ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Ένας χρόνος μνημόνιο – ένας χρόνος κοινωνικής λεηλασίας

Η εκ νέου επιβεβαίωση, από τα χείλη του … «γιατρού» Στρος Καν, ότι ο Γ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του προετοίμαζε μήνες, με υπόγειες διαπραγματεύσεις την προσφυγή στο μηχανισμό ΕΕ – ΔΝΤ, αποδεικνύει για μια ακόμα φορά ότι η ολομέτωπη αντιλαϊκή επίθεση που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση και η τρόικα, αποτελεί συνειδητή ταξική επιλογή με σκοπό την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των τραπεζιτών – τοκογλύφων και του κεφαλαίου, ελληνικού και διεθνούς. 

Η διαρκώς ψευδόμενη κυβέρνηση έχει πολιτικά χρεοκοπήσει, ενώ αποτυγχάνει πλήρως και όσον αφορά τους διακηρυγμένους στόχους του Μνημονίου, δηλαδή την αντιμετώπιση του χρέους και του ελλείμματος. Την ώρα που κάνει στάση πληρωμών στον ελληνικό λαό και τις κοινωνικές υποδομές, καταβάλλοντας τα τοκοχρεολύσια στους «δανειστές», προετοιμάζει μια αναδιάρθρωση του χρέους, που θα φέρει νέα δεινά στους εργαζόμενους, στους μισθούς και τις συντάξεις, ενώ απειλεί κυριολεκτικά να διαλύσει τα ασφαλιστικά ταμεία. 

Ένα χρόνο μετά την ψήφιση του Μνημονίου μέσω ενός κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος, γίνεται ολοένα και πιο καθαρό πως μόνο η αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης μπορεί να διασώσει τους εργαζόμενους από τον κοινωνικό μεσαίωνα διαρκείας. Σήμερα, το μεγάλο ζητούμενο, στο οποίο πρέπει να συμβάλλει η Αριστερά με την ανατρεπτική της κοινή δράση, είναι ένας παλλαϊκός ξεσηκωμός, ένα μαζικό κίνημα ριζοσπαστικό, που θα σαρώσει τις δυνάμεις του συστήματος και θα ξεπεράσει από τα κάτω τη συμβιβασμένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ.  

Για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής, της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και κάθε επίδοξου διαχειριστή.

Η αντίσταση στις ιδιωτικοποιήσεις, τις συγχωνεύσεις σχολείων και νοσοκομείων, τις απολύσεις συμβασιούχων ξεδιπλώνεται, ωστόσο απαιτείται ένα συνολικό πρόγραμμα αντικαπιταλιστικής ανατροπής με κεντρικούς άξονες: 

- Μη αναγνώριση - διαγραφή του χρέους, καμιά αναδιάρθρωση. 

- Κατάργηση του Μνημονίου και όλων των νόμων και ρυθμίσεων που επιβλήθηκαν απ’ αυτό. 

- Όχι στο Σύμφωνο για το Ευρώ, έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ. 

- Λεφτά για μισθούς, παιδεία, υγεία, κοινωνικές ανάγκες και όχι για τόκους, όπλα, επιδοτήσεις στο κεφάλαιο και ρατσιστικές εκστρατείες κατά των μεταναστών. 

- Καμιά εμπλοκή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις του ΝΑΤΟ στη Β. Αφρική, την Μ. Ανατολή, την Ασία. Κλείσιμο των βάσεων.

- Κάτω η κυβέρνηση της εξαθλίωσης και της ψευτιάς, όχι σε κάθε κυβέρνηση και στο πολιτικό σύστημα των μεγάλων συμφερόντων, εμπρός για ένα εργατικό και παλλαϊκό κίνημα επιβολής των συμφερόντων των εργαζομένων. 

Η απεργία της 11^ης Μάη θα αποτελέσει ένα βήμα για την αντεπίθεση του κινήματος.  

Αθήνα 5 Μάη 2011