Εισήγηση Πρωτοβουλίας για τη συνέλευση

ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΝΩΤΙΚΟ ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΦΑΓΕΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΕ

 

Η κίνηση μας, από την αρχή της ίδρυσης της, στοχεύει στην συμβολή και στη διαμόρφωση ενός πλατιού λαϊκού κινήματος που θα διεκδικήσει τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την ανατροπή της κοινωνικής καταβαράθρωσης που βιώνουν οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, όλα τα λαϊκά στρώματα, η κοινωνική πλειοψηφία: Να φύγουμε τώρα από τη φυλακή του ευρώ και της ΟΝΕ. Για λαϊκή απειθαρχία και συνολική ρήξη με την ΕΕ του κεφαλαίου – Να μην πληρωθεί το χρέος. Επιμένουμε ότι οι στόχοι αυτοί συνιστούν τον πρώτο και βασικό όρο επιβίωσης πρώτα απ’ όλα του δικού μας σήμερα, αλλά και πολλών άλλων λαών και όχι απλές ιδεολογικές διακηρύξεις.

Συμπορευόμαστε σε αυτή την κατεύθυνση αγωνιστές με διαφορετική πολιτική καταγωγή και οπτική. Αγωνιστές που παλεύουν για την αποδέσμευση πριν απ’ όλα της χώρας μας, αλλά και των άλλων χωρών στην πορεία μιας τέτοιας ρήξης. Αγωνιστές που παλεύουν για τη συνολική διάλυση της ΕΕ ως ολοκληρωτικού μορφώματος του κεφαλαίου και αγωνιστές που παλεύουν ενάντια στις συνέπειες της πολιτικής της ΕΕ. Κοινός μας στόχος είναι να σταθεί η χώρα στα δικά της πόδια. Κι αυτό σημαίνει ρήξη με τους δανειστές, τις «αγορές», το κεφάλαιο, το πολιτικό τους προσωπικό. Με όλους αυτούς που της επέβαλαν αυτή την καταστροφική πορεία, με όλους αυτούς που επωφελήθηκαν κι επωφελούνται από αυτή. Πρώτα και κύρια σημαίνει ρήξη με την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιδιώκουμε η ρήξη αυτή να αναπτυχθεί και να εκδηλωθεί πριν απ’ όλα στη χώρα μας. Αποζητούμε όμως ταυτόχρονα η ρήξη αυτή να ολοκληρωθεί με μια νέα διεθνοποίηση λαών και χωρών στην Ευρώπη, στη Μεσόγειο και ευρύτερα στην περιοχή μας. Μια νέα αντικαπιταλιστική διεθνοποίηση που θα στηρίζεται στην αλληλεγγύη, στην ισοτιμία και τη δικαιοσύνη, στη βάση των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων και θα υπηρετεί την υπόθεση της καθολικής κοινωνικής απελευθέρωσης

Η πραγματικότητα δεν αφήνει πλέον περιθώριο για αυταπάτες. Η πολιτική των μνημονίων που βύθισε τη χώρα σε ύφεση αντίστοιχη μόνο με πολεμική περίοδο, που πετά χιλιάδες καθημερινά στην ανεργία και εκατομμύρια στη φτώχεια δεν είναι φυσική καταστροφή, ούτε τιμωρία εκ θεού για τους «τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας». Είναι η επιδίωξη του κεφαλαίου να φορτώσει τη βαθιά κρίση του στους εργαζόμενους, ισοπεδώνοντας τις ζωές ολόκληρων λαών. Οι δυο πυλώνες της τρόικας που μαζί με το ΔΝΤ και το ντόπιο κεφάλαιο επιβάλλουν αυτό το καθεστώς, δεν είναι άλλοι από τον θεματοφύλακα του ευρώ, την ΕΚΤ και την ΕΕ. Αυτό σημαίνει σήμερα «ευρωπαϊκή προοπτική». Είναι δυνατόν οι καταστροφείς μας να μας σώσουν από την καταστροφή;

Το καθεστώς των μνημονίων δεν στόχευε στην ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας ή της πορτογαλικής και της ιρλανδικής. Τα μνημόνια, στην Ελλάδα, αλλά προοδευτικά και σε άλλες χώρες της ΕΕ, δεν σχεδιάστηκαν γι’ αυτό. Σχεδιάστηκαν για να διασωθεί το ευρώ από την κρίση του, μέσα από μια τεράστια εσωτερική υποτίμηση σε βάρος ολόκληρων λαών και χωρών και για ανατραπεί ριζικά ο κοινωνικός συσχετισμός σε βάρος του κόσμου της εργασίας. Τα μνημόνια αποτελούν βασικό δρόμο της αντιδραστικής “απάντησης’’ του κόσμου του κεφαλαίου στην ιστορικών διαστάσεων καπιταλιστική κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη. Στο καθεστώς τους σύρεται πλέον το σύνολο των χωρών του νότου. Το ευρώ είναι το νόμισμα της σύγχρονης ιμπεριαλιστικής Ευρώπης-φυλακής. Δεν είναι ούτε μπορεί να γίνει «νόμισμα των ευρωπαϊκών λαών».
Παραμονή στο ευρώ και την ΕΕ σημαίνει καταδίκη της χώρας και του λαού μας σε καθεστώς μόνιμης χρεοκοπίας. Σημαίνει να καταστεί θεμέλιος νόμος του κράτους η ασφυκτική δημοσιονομική πειθαρχία μαζί με το σύμφωνο για το ευρώ. Αυτόματα δηλαδή κηρύσσονται παράνομες οι δαπάνες για τις πλέον βασικές, απλές, καθημερινές ανάγκες που έχει κάθε λαός. Με ένα χρέος που όλοι παραδέχονται ως μη βιώσιμο και με πρώτη προτεραιότητα την τήρηση των «δεσμεύσεων προς τους δανειστές», οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί που θα καταρτίζει η τρόικα και θα εγκρίνει η ΕΕ, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για έννοιες όπως εισόδημα, θέσεις εργασίας, σύνταξη, περίθαλψη, παιδεία.

Η εκποίηση του συνόλου της δημόσιας περιουσίας, η ιδιωτικοποίηση κάθε κοινωνικού αγαθού και η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών και παροχών αίρει κάθε έννοια λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας και κοινωνικού δικαιώματος. Στερεί οποιαδήποτε δυνατότητα ανάπτυξης –πόσο μάλλον ανεξάρτητης και σε φιλολαϊκή κατεύθυνση. Η προσαρμογή των μισθών σε σύγκριση με τα μισθολογικά κόστη της Κίνας και της Ινδίας, η κατάργηση των ΣΣΕ, οι εφεδρείες, οι ατελείωτοι φόροι και τα χαράτσια οδηγούν μόνο στη συνεχή εξαθλίωση των εργαζομένων, σε κατάρρευση της εσωτερικής ζήτησης και της παραγωγής για την εσωτερική αγορά, σε μια «εξωστρεφή-αποικιοκρατικού τύπου» οικονομία. Η πλήρης μετατροπή της χώρας σε νέο-αποικία βαφτίζεται «αναπτυξιακή προοπτική» με τους δανειστές και την ΕΕ να απαιτούν εδώ και τώρα ΕΟΖ.

Τα κατακτημένα μέχρι σήμερα δημοκρατικά δικαιώματα, ακόμα και οι στοιχειώδεις βάσεις της ίδιας της αστικής δημοκρατίας, όπως το Σύνταγμα, παραβιάζονται, καταπατούνται και καταργούνται συστηματικά. Η κρατική καταστολή που έπνιξε στα χημικά εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους ενδυναμώνεται με την οργάνωση του παρακράτους της Χρυσής Αυγής που σπρώχνει στον κοινωνικό εμφύλιο μεταξύ των φτωχών και χρησιμοποιεί σαν αποδιοπομπαίους τράγους τους «ξένους» για να μετατρέψει τους ντόπιους σε πρόσφυγες και μετανάστες μέσα στην ίδια τους τη χώρα.

Η αναγκαία ανατροπή και επιβολή ενός άλλου δρόμου με κριτήριο τα συμφέροντα των εργαζομένων και της κοινωνικής πλειονότητας, κατά τη γνώμη μας, προϋποθέτουν πολιτική στόχευση αποδέσμευσης από τη χούντα της ευρωζώνης και της ΕΕ. Η έξοδος από την κρίση μπορεί να ξεκινήσει μόνο με την έξοδο από την Ευρωζώνη και τη διαγραφή του χρέους. Προϋποθέτει υιοθέτηση εθνικού νομίσματος που θα στηρίζεται σε μια αντικαπιταλιστική παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας. Αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς να εθνικοποιηθούν το τραπεζικό σύστημα και πριν απ’ όλα η Τράπεζα της Ελλάδος, για να στηρίξουν την εγχώρια παραγωγή και να συμβάλλουν στον αυστηρό έλεγχο της κίνησης των κεφαλαίων. Μόνο με εθνικό νόμισμα –και σε συνδυασμό με κατακτήσεις του κόσμου της εργασίας σε βάρος των κερδών- μπορεί να ενισχυθεί το εισόδημα των εργαζομένων, να τονωθεί η εσωτερική αγορά.

Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. Αυτά δεν αρκούν. Οι στρατηγικοί τομείς της οικονομίας πρέπει να περάσουν υπό τον πλήρη δημόσιο έλεγχο και να κλείσουν οι μαύρες τρύπες που ευθύνονται για τα ελλείμματα και το χρέος. Ολόκληρη η παραγωγική μηχανή της χώρας πρέπει -βασισμένη σε προγράμματα δημοσίων επενδύσεων και στον εργατικό κοινωνικό έλεγχο- να προσανατολιστεί στην ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Τίποτα από τα παραπάνω δεν μπορεί να γίνει χωρίς την κινητοποίηση ολόκληρου του λαού. Χρειαζόμαστε περισσότερη και όχι λιγότερη δημοκρατία. Ελευθερία και κοινωνική αλληλεγγύη ενάντια στο διαίρει και βασίλευε, ενάντια στον εμφύλιο μεταξύ εργαζομένων και φτωχών.
Γι’ αυτό κάθε λαϊκή δύναμη που αντιστρατεύεται τα μνημόνια κρίνεται πριν απ’ όλα από το αν λέει την αλήθεια στο λαό. Από το αν τον καλεί να παλέψει για να επιβάλλει την ανατροπή των μνημονίων, για να έχει κατακτήσεις στο σήμερα. Από το αν του ζητά και τον βοηθά να παλέψει συντεταγμένα για να έχει η χώρα την εθνική και λαϊκή της κυριαρχία. Αν συμβάλει σε μαζικό κοινωνικό και πολιτικό αγώνα όλων των μορφών με στόχο ένα γενικό παλλαϊκό ξεσηκωμό νίκης. Λογικές δήθεν διαπραγμάτευσης με την ευρωζώνη και τους δανειστές ή εκλογικής αναμονής, αποτελούν δρόμο βέβαιης ήττας.

Τα παραπάνω κάνουν επιτακτική την ύπαρξη ενός ευρύτατου αγωνιστικού πολιτικού μετώπου, με την συμπόρευση πριν από όλα όλων των δυνάμεων που κατανοούν την ανάγκη ενός προσανατολισμού ενάντια στην πολιτική της ΕΕ.

Η Πρωτοβουλία κατά του ευρώ και της ΕΕ, μπροστά σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές, οφείλει να απευθύνει πρόταση αγωνιστικής πολιτικής συμπόρευσης, σε όλες τις μαχόμενες αντι-ΕΕ δυνάμεις που προτάσσουν την σωτηρία του λαού και όχι του ευρώ και του κεφαλαίου, με στόχο την ανατροπή της επίθεσης και την επιβολή της λαϊκής θέλησης.

