας, ο Λ. Παπαδήμος επιδόθηκε αυτή την εβδομάδα σε μια επιχείρηση δημιουργίας φιλολαϊκών εντυπώσεων. Την ίδια στιγμή που μεθοδεύει την απόλυση εκατοντάδων χιλιάδων υπαλλήλων από το Δημόσιο, ανακοίνωσε ότι επίκειται δημιουργία 150.000 θέσεων εργασίας. Η κοροϊδία δεν είναι μόνο ποσοτική, είναι και ποιοτική: Από αυτές, οι 120.000 «θέσεις» αφορούν εργατοτεχνίτες σε Δήμους που θα απασχοληθούν για 135 μόλις ημέρες μέσα στο 2012! Επίσης, ως «νέα θέση εργασίας» η κυβέρνηση βαφτίζει τη συνέχιση του προγράμματος «Βοήθεια στο σπίτι». Κι όλα αυτά, την ώρα που οι υπηρεσίες κυριολεκτικά θα αδειάσουν. Πρόκειται λοιπόν για απάτη.
Στην πράξη, οι μόνες «παροχές» της κυβέρνησης αφορούν την κρατική ελεημοσύνη στους πολίτες που βρίσκονται στο όριο της επιβίωσης. Η σύσκεψη για την κοινωνική αλληλεγγύη που έγινε παρόντος του αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου υπογράμμισε το χαρακτήρα φιλανθρωπίας που θα λάβει στο εξής η κοινωνική πολιτική. Ενδεικτική της κατεύθυνσης αυτής είναι η απόφαση για να ενισχυθεί με 35 εκατομμύρια ευρώ το Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης του Δήμου Αθηναίων, όπως αποφασίστηκε μετά από συνάντηση Παπαδήμου – Καμίνη.
Υπό τις συνθήκες αυτές, ο φετινός Δεκέμβρης φεύγει με όρους που μπορούν να παρομοιαστούν με εκείνους του 1944, όταν «ο λαός βρισκόταν μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας». Τότε οι Άγγλοι βρίσκονταν με τα τανκς στην Αθήνα, ενώ τώρα περιμένουν στα δικαστικά έδρανα τυχόν στάση πληρωμών με πρωτοβουλία του δανειζόμενου. Τότε οι Γερμανοί άφηναν πίσω μια ρημαγμένη από την κατοχή χώρα, τώρα έρχονται για «πολεμική ανασυγκρότηση». Ασφαλώς, δεν ζούμε μια νέα κατοχή, όμως δυστυχώς για το λαό μας, οι επιλογές του παραμένουν στο ίδιο επίπεδο: Καλείται πάλι να επιλέξει σε ένα πρωτόγνωρο εχθρικό περιβάλλον «τις αλυσίδες ή τα όπλα».
πηγή: Εφημερίδα ΠΡΙΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου