με αφορμή την πολιτική-εκλογική πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ προς δυνάμεις του Μ.Α.Α.

Με την άλλη αριστερά και αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα ανατροπής

ενάντια στην χούντα ΕΕ, ΔΝΤ, κεφαλαίου

 

 

1.   Το ΝΑΡ θεωρεί ότι η συζήτηση που άνοιξε για την δυνατότητα πολιτικής-εκλογικής συμπόρευσης ανάμεσα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και δυνάμεις του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής (ΜΑΑ) ήταν συνολικά θετική. Διότι έθεσε, με ανοικτό τρόπο, στην κοινή συζήτηση και δοκιμασία ορισμένα σημαντικά ζητήματα της πολιτικής συζήτησης και αντιπαράθεσης στην αριστερά και στην κοινωνία. Αποκάλυψε σημαντικές συγκλίσεις αλλά και αποκλίσεις. Συνολικά ο διάλογος ανάμεσα στα δύο αυτά ρεύματα γίνεται σήμερα από πολύ καλύτερες θέσεις.

 

2. To ΝΑΡ, θεωρεί θετικό γεγονός την υιοθέτηση από το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής (ΜΑΑ) της θέσης για αποχώρηση από την ευρωζώνη. Δημιουργεί προϋποθέσεις πολιτικής συμπόρευσης σε ένα κομβικό πολιτικό ζήτημα.

Είναι σημαντικό βήμα, που σχετίζεται με το αποφασιστικό δυνάμωμα των αντι-ευρώ και αντι-ΕΕ αντιλήψεων σε πλατιά τμήματα της κοινωνίας. Αλλά και με τις προσπάθειες που έγιναν όλο το προηγούμενο διάστημα και είχαν συμπυκνωθεί σε κοινή συμβολή αγωνιστών του ΜΑΑ και δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας κατά του ευρώ και της ΕΕ και στη συσπείρωση γύρω από τη θέση για αποδέσμευση από τον ιμπεριαλιστικό αυτό μηχανισμό. Αποτελεί μια ακόμα ένδειξη, ότι τα πράγματα αλλάζουν μέσα στον κόσμο της αριστεράς, παρά την ακινησία των ηγεσιών και εν προκειμένω τον δογματική υποστήριξη της ΕΕ και της ευρωζώνης από το ΣΥΡΙΖΑ. Υπογραμμίζει την αναγκαιότητα που υπάρχει, η αντικαπιταλιστική αριστερά να υποστηρίζει με αυτοπεποίθηση και ουσιαστικό τρόπο τις θέσεις της και το αναγκαίο πρόγραμμα για την κοινωνία.

 

3. Η αλλαγή θέσης του ΜΑΑ για την ευρωζώνη, προκάλεσε όπως ήταν φυσικό, κλυδωνισμούς και αποχωρήσεις, με ολωσδιόλου αντίθετες τοποθετήσεις για την ΕΕ. Μας δημιουργεί επίσης ιδιαίτερο προβληματισμό, η εκ των υστέρων αλλαγή της θέσης για ‘’αποχώρηση από ευρωζώνη και ΕΕ με σοσιαλιστική προοπτική’’, η οποία είχε ήδη δημοσιευτεί και μας είχε κοινοποιηθεί, σε ‘’αποχώρηση από την ευρωζώνη με σοσιαλιστική προοπτική’’ και μάλιστα αφού είχε ολοκληρωθεί η σχετική συλλογική διαδικασία του ΜΜΑ. Όλα αυτά, φανερώνουν τις μεγάλες αντιφάσεις και ταλαντεύσεις τμημάτων αυτού του χώρου και αναδεικνύουν διεργασίες που είναι ακόμη σε εξέλιξη και υπό διαμόρφωση. Δημιουργούν ελπίδες αλλά και ερωτήματα για τη δυνατότητα προβολής με συνεκτικό τρόπο μιας αντι-ΕΕ τοποθέτησης, χωρίς παλινωδίες, αμφισημίες, διπλές αναγνώσεις.

 

4. Στο ερώτημα μιας συνολικής πολιτικής –ή/και εκλογικής συνεργασίας- η ΑΝΤΑΡΣΥΑ τοποθετήθηκε με σαφή τρόπο, και με αρχές, όπως απαιτούν οι περιστάσεις. Δύο ήταν οι βασικές πλευρές αυτής της τοποθέτησης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τις οποίες το ΝΑΡ στήριξε και στηρίζει, όπως εκφράστηκαν στο γράμμα του ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ προς τους τρείς συντρόφους του ΜΑΑ, στις 7/4/12.

Πριν από όλα - και σωστά- τέθηκε η ανάγκη για ένα αντικαπιταλιστικό, αντι-ΕΕ πρόγραμμα. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρότεινε την συμπόρευση εκείνων των δυνάμεων, που στο ένα ή στον άλλο βαθμό, με τον δικό τους τρόπο εννοείται, προσεγγίζουν ένα αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης και την ανάγκη για ένα αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής, μαζί με κρίσιμες πολιτικές οριοθετήσεις. Αυτές αφορούν την ανάγκη εξόδου από ευρώ και ΕΕ, τη διαγραφή του χρέους, τις εθνικοποιήσεις, αυξήσεις μισθών και άλλα άμεσα αντικαπιταλιστικά μέτρα κατά του κεφαλαίου και υπέρ των εργαζομένων και άλλα. Τα σημεία αυτά ασφαλώς και δεν συνιστούν το σύνολο του αντικαπιταλιστικού προγράμματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά αφετηρίες πολιτικής συνεργασίας με ευρύτερες δυνάμεις της αριστεράς.

 

Το δεύτερο κομβικό ζήτημα που υποστηρίξαμε ως ΝΑΡ και έθεσε δημόσια η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ήταν η ανάγκησυμβολής στην προσπάθεια οικοδόμησης μιας άλλης αριστεράς. Υποστηρίξαμε πως η πορεία αυτή πρέπει να εντάσσεται με σαφήνεια στην προσπάθεια ανατροπής των συσχετισμών και αλλαγής της κατάστασης στην Αριστερά. Αυτό ανταποκρίνεται στους πόθους του κόσμου της αριστεράς, που θα έβλεπε με καχυποψία κάθε εγχείρημα συνεργασίας που δεν πείθει ουσιαστικά ότι υπερβαίνει τον ορίζοντα ευκαιριακών συμπράξεων ή αξιοποιείται ως μοχλός άσκησης πίεσης ή διόρθωσης της πολιτικής άλλων δυνάμεων της Αριστεράς και αυτό ανεξάρτητα από τις προθέσεις, των όσων συμμετέχουν σε αυτό. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο γράμμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ‘’Η οικοδόμηση μιας ισχυρής μετωπικής αντικαπιταλιστικής αριστεράς προϋποθέτει ρήξη με την αυτάρκεια και τους μοναχικούς δρόμους, αλλά και ρήξη με κάθε ευκαιριακή σύμπραξη που δεν οδηγεί παρά σε ήττες, απογοητεύσεις και νέες διασπάσεις.’’

 

Ως ΝΑΡ, τονίσαμε ιδιαίτερα αυτή την πλευρά, διότι υπήρχε σαν δεδομένο η ρητά διατυπωμένη επιδίωξη να «διατηρηθεί το ΜΑΑ» από κοινού με δυνάμεις οι οποίες στρατεύονται σαφώς με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η δημιουργία ενός «συνεχούς», ΣΥΡΙΖΑ, ΜΑΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δημιουργεί εύλογες πολιτικές δυσπιστίες σε ένα ευρύτερο δυναμικό σε σχέση με την σταθερότητα και τη φερεγγυότητα της επιδίωξης για μια άλλη αριστερά ή της πιθανότητας η επίδραση «σε μετεκλογικές εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ», να πισωγυρίσει σε μια μάχη συσχετισμών εντός-εκτός του συγκεκριμένου σχηματισμού, προοπτική στην οποία δεν μπορεί και δεν πρέπει άμεσα ή έμμεσα να εμπλακεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

 

5. Στην πολιτική πρόσκληση συμπόρευσης που απεύθυνε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δόθηκε απάντηση με την επιστολή των τριών μελών του ΜΑΑ. Την τελευταία, την θεωρούμε θετική για τις δυνατότητες συνεργασίας με δυνάμεις και αγωνιστές αυτού του ρεύματος. Αντικειμενικά όμως δεν μπορεί να αποτελέσει συλλογική πολιτική δέσμευση για το ΜΑΑ ή τμήμα του. Αυτή η τοποθέτηση, αδυνατεί αντικειμενικά, λόγω των αντιθετικών πολιτικών σχεδιασμών που υπάρχουν στο ΜΑΑ, να είναι σαφής ως προς το ποιούς εκπροσωπεί και σε ποια βάση αποδέχεται ή προτείνει ‘’εκλογική συνεργασία’’. Θεωρούμε, επομένως, ότι το όποιο ενωτικό εγχείρημα δεν πρέπει να είναι ευάλωτο σε πρακτικές προσωπικών τοποθετήσεων, χειρισμών και δημόσιων θέσεων κατά περίπτωση και χωρίς δεσμεύσεις. Έχει αποδειχτεί, άλλωστε, πόσο επιζήμιες είναι τέτοιες πρακτικές για το λαϊκό κίνημα και την αριστερά.

Όλα αυτά σε συνδυασμό με την έλλειψη επαρκούς χρόνου για την στοιχειώδη ανάπτυξη της προγραμματικής συζήτησης, σε σημαντικά ζητήματα, όπως η σχέση της εξόδου από την ΟΝΕ με τη στάση απέναντι στην ΕΕ και η σύνδεση της εξόδου από το ευρώ και την ΕΕ με ένα συνολικό αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα και ένα άλλο «επαναστατικό σχέδιο για την κοινωνία». Σε συνδυασμό και με τις αντιφάσεις και ανεπάρκειες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μαζί και του ΝΑΡ, δεν επιτρέπουν την επίτευξη του στόχου μιας εκλογικής συμπόρευσης. Η εκτίμηση μας είναι ότι μια εκλογική συνεργασία με τέτοια προβλήματα και αμφισημίες σε κρίσιμα θέματα θα τραυμάτιζε την ίδια τη συμπόρευση και την προοπτική της, και τα συμπράττοντα μέρη.

6. Σε κάθε περίπτωση, υποστηρίζουμε τις προσπάθειες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για την όσο γίνεται ευρύτερη συνεργασία και σε εκλογικό επίπεδο, με τις προϋποθέσεις που δημόσια έχει καταθέσει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με τη συμμετοχή αγωνιστών του κινήματος και της Αριστεράς, που θα υπογραμμίζουν τον ενωτικό, ανατρεπτικό και ριζοσπαστικό χαρακτήρα της συνεργασίας.

 

7. Τιμούμε, παρά τις διαφωνίες μας, τις πολιτικές τοποθετήσεις άλλων οργανώσεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για το ζήτημα της εκτίμησης των διεργασιών στο ΜΑΑ. Κατά τη γνώμη μας, οι στέρεες και σαφείς δημόσιες θέσεις, αποτελούν την αναγκαία προϋπόθεση για τα αναγκαία άλματα. Οι κατακτήσεις που υπάρχουν είναι ήδη σημαντικές και χρήσιμες για την επόμενη μέρα. Θα μπορούσαν να ήταν σημαντικότερες. Υπάρχουν τα πολιτικά όρια του ΜΑΑ ως σύνολο, που δεν μπορούν να προσπεραστούν εύκολα. Υπήρξε και υπάρχει σε δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ υποτίμηση του ζητήματος της ΕΕ, στο όνομα ενός γενικόλογου ‘’αντικαπιταλισμού’’. Υπάρχει υποτίμηση της ανάγκης να διευρύνεται το ρεύμα της αντικαπιταλιστικής αριστεράς όχι μόνο με αγωνιστές, αλλά και με ρεύματα που διαφοροποιούνται από τον κορμό της κοινοβουλευτικής αριστεράς και της ανάγκης η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να έχει μια ενεργητική τακτική στην κατεύθυνση αυτή. Υπήρξε και υπάρχει σε άλλες δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ταλάντευση ανάμεσα στην ξεκάθαρη κοινή τοποθέτηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για’’ έξω από το ευρώ και την ΕΕ, με αντικαπιταλιστική διεθνιστική λογική’’ και στο αίτημα για ‘’αποχώρηση από την ευρωζώνη’’. Υπάρχει ακόμα υποτίμηση του αντικαπιταλιστικού προγράμματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σαν στέρεη βάση της πολιτικής της και της πολιτικής των συμμαχιών. Αυτές οι διαφορές πρέπει να συζητηθούν συντροφικά και δημόσια, με αδιαπραγμάτευτη υποστήριξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του πολιτικού της σχεδίου, χωρίς προσφυγή στον γνωστό τακτικισμό και τον διαγκωνισμό μεταξύ οργανώσεων, που φθείρει τις συλλογικές προσπάθειες.

 

8. Το ΝΑΡ θα συμβάλει στις προσπάθειες ανώτερης πολιτικής συνάντησης του αντικαπιταλιστικού, αντι-ΕΕ και ανατρεπτικού δυναμικού και κοινής δράσης της αριστεράς, με κριτήριο την συμβολή σε ένα αναγκαίο πολιτικό πρόγραμμα ανατροπής. Το κάνουμε, έντιμα, δημόσια, με τοποθετήσεις αρχών, συλλογικά διαμορφωμένες μέσα και από το Πανελλαδικό Σώμα της οργάνωσης μας. Θα συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο, στην μάχη των εκλογών, αλλά κυρίως και μετά από αυτές. Σε αυτό το δρόμο καλούμε και τους συντρόφους από το ΜΑΑ που στηρίζουν την θέση για αποχώρηση από την ευρωζώνη και βλέπουν την ανάγκη μιας άλλης αριστεράς, να συμβάλλουν με όποιο τρόπο θεωρούν πρόσφορο.

Νέο Αριστερό Ρεύμα, Αθήνα, 11/4/2012