ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ
«Υπάρχει άλλος δρόμος»
ΤΕΤΑΡΤΗ 4/4 ΣΤΙΣ 19:00 στη ΣΠΛΑΤΖΙΑ
ΟΜΙΛΗΤΕΣ:
Κώστας Μάρκου, Γιάννης Σηφακάκης
(μέλη του πανελλαδικού συντονιστικού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ)
ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ
ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΑΖΟΥΝ
Οι παρελάσεις για την 25η Μαρτίου ολοκληρώθηκαν, με μια ακόμα ήττα του μαύρου μετώπου κυβέρνησης- Ε.Ε.- ΔΝΤ. Η δοτή κυβέρνηση των τραπεζιτών και των τοκογλύφων έκανε όλη την Ελλάδα οχυρωμένο κάστρο για να αποκλείσει την έκφραση της οργής και της διαμαρτυρίας των εργαζομένων και της νεολαίας. Οι εκπρόσωποι της νέας τυραννίας και της Ιεράς Συμμαχίας του 21ου αιώνα, όπου δεν φοβήθηκαν να παρουσιαστούν, παρακολούθησαν τις παρελάσεις με μοναδική συντροφιά τις δυνάμεις της αστυνομίας, θυμίζοντας μισητούς αυτοκράτορες ή γερμανικά στρατεύματα στην κατεχόμενη Αθήνα.
Για άλλη μια φορά, η μαχόμενη κοινωνία βρισκόταν στους δρόμους, αψηφώντας το κλίμα πρωτοφανούς αστυνομοκρατίας, τρομοκρατίας και προβοκάτσιας, που διαμόρφωναν εδώ και μέρες τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Ήταν σαφές εξ αρχής ότι ο στόχος τους ήταν να φοβίσουν τους πολίτες ώστε να μη διαδηλώσουν. Αποδείχτηκε όμως περίτρανα ότι και τα πιο αυταρχικά μέτρα καταστολής είναι ανίκανα να εμποδίσουν το αποφασισμένο και οργανωμένο κίνημα της νεολαίας και των εργαζομένων.
Για να ξεφύγουν από την απομόνωσή τους προσπαθούν να αλλάξουν την αντζέντα και να αποπροσανατολίσουν το λαό. Άρχισαν μια λυσσασμένη εκστρατεία κατά των μεταναστών εργατών σε όλη τη χώρα, με επιχειρήσεις σκούπα και δημιουργία 30 στρατοπέδων συγκέντρωσης. Την ίδια στιγμή ετοιμάζουν νέο γύρο επιθέσεων ενάντια στο βιοτικό επίπεδο και τα δικαιώματα των εργαζομένων και των οικογενειών τους. Χρειάζεται να απαντήσουμε στις επιθέσεις τους, να εντείνουμε την απομόνωση τους μέχρι την τελική ανατροπή τους.
Απέναντι στα αδιέξοδα του συστήματός τους να απαντήσουμε με ένα πρόγραμμα αντικαπιταλιστικής εξόδου από την κρίση. Η διαγραφή του χρέους, η εθνικοποίηση των τραπεζών με εργατικό και λαϊκό έλεγχο, τη ρήξη και την αποδέσμευση από το Ευρώ και την Ε.Ε..
Καθημερινά προβάλλεται από τους πολιτικούς εκπροσώπους του κεφαλαίου ΠΑΣΟΚ ΝΔ ΛΑΟΣ λοιπούς πρόθυμους και τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος απ’ αυτόν της διάλυσης του όποιου κοινωνικού κράτους είχε απομείνει, του εργασιακού μεσαίωνα, των απολύσεων, της μείωσης μισθών και συντάξεων, της αύξησης της ανεργίας, του κλεισίματος νοσοκομείων και σχολείων, της φοροεπιδρομής. Όλα αυτά μας λένε ότι είναι αναγκαία στο όνομα της ‘ανάπτυξης’ και της παραμονής της χώρας στην ευρωζώνη. Μόνο που όλα αυτά συνιστούν συνθήκη κοινωνικής καταστροφής και εξαθλίωσης του λαού. Το ευρώ δεν ήταν ούτε είναι ο δρόμος για την ευημερία, αλλά για την εξασφάλιση των κερδών των τραπεζών και της έντασης της εκμετάλλευσης.
Για να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας με αξιοπρέπεια πρέπει να φύγει η χούντα του κεφαλαίου και η τριπλή κατοχή Ε.Ε. - ΔΝΤ - ελληνικής κυβέρνησης / κεφαλαίου. Και θα φύγει, μόνο αν τη ρίξουμε με παλλαϊκό ξεσηκωμό. Με την αγωνιστική ταξική ενότητα των εργαζομένων - ανέργων, την ευρύτερη κοινωνική συμμαχία για την ανατροπή της αντιλαϊκής επίθεσης.
Έχουμε συνείδηση ποιος είναι ο αντίπαλος. Απέναντι μας είναι ο καπιταλισμός στη μεγαλύτερη κρίση της ιστορίας του. Είναι η ευρωζώνη και η ιμπεριαλιστική Ε.Ε. Πρωτίστως είναι η αστική τάξη, δεμένη σε σώμα ένα με την «ευρωπαϊκή προοπτική». Που επιχειρεί, διά πυρός και σιδήρου, να ανασυγκροτήσει το σύστημά της ισοπεδώνοντας τα εργατικά, λαϊκά δικαιώματα. Η Ε.Ε. είναι το στρατηγείο αυτής της επίθεσης.
Το πιο ενωτικό, πλατύ, ρεαλιστικό και αναγκαίο σχέδιο είναι ένα μεγάλο μέτωπο αγώνα για ρήξη και ανατροπή της επίθεσης, για να πάρουν δρόμο συγκυβερνήσεις, Ε.Ε., ΔΝΤ και πολιτική του κεφαλαίου. Για να ανοίξει ο δρόμος της απελευθέρωσης από τα τυραννικά δεσμά τους, από κάθε εκμετάλλευση και καταπίεση.
Είναι σε εξέλιξη μια μεγάλη κοινωνική σύγκρουση, που αργά ή γρήγορα θα πάρει ανεπανάληπτες και οξύτατες μορφές. Αγωνιζόμαστε, ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για μια άλλη Αριστερά. Που δεν θα πάει ηττημένη σε αυτήν τη σύγκρουση. Αλλά θα προσπαθεί να παντρέψει τον καθημερινό αγώνα με στρατηγικές απαντήσεις, με τη σύγχρονη ανάγκη της ανατροπής και της επανάστασης. Στο εγχείρημα αυτό προσπαθούμε να συμπορευθούμε με όλους τους αγωνιστές, με όλες τις τάσεις που δεν βολεύονται με την Αριστερά, που είτε πετάει την μπάλα στην εξέδρα είτε επιμένει στο «εφικτό» της διαπραγμάτευσης μέσα στο σύστημα.
Αυτό το μέλλον και όχι το παρελθόν φοβάται ο αστικός κόσμος. Γι' αυτό εξαπολύει σκληρή αντιαριστερή - αντικομμουνιστική εκστρατεία. Ο κόσμος της εργασίας έχει μόνο να κερδίσει, ζωή - αξιοπρέπεια - ελευθερία - πολιτισμό, από μια ανατρεπτική πολιτική με επαναστατικό κομμουνιστικό χειραφετητικό ορίζοντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου