Δείτε φωτογραφίες από τη διαδήλωση στη ΔΕΘ
Μαζικές και μαχητικές ήταν οι διαδηλώσεις στη ΔΕΘ. Πετυχημένη η συγκέντρωση εργατικών σωματείων και συλλογικοτήτων στην Καμάρα. Πολύ μαζική η πορεία των φοιτητικών συλλόγων. Κοινωνικά πολιορκημένη η κυβέρνηση μέσα στη ΔΕΘ, αποδοκιμάζεται από την πλειοψηφία των εργαζόμενων και νέων. Συνέχεια με μαζικό αγώνα διαρκείας για την ανατροπή τους.
Μέτωπο εργασίας – παιδείας – δημοκρατίας.
Η ελπίδα στη συνάντηση του μαχόμενου φοιτητικού και εργατικού κινήματος.
Ξαναπιάνουμε παντού το νήμα με τις πανεργατικές απεργίες και τις εργατικές αντιστάσεις της περασμένης περιόδου. Οι καταλήψεις και οι απεργίες στις σχολές και στα σχολεία, οι νέες συγκεντρώσεις στις πλατείες ξεκινώντας από τις 3 Σεπτέμβρη, η πανελλαδική κινητοποίηση στη ΔΕΘ ήταν μόνο η αρχή για ένα φθινόπωρο μάχης ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης και της Τρόικας.
Μαζικές και μαχητικές ήταν οι διαδηλώσεις στη ΔΕΘ. Πετυχημένη η συγκέντρωση εργατικών σωματείων και συλλογικοτήτων στην Καμάρα. Πολύ μαζική η πορεία των φοιτητικών συλλόγων. Κοινωνικά πολιορκημένη η κυβέρνηση μέσα στη ΔΕΘ, αποδοκιμάζεται από την πλειοψηφία των εργαζόμενων και νέων. Συνέχεια με μαζικό αγώνα διαρκείας για την ανατροπή τους.
Μέτωπο εργασίας – παιδείας – δημοκρατίας.
Η ελπίδα στη συνάντηση του μαχόμενου φοιτητικού και εργατικού κινήματος.
Ξαναπιάνουμε παντού το νήμα με τις πανεργατικές απεργίες και τις εργατικές αντιστάσεις της περασμένης περιόδου. Οι καταλήψεις και οι απεργίες στις σχολές και στα σχολεία, οι νέες συγκεντρώσεις στις πλατείες ξεκινώντας από τις 3 Σεπτέμβρη, η πανελλαδική κινητοποίηση στη ΔΕΘ ήταν μόνο η αρχή για ένα φθινόπωρο μάχης ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης και της Τρόικας.
Η
ελπίδα βρίσκεται στη διαμόρφωση ενός Μετώπου Εργασίας – Παιδείας –
Δημοκρατίας, για το «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία» της εποχής μας, σε μια
δυναμική συνάντηση του μαχόμενου εργατικού κινήματος, του φοιτητικού και
εκπαιδευτικού κινήματος, των πλατειών και των λαϊκών συνελεύσεων, του
κόσμου της ανεργίας και των αυτοαπασχολούμενων που κτυπιούνται για την
ανατροπή της «χούντας» κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ, για τη ρήξη με τους νόμους και την πολιτική του συστήματος συνολικά.
Όπως τονίζει σε προκήρυξή της η ΑΝΤΑΡΣΥΑ: "Mε τα επιτελεία της κυρίαρχης τάξης σε
κρίση και τους εργαζόμενους και τη νεολαία να ξαναπιάνουν το νήμα των
πρόσφατων εκρηκτικών τους κινητοποιήσεων, ο φετινός Σεπτέμβρης
προμηνύεται θερμός και υπόσχεται να ξαναζωντανέψει μεγάλες κοινωνικές
και πολιτικές εξεγέρσεις της εργατικής τάξης και του λαού."
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί "Να πετάξουμε από πάνω μας όλον αυτό τον σάπιο και διεφθαρμένο αστικό πολιτικό κόσμο
της διαφθοράς και της λαμογιάς, να αντλήσουμε εμπειρίες και
συμπεράσματα από την ιστορία των εξεγέρσεων, για να οικοδομήσουμε ένα
άλλο πολιτικό σύστημα, μια «δημοκρατία των εργαζόμενων», που θα
ελέγχεται από τις δυνάμεις τις εργασίας και θα τις απελευθερώνει στην
υπηρεσία της ικανοποίησης των διευρυνόμενων κοινωνικών αναγκών. Να
ξανακάνουμε τα σωματεία και τους συλλόγους όργανα συλλογικής δράσης για
την αντίσταση και την ανατροπή, να γεμίσουμε τις «πλατείες», με
συνελεύσεις και δημοκρατία του αγώνα, να οικοδομήσουμε τα δικά μας
«όργανα αγώνα». Σε αυτά επιβάλλεται να συμβάλλει η αριστερά, με την
αναγκαία ανατρεπτική κοινή δράση της αφήνοντας τις αυταπάτες για
«κυβερνητικές λύσεις» και «αλλαγή της ΕΕ», και τους αδιέξοδους «μοναχικούς δρόμους» και τον «εμφύλιο» μέσα στο κίνημα."
Όπως τονίζει το ΝΑΡ σε κάλεσμά του για τις διαδηλώσεις για τη ΔΕΘ:
Σε αυτή την καταιγιστική επίθεση δεν μπορούν ούτε στοιχειωδώς να αντισταθούν οι ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ και η συνδικαλιστική γραφειοκρατία.
Όλο
και περισσότεροι εργαζόμενοι, άνεργοι κι απολυμένοι, νέοι,
συνειδητοποιούν ότι με αυτό το συνδικαλιστικό κίνημα δεν υπάρχει καμία
προοπτική. Γυρίζουν την πλάτη και είναι επείγον καθήκον των
ανατρεπτικών τάσεων της Αριστεράς να διαμορφώσουν ένα μαζικό και
μετωπικό άλλο παράδειγμα αγώνα, κινήματος, πολιτικής προοπτικής και
συνδικαλισμού, για να μην πάει αυτός ο κόσμος απογοητευμένος σπίτι του.
Και αποτελεί τεράστιο πρόβλημα, το γεγονός ότι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ επιμένει σε
μια λογική συμμετοχής στις συγκεντρώσεις που καλεί η συνδικαλιστική
γραφειοκρατία (όπως στη Θεσσαλονίκη στη ΔΕΘ), υπονομεύοντας την
προοπτική των πρωτοβάθμιων σωματείων και του ριζοσπαστικού εργατικού
αγώνα. Δεν συμβάλλει σε αυτή την προσπάθεια ούτε το ΠΑΜΕ, με τον
κομματικό διαχωρισμό που επιβάλλει. Η αντικαπιταλιστική Αριστερά
πρέπει να δει με νέο μάτι, πέρα από παραδοσιακές προσεγγίσεις ενώ οι
συνθήκες έχουν αλλάξει ριζικά, την ανάγκη να συμβάλλει σε ένα νικηφόρο,
ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό και μαζικό κίνημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου