Η πρωτοβουλία στο λαό, με πανεργατικό ξεσηκωμό

του Γιάννη Ελαφρού

Αγωνιστικό και απεργιακό μπλακ άουτ για ανατροπή κυβέρνησης και μέτρων

Σε παραλήρημα αυταρχισμού και μίσους κατά του εχθρού λαού κατρακυλά η άθλια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, καθώς η πολιτική της χρεοκοπεί με τον πιο παταγώδη τρόπο και τα ποτάμια της οργής ξαναφουντώνουν και συναντιούνται στο δρόμο, προάγγελος ενός πανεργατικού - παλλαϊκού τσουνάμι. Όπως το διήμερο Τετάρτης και Πέμπτης όπου συναντήθηκαν φοιτητές, μαθητές, εκπαιδευτικοί, ΟΤΑ, εργαζόμενοι υπό την απειλή λουκέτου και εργασιακής εφεδρείας, εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες και οι διάφορες πρωτοβουλίες "δεν πληρώνω".

Ο Β. Βενιζέλος, ύστερα από το κρεσέντο εθελοδουλείας μέσα στη Βουλή (όπου δήλωσε ευχαριστημένος από την τρόικα, γιατί καθώς "είμαστε υπό έλεγχο, έτσι θα αποκτήσουμε και εθνικό έλεγχο"), προσπάθησε να τρομοκρατήσει το λαό με την προοπτική να ζήσει η Ελλάδα ό,τι και η χρεοκοπημένη Αργεντινή το 2000. Το δίλημμα που προβάλλει η κυβέρνηση της εξαθλίωσης είναι "πληρώστε - αποδεχθείτε τα μέτρα ή χρεοκοπούμε". Κι αυτό την ώρα που γίνεται ολοένα και πιο καθαρό ότι ύστερα από τη νέα τρομερή ληστεία που επιβάλλουν, ύστερα από την πτώχευση της εργατικής οικογένειας τώρα, η ιερή συμμαχία κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ οδηγεί σε χρεωκοπία της χώρας αύριο!

Και μάλιστα, με τους όρους των τραπεζών και των πολυεθνικών, της ΕΕ και του ΣΕΒ, που σημαίνει ανηλεή καταποντισμό του λαού. Δηλαδή μας θέλουν και κλεμμένους και δαρμένους ...

"Δεν υπάρχει άλλος δρόμος", είπε ο Γ. Παπανδρέου σε βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, αντιγράφοντας την Θάτσερ που έλεγε ότι "δεν υπάρχει εναλλακτική". Προσπαθούν να σπείρουν στο λαό το φόβο, την απογοήτευση, την παραίτηση, την απελπισία, που οδηγεί στην υποταγή.

Πρώην υπουργός και νυν βουλευτής του ΠΑΣΟΚ δήλωσε ότι η χώρα μοιάζει με ακυβέρνητο καράβι που πηγαίνει στα βράχια. Δεν είναι καθόλου ακυβέρνητο, έχει ρότα μια χώρα τρομερής εκμετάλλευσης, μισθών Κίνας και λεηλασίας του κοινωνικού και δημόσιου πλούτο από τα αρπαχτικά του κεφαλαίου, ντόπια και ξένα. Ο λαός θα ξεβρασθεί στα βράχια, σκλάβος στον 21ο αιώνα. Γι' αυτό ήρθε η ώρα να πάρει την υπόθεση, το ίδιο το τιμόνι, στα χέρια του. Με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του, στη δύναμη που μπορεί να αποκτήσει ένα μαζικό πολιτικό εργατικό και λαϊκό κίνημα, που θα στηρίζεται σε αυθεντικά δημοκρατικά δικά του όργανα πάλης και επιβολής της θέλησής του.

Γιατί, όπως τονίζει και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, "υπάρχει και άλλος δρόμος, είναι ο δρόμος της αντικαπιταλιστικής ανατροπής για την επιβολή των συμφερόντων του εργαζόμενου λαού. Με παύση πληρωμών στους τραπεζίτες και διαγραφή του χρέους, ρήξη και έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ, εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο των τραπεζών, των ΔΕΚΟ και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, για ριζική ανακατανομή πλούτου με αύξηση μισθών, συντάξεων, δημόσιων δαπανών (που καλύπτουν ανάγκες και δίνουν δουλειές) και με άγρια φορολόγηση του κεφαλαίου και κτύπημα των κερδών του, για κατάργηση των χρεών ανέργων και φτωχών στις τράπεζες. Δεν πληρώνουμε τα χαράτσια και το χρέος τους".

Τώρα, καθώς η επίθεση της συμμορίας των αγορών (κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ) ρίχνει στη φτώχεια, την ανεργία και την εξαθλίωση το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού, πρέπει να οργανωθεί άμεσα ένας πρωτοφανής αγώνας για την ανατροπή τους, ένας πολύμορφος παλλαϊκός και πανεργατικός ξεσηκωμός, με ιδιαίτερο ρόλο της μαχόμενης νεολαίας των εδράνων, των θρανίων, της εργατικής περιπλάνησης και της ανεργίας.

Είναι καθαρό πια. Η κυβέρνηση της οικονομικής φρίκης δεν υποχωρεί, δεν αποχωρεί, δεν παραιτείται. Είναι εντεταλμένη για να φέρει τη βρόμικη δουλειά της εξαθλίωσης, της λεηλασίας και της χρεοκοπίας μέχρι το τέλος. "Δεν μπορεί να βρεθεί λύση ούτε δημοκρατικά, ούτε μέσα από εκλογές, που να είναι αξιόπιστη", δήλωσε προκλητικά ο... συνταγματολόγος Β. Βενιζέλος. Ας πάψει λοιπόν η αυταπάτη μιας κοινοβουλευτικής άνωθεν "λύσης". Σε αυτή θα καταφύγει το σύστημα μόνο εάν ένας λαϊκός ξεσηκωμός απειλεί με ανατροπή το σάπιο πολιτικό σκηνικό. Στον παρατεταμένο ταξικό πόλεμο, με τις πλημμύρες και τις αμπώτιδές του, έρχεται η ώρα για ένα νέο κύμα ανατροπής, που αυτή τη φορά θα πάει ακόμα πιο μακριά.

Δεν προξενεί εντύπωση ότι σε αυτές τις συνθήκες έβγαλαν πάλι τη ΓΣΕΕ από τη ναφθαλίνη, για να αποφασίσει πανεργαργατική απεργία στις... 19 Οκτώβρη, όταν θα έχουν περάσει τα μέτρα. Με το αναγκαίο εκτονωτικό συμπλήρωμα μιας ακόμα 24ωρης στις 5 Οκτώβρη, αλλά μόνο για τις ΔΕΚΟ (η ΑΔΕΔΥ έχει αποφασίσει δύο 24ωρες 5 και 19 Οκτώβρη). Πρόκειται για μια προκλητική απόφαση, που κάνει πλάτη στην κυβέρνηση, την οποία ψήφισε και η ΔΑΣ (ΠΑΜΕ)! Η Αυτόνομη Παρέμβαση ζήτησε πανεργτική στις 5 Οκτώβρη, χωρίς όμως συνολικά διαφορετικό σχεδιασμό.

Με τέτοια λογική ήττας το εργατικό κίνημα δεν πάει πουθενά. Τώρα είναι η ώρα για ένα απεργιακό - αγωνιστικό μπλακ άουτ από τις αρχές Οκτώβρη, με πολυήμερες απεργίες σε κλάδους, με καταλήψεις, μπλοκαρίσματα της παραγωγής και της διοίκησης, με όλες τις μορφές πάλης, για να πέσει η κυβέρνηση του αίσχους και να ανοίξει ο δρόμος για την αντεπίθεση του κινήματος. Για να γίνει αυτό πρέπει να περάσει άμεσα η πρωτοβουλία των κινήσεων στα πρωτοβάθμια σωματεία, στους μαχόμενους κλάδους, σε ένα δημοκρατικό συντονισμό αγώνα της βάσης, για τη δημιουργία ενός αυθεντικού κέντρου αγώνα, σε ρήξη με την ξεπουλημένη γραφειοκρατία. Ο αγώνας δυναμώνει από το πλατύ ρεύμα μέσα στο λαό για να μην πληρώσει τα χαράτσια της ντροπής, από τον αγώνα της φοιτητικής νεολαίας.

Σε αυτόν τον κρίσιμο αγώνα πρέπει η Αριστερά και όλες οι μαχόμενες δυνάμεις να συμβάλλουν με την κοινή τους δράση, αξιοποιώντας και τα θετικά βήματα που γίνονται στο μέτωπο του "δεν πληρώνω τα χαράτσια", γενικεύοντάς τα σε ένα κίνημα για την ανατροπή της νέας τυραννίας του κεφαλαίου. 

πηγή: Εφημερίδα ΠΡΙΝ