Η πρόσκληση αυτή απευθύνεται σε κάθε εργαζόμενο ή άνεργο που θέλει να συμβάλει στη διαμόρφωση ενός πλατιού λαϊκού αντι-ΕΕ κινήματος ανατροπής. Απευθύνεται επίσης, σε κόμματα, κινήσεις και ρεύματα της αριστεράς, κινήσεις κατά του χρέους ή των χαρατσιών, μαχόμενους συνδικαλιστές και κάθε άλλη μορφή συσπείρωσης ή συλλογικότητας, ώστε να συμβάλλουν ενεργά σε αυτή την κατεύθυνση.

Με στόχο τη δυναμική επανεκκίνηση της παρέμβασης της Πρωτοβουλίας, την αναβάθμιση του ρόλου της μέσα από πιο ολοκληρωμένη τεκμηρίωση, πλατύτερη προβολή και ανάδειξη της πολιτικής της στοχοθεσίας και τη συμβολή της με αυτό τον τρόπο στις ευρύτερες πολιτικές και κινηματικές διεργασίες, προτείνονται οι παρακάτω δράσεις για το αμέσως επόμενο διάστημα:

1. Συνέντευξη Τύπου που θα αναδεικνύει την κρισιμότητα και την άμεση ανάγκη ρήξης με το ευρώ και την ΕΕ, όπου θα παρουσιαστούν οι πρωτοβουλίες δράσης και θα ζητηθεί-αποτυπωθεί η στήριξή τους από πολιτικές δυνάμεις της αριστεράς, μέτωπα, τάσεις, αγωνιστές, συνδικάτα, συλλογικότητες. Κάτι τέτοιο προϋποθέτει πριν απ’ όλα την ευρύτερη δυνατή απεύθυνση κι επαφή με δυνάμεις, συλλογικότητες κ.λπ.

2. Σύνταξη νέας έκδοσης της Πρωτοβουλίας με ενδεικτικό τίτλο «Η ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΞΕΚΙΝΑ ΜΕ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ ΚΑΙ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ – ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ». Όπου η πολιτική μας στοχοθεσία θα εμπλουτιστεί με την πείρα των παρεμβάσεων και συζητήσεων και θα τεκμηριώνεται με μεγαλύτερη έμφαση στη ρεαλιστικότητα της ικανοποίησης των κοινωνικών αναγκών και επίλυσης των βασικών προβλημάτων έξω από το ευρώ και την ΕΕ.

3. Έναρξη πολιτικο-οργανωτικής καμπάνιας και παρεμβάσεων της Πρωτοβουλίας με στόχο το ρίζωμα και το άπλωμα σε πόλεις, γειτονιές κι εργασιακούς κλάδους και το μπόλιασμα των δραστηριοτήτων τους με την ανάγκη συγκρότησης πλατιού ρεύματος για έξοδο από ευρώ και ΕΕ. Σημαίνει δηλ. συστηματική και ουσιαστική ζύμωση των θέσεων και των στόχων μας μέσα όχι κυρίως από τυπικές εκδηλώσεις αλλά συγκεκριμένες δράσεις με εμπλοκή οργανωτική και πολιτική των αγωνιστών και των συλλογικοτήτων που δρουν σταθερά σε αυτούς τους χώρους. Στην κατεύθυνση αυτή θα πρέπει να επιδιωχθούν συναντήσεις κεντρικά και τοπικά με κόμματα, οργανώσεις, ρεύματα, άλλες πρωτοβουλίες για τοποθέτηση πάνω στους στόχους που θέτουμε και κάλεσμα σε κοινή δράση.

4. Πραγματοποίηση ημερίδας στην Αθήνα, στις αρχές Δεκέμβρη, με ενδεικτικό τίτλο «Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΡΗΞΗΣ ΜΕ ΕΥΡΩΖΩΝΗ ΚΑΙ ΕΕ ΤΩΡΑ» με ευρύτατο κάλεσμα σε κάθε πολιτική δύναμη που τοποθετείται στην κατεύθυνση ρήξης, να τοποθετηθεί δημόσια μπροστά στις κρίσιμες εξελίξεις.

5. Έναρξη επαφών με πολιτικές-συνδικαλιστικές-κινηματικές δυνάμεις με στόχο την πραγματοποίηση Ευρωπαϊκής Συνάντησης δυνάμεων σε αντι-ΕΕ κατεύθυνση, στις αρχές του 2013.