Η παρουσίαση του κυβερνητικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ από τον Αλέξη Τσίπρα έδειξε για άλλημια φορά τα όρια και τις αυταπάτες του αριστερού κυβερνητισμού και τουαριστερού ευρωπαϊσμού
- Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε όρκους πίστης στο ευρώ παραβλέποντας ότι ηαρχιτεκτονική της Ευρωζώνης και οι στρατηγικές επιλογές της ΕΕ του κεφαλαίουείναι που μας οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση
- Απουσιάζει το αίτημα της άμεσης καταγγελίας των μνημονίων και των δανειακώνσυμβάσεων. Αντίθετα, το «πρόγραμμα» του ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί δεδομένο ότι θασυνεχίσουμε να εξαρτιόμαστε από τις δανειακές ροές από την Τρόικα. Όχι μόνοαυτό, αλλά το αίτημα για «ευρωπαϊκό μηχανισμό εγγύησης των καταθέσεων»ουσιαστικά σημαίνει αποδοχή των σχεδίων για «Τραπεζική Ένωση», δηλαδή για ακόμημεγαλύτερο οικονομικό έλεγχο από τους μηχανισμούς της ΕΕ
- Το αίτημα της άμεσης εθνικοποίησης των Τραπεζών και των στρατηγικώνεπιχειρήσεων έχει πλέον αντικατασταθεί από την παραμονή στο δημόσιο τηςΑγροτικής και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου
- Η παραγωγική ανασυγκρότηση ταυτίζεται με την «κοινωνική επιχειρηματικότητα»που υλοποιεί η κυβέρνηση μοιράζοντας τα ψίχουλα της ΕΕ σε επιχειρήσεις χωρίςαύριο και θέσεις εργασίας «κινέζικου τύπου», συνεχίζοντας έτσι όσα ξεκίνησετο ΠΑΣΟΚ, πουλώντας ψεύτικες ελπίδες μιας καπιταλιστικής ανάπτυξης«με ανθρώπινο πρόσωπο».
- Το αίτημα για την αποκατάσταση των μισθών και των συντάξεων απουσιάζεικαι αντικαθίσταται από γενικότητες για την αύξηση της απασχόλησης
Με τέτοιο πρόγραμμαδεν μπορεί να γίνει πραγματική ρήξη με τις πολιτικές που οδήγησαν στηνΜνημονιακή καταστροφή. Είναι επικίνδυνη αυταπάτη να πιστεύουν κόμματα τηςΑριστεράς ότι μπορεί να υπάρξει κοινωνική δικαιοσύνη εντός των δανειακών συμβάσεωνκαι εντός της ΕΕ. Τυχόν απόπειρα να γίνει αυτό το πρόγραμμα κυβερνητικήπολιτική, στο τέλος θα οδηγήσει στον ίδιο φαύλο κύκλο της λιτότητας.
Ούτε είναι τυχαίοότι και πάλι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ ενίσχυσε και με αυτή την παρέμβασήτου την επικίνδυνη αντίληψη του «ώριμου φρούτου», που θέλει το λαό ναυπομένει αδιαμαρτύρητα τα μέτρα, εφόσον σύντομα θα έρθει η «κυβέρνηση τηςΑριστεράς». Η τρικομματική κυβέρνηση δεν πρόκειται να φύγει εάν δεν ανατραπείαπό έναν πανεργατικό και παλλαϊκό ξεσηκωμό. Στους δρόμους, στις απεργίες,στις καταλήψεις διαμορφώνεται ο συσχετισμός δύναμης, όχι στους διαδρόμους τηςβουλής.
Για να ανοίξει πραγματικά δρόμος ελπίδας για το λαό και τους εργαζομένουςαπαιτεί αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα ρήξης και ανατροπής όπως αυτό που προτείνειη ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με αφετηρία
- Τη άμεση μονομερή καταγγελία των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων
- Τη διαγραφή του χρέους
- Την άμεση έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ
- Την εθνικοποίηση, χωρίς αποζημίωση, των τραπεζών και των στρατηγικώνεπιχειρήσεων
- Το εργατικό και κοινωνικό έλεγχο.
Μόνο έτσι μπορεί να υπάρξει και επιβίωση του λαού αλλά και να υπάρξειπραγματική αξιοποίηση των συλλογικών παραγωγικών δυνάμεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου