Αλλαγή της κοινωνίας με κράτος ή χωρίς;

Υπάρχουν δυο τρόποι για να προσεγγιστεί το ερώτημα αυτό: γενικά θεωρητικά ή με συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης. Και οι δύο οπτικές είναι χρήσιμες και αναγκαίες. Αναγκαίος είναι κι ο εσωτερικός διάλογος μεταξύ τους, μιας και δεν τις χωρίζουν σινικά τείχη. Επιπλέον, η δύναμη της μιας δίνει δύναμη και στην άλλη. Στην παρέμβασή μου, όμως, θα ήθελα να εστιάσω στη δεύτερη κυρίως οπτική.

Τι μπορούμε, λοιπόν, να πούμε για το σύγχρονο κράτος; Μπορούμε, προφανώς, να επαναλάβουμε ανεπιφύλακτα τις κλασικές μαρξιστικές θέσεις ότι αποτελεί συλλογικό κεφαλαιοκράτη, όργανο έκφρασης των συμφερόντων του κεφαλαίου, μηχανισμό που υλοποιεί την εξουσία και την κυριαρχία του.

Θα πει κανείς. Αυτά ίσχυαν πάντα και θα ισχύουν πάντα στον καπιταλισμό. Ας το βασανίσουμε λίγο, όμως. Γιατί; Γιατί αυτοί οι χαρακτηρισμοί -για τους οποίους υπήρχε και υπάρχει συζήτηση και αντιπαράθεση και εντός του μαρξιστικού ρεύματος και ανάμεσα σε αυτό και στον αναρχισμό, τα ελευθεριακά κι άλλα ριζοσπαστικά ρεύματα- δεν εκδηλώνονταν με τον ίδιο τρόπο στην ιστορική πορεία του καπιταλισμού.

Γ. Ρούσης: "Από την κρίση στην επανάσταση - Πόλεμος θέσεων" (ΒΙΝΤΕΟ)

Όλες οι γενιές αγωνιστών της αριστεράς, εκπροσωπώντας ταυτόχρονα πολλά ρεύματα ιδεών και πολιτικής, βρέθηκαν την Τρίτη 11/12 στο public, στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του Γ. Ρούση από τους  Αλέκος Αλαβάνο, Παναγιώτη Λαφαζάνη, Διονύση Τσακνή και Άγγελο Χάγιο.

Απόφαση Κεντρικής Συντονιστικής Επιτροπής ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α., 7/12/2012

ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΣΕ 07.12.2012

1. Η ψήφιση του τρίτου μνημονίου και η συμφωνία του Eurogroup της 26ης Νοεμβρίου 2012 έρχονται να ολοκληρώσουν το έγκλημα που συντελείται ενάντια στους εργαζόμενους και τη χώρα.  Επιβεβαιώθηκε ότι ο δρόμος  των μνημονίων και των βάρβαρων μέτρων στο όνομα της επόμενης δόσης των δυσβάσταχτων δανείων είναι καταστροφικός.

Με την απόφαση αυτή  επιβάλλεται καθεστώς επιτροπείας  που όμοιό του είχε να επιβληθεί από την περίοδο του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου. Τα νέα δάνεια θα τροφοδοτήσουν τον «κλειστό λογαριασμό» των τραπεζιτών και των διεθνών τοκογλύφων. Επιβάλλεται γενικό ξεπούλημα της δημόσιας υπηρεσίας, μαζικές απολύσεις, νέα λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων, ιδιωτικοποιήσεις και εξοντωτικές περικοπές για το λαό για να ταΐζεται ο μινώταυρος του χρέους.

Φορτώνεται ο λαός το χρέος για να πληρωθούν οι μίζες της κάθε Siemens, τα άχρηστα υποβρύχια, τα δεκάδες δις των εξοπλιστικών, τα υπερκέρδη από το φαγοπότι της Ολυμπιάδας, τα δισεκατομμύρια των επιδοτήσεων για «την ανάπτυξη» στην ολιγαρχία, η προκλητική της φοροδιαφυγή..

Απάντηση στο κατάπτυστο δημοσίευμα του Εθνους

Η κρυφή γοητεία του νεοναζιστικού λόγου και η υλοποίηση της κυρίαρχης εκπαιδευτικής πολιτικής

Με ένα δημοσίευμα που το ύφος του θα ζήλευε ο Κασιδιάρης και το στήσιμο του ο Γκέμπελς, η εφημερίδα Έθνος επιδιώκει να προωθήσει τις απολύσεις και την αξιολόγηση στη δημόσια εκπαίδευση, να υποκινήσει τον κοινωνικό αυτοματισμό και να διοχετεύσει τον ηθικό πανικό στους κόλπους τής εκπαιδευτικής κοινότητας, συκοφαντώντας έναν από τους πιο ευαίσθητους κλάδους του δημοσίου, αυτόν των εκπαιδευτικών . Ο πυρήνας της λογικής του δημοσιεύματος κωδικοποιείται ως εξής: «αυτή τη στιγμή το 10% των εκπαιδευτικών είναι ψυχικά πάσχοντες, πράγμα το οποίο μπορεί να τους οδηγήσει στο να κάνουν κακό στα παιδιά μας. Πρέπει λοιπόν, να υπάρξει μια σκληρή αξιολόγηση που θα εντοπίσει και θα διώξει τους ψυχοπαθείς». Η συντάκτρια επικαλείται αγνώστου προελεύσεως και αμφιβόλου αξιοπιστίας στοιχεία και, παραβιάζοντας κάθε αρχής δημοσιογραφικής δεοντολογίας, συντάσσεται με τις απόψεις νεοφασιστικών φορέων για την αντιμετώπιση των κοινωνικά ευάλωτων κοινωνικών κατηγοριών.

Τι να πρωτοπεί κανείς για το δημοσίευμα;

Στην (κυβερνητική) κοιλάδα των (μνημονιακών) δακρύων

του Παναγιώτη Μαυροειδή

Η αρχική σκέψη ήταν το σχόλιο αυτό να τιτλοφορηθεί διαφορετικά: ‘’Το δάκρυσμα ως ανώτατο στάδιο του αριστερού κυβερνητισμού’’. Πράγματι έχουμε πολλά δάκρυα αυτές τις μέρες για την πολύπαθη Κύπρο, μόνο που αυτή τη φορά, αυτά δεν προκαλούνται από την τουρκική κατοχή.

Δάκρυα του Χριστόφια για το μνημόνιο και της ελληνικής αριστεράς για τον Χριστόφια

Δάκρυσε ο αριστερός πρόεδρος της Κύπρου Δημήτρης Χριστόφιας, για την αναγκαστική όπως λέει αποδοχή του μνημονίου για την Κύπρο, που επέβαλε και εκεί η Ευρωπαϊκή Ένωση. Δύο φορές μάλιστα. Η πρώτη ήταν στο Προεδρικό του Διάγγελμα, που θύμιζε έντονα τις δακρύβρεκτες κενολογίες του Γ. Παπανδρέου στο δικό του διάγγελμα για το Πρώτο Μνημόνιο. Η δεύτερη ήταν στον χαιρετισμό του στο συνέδριο του αριστερού συνδικάτου ΠΕΟ. Εκεί μέσα σε συγκίνηση καθησύχασε ότι ‘’έγνοια και προτεραιότητά του ήταν πάντα το καλό των εργαζομένων και των απλών ανθρώπων ’’διαβεβαιώνοντας ότι «για αυτές τις αξίες θα συνεχίσω να αγωνίζομαι μαζί σας μέχρι την τελευταία μου πνοή». Το μνημόνιο μνημόνιο και οι αξίες αξίες. Δε μασάμε…

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=tqt_XnA12OI#at=21

Εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Πειραιά την Κυριακή 9/12

Την Κυριακή 9/12/2012, 11:00, στην αίθουσα αποφοίτων Ιωνιδείου (Πραξιτέλους 236) θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Πειραιά, με θέμα 

"Κρίση του ευρώ-κρίση του καπιταλισμού. Ποια είναι η διέξοδος" 

Ομιλητές :

Δημήτρης Γρηγορόπουλος, συντακτική επιτροπή Πριν

Θανάσης Διαβολάκης, δημοτικός σύμβουλος Πειραιά - Ανταρσία στο Λιμάνι

Γιώργος Καλαμπόκας, ΠΣΟ ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μηχανικός

Κώστας Σαρρής, δημοσιογράφος, πρωτοβουλία οικονομολόγων

ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ: «ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ, ΜΗΝΑΣ ΤΩΝ ΕΞΕΓΕΡΣΕΩΝ»

ΛΕΣΧΗ νεολαίας θεωρίας και πολιτισμού

ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ - “Τάσος Κοζανιτάς”

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2012:

«ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ, ΜΗΝΑΣ ΤΩΝ ΕΞΕΓΕΡΣΕΩΝ»

Σάββατο 1/12

   19:30 Εκδήλωση - συζήτηση: Δεκέμβρης 2008, 4 Χρόνια μετά.

Η πολιτική και πολιτιστική κληρονομιά μιας νεολαιίστικης έκρηξης

Παναγιώτης Φραντζής (Δημοσιογράφος)

Ζάχος Χριστοδουλόπουλος (ΚΣ νΚΑ)

Κώστας Παπαδάκης (δικηγόρος, ΑΝΤΑΡΣΥΑ)

Ειρήνη Γαϊτάνου (πολιτικός επιστήμονας)

Ανακοίνωση του “Ανυπότακτου Μαθητή Che Guevara”

06-12-2012

Πανό του Ανυπόταχτου Μαθητή στην πορεία της Αθήνας

Σήμερα, 4 χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου, οι μαθητές και η νεολαία βροντοφωνάζουν πως ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ - ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΝ! Χιλιάδες μαθητές σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, σε όλη την Ελλάδα πλημμυρίσαμε τους δρόμους. Διαδηλώνουμε απέναντι στην συγκυβέρνηση, την ΕΕ και τους ακόλουθούς τους. Παλεύουμε ενάντια στο σύστημα που δολοφονεί τις ζωές και τα όνειρά μας! Οι μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις αποτελούν μήνυμα ελπίδας και αισιοδοξίας, πως η κατάσταση μπορεί και πρέπει να αλλάξει. Μαθητές, φοιτητές, νέοι εργαζόμενοι από κοινού θα ανατρέψουμε τη σύγχρονη χούντα, θα διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας σε παιδεία και εργασία! Το μέλλον ανήκει σε εμάς!

Όσο και αν προσπαθούν δεν μας τρομοκρατούν! Δεν μας τρομοκράτησαν ούτε το Δεκέμβρη του 2008, ούτε στις μεγάλες απεργίες και τα συλλαλητήρια, δεν μας τρομοκρατούν ούτε και τώρα. Η αστυνομοκρατία, οι μαζικές προσαγωγές και οι συλλήψεις, το κλίμα τρομοκρατίας που αναπαράγουν τα ΜΜΕ, δεν θα σταθούν εμπόδιο στο δίκαιο αγώνα μας. Η μαχητικότητα των διαδηλώσεων, τα καλά οργανωμένα μπλοκ και οι μαζικές περιφρουρήσεις είναι η απάντηση στην κρατική καταστολή που μόνο στόχο έχει να ενσωματώσει και να φοβίσει τη γενιά μας! Θέλουν μια γενιά φοβισμένη, με σκυμμένο το κεφάλι, υποταγμένη στο μαύρο μέλλον, στρατιωτάκι στους κανόνες της αγοράς και του σάπιου πολιτικού συστήματος.

Απέναντι στα σχέδιά τους για μια τέτοια γενιά, εμείς οι «Ανυπόταχτοι Μαθητές Che Guevara» απαντούμε και δηλώνουμε ότι, όπως και σήμερα έτσι και αύριο θα βρεθούμε ξανά στο δρόμο του αγώνα, στο δρόμο της ρήξης και της Ανατροπής. Θα παλέψουμε και θα διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας. Δική μας απάντηση είναι ΑΓΩΝΑΣ - ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ! Ξέρουμε πως τίποτα δεν χαρίζεται παρά μόνο κερδίζεται μέσα από τους ανυποχώρητους και μαχητικούς αγώνες. Θα βρεθούμε στην ίδια πλευρά με τους απεργούς γονείς μας, τους νέους άνεργους, τους φοιτητές, τους εργαζόμενους και όσους παλεύουν για μια ζωή με αξιοπρέπεια, για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση.

Καλούμε όλους τους μαθητές που ανησυχούν, όλους όσους θέλουν να παλέψουν για να αλλάξει αυτή η εφιαλτική κατάσταση και το σύστημα που την επιβάλλει, όλους όσους εγκλωβίζονται στους κανόνες και τα μέτρα τους, να βρεθούν μαζί μας, στις ίδιες αλυσίδες, στους νέους νικηφόρους αγώνες  μέσα και έξω από τα σχολεία, για να διεκδικήσουμε το μέλλον που μας αξίζει.

Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ!

Συνέλευση του Συντονισμού, Κυριακή 9/12

Ο συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων καλεί σε συνέλευση ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 11.00 πμ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ (κτ. Γκίνη)

ΜΕ ΤΗ ΜΕΓΙΣΤΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!

 Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

·Το τρίτο μνημόνιο που ψήφισε η άθλια συγκυβέρνηση, οδηγεί τους εργαζόμενους και το λαό στην απόλυτη φτώχεια, ενώ η ανεργία θα εξελιχθεί σε εργατική γενοκτονία με την «απελευθέρωση» των απολύσεων και το πετσόκομμα στις αποζημιώσεις.

Η λεηλασία του δημόσιου πλούτου με τις ιδιωτικοποιήσεις, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και η νέα μείωση των δημόσιων επενδύσεων θα εκτινάξουν τις τιμές στο ρεύμα, το νερό και στις συγκοινωνίες, θα χειροτερεύσουν ποιοτικά τη δημόσια υγεία και παιδεία, θα εξαφανίσουν κάθε δημόσιο αγαθό.

Η φορολογία εκτινάσσεται για τους εργαζόμενους, τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους μικρομεσαίους αγρότες για να σωθούν οι τραπεζίτες

· Οι ίδιοι ομολογούν κυνικά ότι με τον προϋπολογισμό που ψήφισαν δεν θα έρθει καμία «ανάκαμψη», αντίθετα, η ύφεση και η κρίση θα βαθύνει.

Για τον όψιμο, περί τον ΣΥΡΙΖΑ, λενινισμό

του Παναγιώτη Μαυροειδή

Είμαστε αναμφίβολα σε εποχή οικονομικής και πολιτικής κρίσης, ακόμη και με πρόδρομα συμπτώματα μιας πολιτικής μεταβολής με άγνωστο πρόσημο. Η αναζήτηση πολιτικής διεξόδου, φαίνεται συχνά να κυριαρχεί πάνω στην επιμέρους κινηματική δράση.

Σε τέτοιες ενδιαφέρουσες συνθήκες φουντώνει και η συζήτηση στην αριστερά, ιδιαίτερα σε αυτή με κομμουνιστική αναφορά. Όλα τα ρεύματα αναζητούν μια νέα και αποτελεσματική απάντηση, μια νέα και νικηφόρο διέξοδο για τον εργατικό και λαϊκό αγώνα. Δεν είναι καθόλου παράξενο που έχουν ανοίξει όλα τα βιβλία της ιστορίας του κινήματος, ακόμη και στις λευκές ή μαύρες σελίδες τους. Είναι ελπιδοφόρο που κατέβηκαν από τα σκονισμένα ράφια τα έργα των Μαρξ, Ένγκελς, Γκράμσι και άλλων μεταγενέστερων σημαντικών διανοητών.

Είμαστε σε φάση κυοφορίας νέων πολιτικών πρακτικών που αναζητούν τη θεωρητική γενίκευση τους, αλλά και την ιστορική τους νομιμοποίηση. Έτσι πρέπει να γίνεται. Διότι βιώνουμε μια ιστορική για τον καπιταλισμό κρίση, με συνέπειες ιστορικού βάθους για την εργατική τάξη σε όλο τον κόσμο. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, εφήμερα συμπεράσματα και προτάσεις διεξόδου, δε θα είχαν μεγαλύτερη χρησιμότητα από αυτή που έχουν τα καθημερινά φύλλα μιας εφημερίδας.

Μέσα σε αυτή την έκρηξη ιστορικών αναφορών, όπου οι λέξεις, φράσεις και προτάσεις για ‘’ενιαίο μέτωπο’’, ‘’εργατική κυβέρνηση’’ και άλλα σχετικά,  έρχεται στο νου μια επισήμανση του Immanuel Wallerstaein σχετικά με τις δομές γνώσης. Για να καταλάβει κανείς με ένα νέο και σφαιρικό, ολικό τρόπο την πραγματικότητα - σημειώνει στο έργο του ‘’Για να καταλάβουμε τον κόσμο’’- πρέπει κανείς ‘’πρώτα να ‘’ξανασκεφτεί’’ πολλά από εκείνα που του έμαθαν στο σχολείο και που τα ακούει καθημερινά από τα μέσα ενημέρωσης. Μόνο αν κοιτάξουμε κατά μέτωπο το πώς φτάσαμε να σκεφτόμαστε όπως σκεφτόμαστε σήμερα, μπορούμε να αρχίσουμε να απελευθερωνόμαστε και να σκεφτούμε με άλλους τρόπους, οι οποίοι θα μας βοηθήσουν να αναλύσουμε πιο βαθιά και πιο χρήσιμα τα διλήμματα που αντιμετωπίζουμε’’.

Μην κλαις, σύντροφε, μην κλαις

του Σενέρ Λεβέντ (Δημοσιεύθηκε σήμερα στην εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ)

Τι είπατε; Ο Χριστόφιας υπέγραψε την συμφωνία με την τρόικα κλαίγοντας; Συγκινήθηκα πολύ. Αν ήταν δίπλα του ο Καρλ Μαρξ ή ο Λένιν είμαι σίγουρος ότι θα του έλεγαν το εξής: Mην κλαις σύντροφε, άλλωστε τι άλλο έχεις να χάσεις εκτός από τις αλυσίδες που δεν δένουν;

Nα το ρωτήσω κι εγώ αυτό: Tι έχεις να χάσεις αδελφέ; Σε δύο μήνες θα βγεις σε σύνταξη. Θα αποσυρθείς στην γωνιά σου. Θα διαβάσεις βιβλία που δεν έχεις διαβάσει, θα παρακολουθήσεις ταινίες που δεν έχεις παρακολουθήσει, θα ασχοληθείς με κηπουρικές εργασίες, θα συναντηθείς με φίλους που έχεις καιρό να δεις και θα γράψεις και τα απομνημονεύματα σου όταν αποσυρθείς στο σπίτι.

Τι άλλο θες. Η σύνταξη σου είναι παχουλή, μην σε ματιάσω. Είναι λιγότερη από αυτήν του Άγγλου πρωθυπουργού, αλλά περισσότερη από του Τσάβεζ στη Βενεζουέλα.

Συνιστώσες και γραμμή εις σάρκα μίαν, τη δεξιότερη

του Γιώργου Λαουτάρη

Με οργανωτικούς κυρίως και περιορισμένους πολιτικούς στόχους ξεκίνησε την Παρασκευή η συνδιάσκεψη ενοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Πάνω από 3.000 αντιπρόσωποι οι οποίοι εκλέχθηκαν με μέτρο 1 προς 10 παρακολουθούν τις εργασίες που θα καταλήξουν σήμερα σε ψήφιση της διακήρυξης του νέου φορέα και την εκλογή κεντρικού οργάνου. Ο ενθουσιασμός για την εντυπωσιακή -αν και όχι στα επίπεδα που αναμένονταν- πύκνωση των γραμμών του ΣΥΡΙΖΑ κυριάρχησε, με το κεντρικό μήνυμα της Συνδιάσκεψης, πίσω από τις γραμμές, να είναι διπλό: Πρώτον, ενίσχυση της τάσης για εκλογική πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ και της εικόνας του Αλέξη Τσίπρα ως «πρωθυπουργήσιμου» και δεύτερον, αποδόμηση της εικόνας του κόμματος ως συνόλου αντιτιθέμενων απόψεων.

Η μόνη λιτή αναφορά του Αλέξη Τσίπρα στο πολιτικό πρόγραμμα κατά της εισηγητική του ομιλία, έκανε λόγο για “καταγγελία του μνημονίου”

Τα Δεκεμβριανά του ‘44: Ανοιχτή ρωγμή για την ελληνική Αριστερά και το εργατικό κίνημα

Το Σαββάτο 8 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ στις 19.30 θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση με τίτλο 

«Τα Δεκεμβριανά του ‘44: Ανοιχτή ρωγμή για την ελληνική Αριστερά και το εργατικό κίνημα» με ομιλητές τους 

Δημήτρη Κουσουρή (ιστορικός)

Ιάσωνα Χανδρινό  (ιστορικός)

Αλέκο Αναγνωστάκη (μέλος της ΠΕ του ΝΑΡ)

Μετά την εκδήλωση θα ακολουθήσει αφιέρωμα στο πολιτικό τραγούδι από τους ΥΠΕΡΑΣΤΙΚΟΥΣ.

Λέσχη Αναιρέσεις: το πρόγραμμα του Δεκεμβρίου

ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ – ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2012 - «ΟΙ ΔΕΚΕΜΒΡΗΔΕΣ ΠΟΥ ΦΟΒΙΣΑΝ ΤΟΥΣ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΣ»

Οι εκδηλώσεις της Λέσχης Θεωρίας και Πολιτισμού "Αναιρέσεις" στην Αθήνα συνεχίζονται για όλο το Δεκέμβριο με το αφιέρωμα. Όλες οι εκδηλώσεις πραγματοποιούνται στο νέο κτίριο της Λέσχης, Ιπποκράτους 175Β και Λασκάρεως στο κέντρο της Αθήνας.

Για τις εκδηλώσεις που δεν έχουν ομιλητές, το πλήρες πρόγραμμα θα αναρτηθεί εντός των επόμενων ημερών.

Αναλυτικά το πρόγραμμα Δεκεμβρίου της Λέσχης:

Παρασκευή 7/12 19.30

1^η συνάντηση για το «Μαρξιστικό εργαστήρι».  

Διαδρομές του κομμουνισμού: Θεωρία και πράξη μιας σύγχρονης απελευθερωτικής απόπειρας.

Σαββάτο 8 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 19.30

Εκδήλωση: "Τα Δεκεμβριανά του 44. Μια ρωγμή στην ιστορία της Ελληνικής αριστεράς"

Δημήτρης Κουσουρής – Ιστορικός

Ιάσωνας Χανδρινός – Ιστορικός

Αλέκος Αναγνωστάκης –  μέλος της ΠΕ του ΝΑΡ

22.30  Αφιέρωμα στο πολιτικό τραγούδι από τους ΥΠΕΡΑΣΤΙΚΟΥΣ

Παρασκευή 14/12 19.30

Γενική συνέλευση της λέσχης.

Σαββάτο 15/12 19.30

Εκδήλωση: «Το ΕΑΜ μας έσωσε από τη πείνα» 

Συμπεράσματα από τη μάχη του ΕΑΜ για την οργάνωση και επιβίωση του λαού της Αθήνας.

Κυριακή 16/12  11.00

Εκδήλωση: «Δεκεμβριανά 44. Η πόλη στην ιστορία»

Ιστορική ξενάγηση στις γειτονιές – «θέατρα» των μαχών των Δεκεμβριανών της Αθήνας

Ανακοίνωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ Θεσσαλονίκης για εισβολή ΜΑΤ στο ΑΠΘ & συλλήψεις απεργών

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Θεσσαλονίκης εκφράζει τον αποτροπιασμό της για την εισβολή των δυνάμεων καταστολής νωρίς σήμερα τα ξημερώματα στο χώρο του ΑΠΘ και τη σύλληψη 11 απεργών εργολαβικών υπαλλήλων μέσα από το χώρο του κατειλημμένου Κτηρίου Διοίκησης. Η νύχτα της 30ης Νοεμβρίου 2012 θα μείνει ανεξίτηλα γραμμένη στην ιστορία, καθώς για πρώτη φορά τα ΜΑΤ εισβάλλουν σε πανεπιστημιακό χώρο για να καταστείλουν έναν απεργιακό αγώνα.

Το όνομα του Πρύτανη Μυλόπουλου, και όσων απέστειλαν επιστολή στην Εισαγγελία ζητώντας την επέμβαση της αστυνομίας, θα γραφεί με τα πιο μελανά χρώματα στην ιστορία της χώρας, μαζί με τα ονόματα εκείνων που στις κρίσιμες στιγμές στον τόπο μας έπαιξαν τον πιο βρώμικο ρόλο ενάντια στο δοκιμαζόμενο εργαζόμενο λαό και τη νεολαία. Η παραίτηση του είναι το λιγότερο που θα μπορούσε να κάνει. Δεν έχει καμία θέση εντός της πανεπιστημιακής κοινότητας. Είναι πολιτικά υπεύθυνος για τη μεθόδευση προβοκάτσιας σε βάρος της απεργίας και του φοιτητικού κινήματος, όταν τη μέρα του Πολυτεχνείου επενέβη η αστυνομία και αιματοκύλισε την περιφρούρηση των φοιτητικών συλλόγων συλλαμβάνοντας 16 νεολαίους. Πρωταγωνίστησε στη χθεσινή ενορχηστρωμένη απεργοσπασία μαζί με Κοσμήτορες Σχολών, υπαλλήλους του Μπουτάρη και την δουλεμπορική εργολαβική εταιρία ΙSS. Η ανακοίνωση του που ζητά την απελευθέρωση των συλληφθέντων μόνο χλεύη και αηδία μπορεί να προκαλέσει, όταν ο ίδιος  - πιστός στις κατευθύνσεις κυβερνήσεων-ΕΕ και σε αγαστή συνεργασία με τις εργολαβικές εταιρίες - λυμαίνεται το δημόσιο πανεπιστήμιο, πετάει στο δρόμο 350 υπαλλήλους, ενώ θα μπορούσε να κηρύξει έκπτωτους τους εργολάβους, αν δεν ήταν απόλυτα συνένοχος στη συστηματική παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας. Από την πρώτη στιγμή προσπάθησε να αποπροσανατολίσει τον αγώνα δήθεν υποστηρίζοντας τον, ενώ έπαιζε σαφέστατα το παιχνίδι των εργολαβιών και της άθλιας συγκυβέρνησης, δυστυχώς με τη συνενοχή και του ΣΥΡΙΖΑ που τον στήριζε με ανακοινώσεις του μέχρι πριν λίγες μέρες, ενώ ήταν ξεκάθαρο με ποιά πλευρά είχε ταχθεί.

Αυτό που προέχει τώρα είναι η πιο μαζική υποστήριξη του αγώνα των εργολαβικών και των συλληφθέντων από όλη την αριστερά, το εργατικό κίνημα, τους λαϊκούς φορείς, τους ανθρώπους των τεχνών και των γραμμάτων και την ακαδημαϊκή κοινότητα.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ εκφράζει την αμέριστη αλληλεγγύη της στον αγώνα και τους συλληφθέντες και δεσμεύεται να πάρει πολιτικές και κινηματικές πρωτοβουλίες σε αυτή την κατεύθυνση. Ο αγώνας των εργολαβικών για επαναπρόσληψη κι αξιοπρεπή εργασία ενάντια στα σκλαβοπάζαρα των εργολαβιών καθίσταται αυτή τη στιγμή ένα μέγιστο πολιτικό ζήτημα που συμπυκνώνει το σύνθημα ψωμί - παιδεία - ελευθερία και αφορά όλο το λαό.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί σε μαζική υπεράσπιση του ασύλου. Αν η κυβέρνηση νομίζει ότι έχει ξεμπερδέψει τόσο εύκολα με ιστορικές λαϊκές κατακτήσεις είναι γελασμένη. Οι φοιτητικοί σύλλογοι και οι εργαζόμενοι εντός κι εκτός πανεπιστημίου θα προασπίσουν το δικαίωμα τους στον αγώνα, θα υπερασπιστούν με κάθε μέσο το δημόσιο πανεπιστήμιο και θα φροντίσουν ώστε να «ξεβρωμίσει» το ΑΠΘ από απεργοσπαστικούς μηχανισμούς, Μυλόπουλους και την αντιδραστική πολιτική της κυβέρνησης  - ΕΕ - ΔΝΤ.

Λέσχη "Αναιρέσεις"-Αφιέρωμα: Δεκέμβρης, μήνας των εξεγέρσεων

Τέσσερα χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου και την εξέγερση της νεολαίας. Τι συνδέει εκείνες τις μέρες με το σήμερα; Ποιο νήμα συνδέει την κραυγή της νεολαίας και των εργαζομένων, το Δεκέμβρη του 2008 με τους σημερινούς αγώνες ενάντια στην κοινωνική καταστροφή των μνημονίων, της τρόικα και της συγκυβέρνησης; Ποια η πορεία από τη σφαίρα του Κορκονέα, στο σημερινό κράτος έκτακτης ανάγκης και τον εκφασισμό του πολιτικού συστήματος; Ποια μηνύματα πρέπει να κρατήσουμε για μια νέα έμπνευση της νέας γενιάς υπέρ του αγώνα και της ανατροπής και ποια τα όρια της πρώτης εξέγερσης της κρίσης;

Η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση σας καλεί στη δεύτερη εκδήλωση που διοργανώνει στη νέα λέσχη της, για να συζητήσουμε και να προβληματιστούμε σε όλα τα  παραπάνω ερωτήματα. Μαζί μας η Ειρήνη Γαϊτάνου, αγωνίστρια του νεολαιίστικου κινήματος και υπ. Διδάκτορας πολιτικών επιστημών, ο Κώστας Παπαδάκης, στέλεχος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και δικηγόρος με μεγάλη εμπειρία στην υπεράσπιση αγωνιστών και την προάσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων, ο πολιτιστικός συντάκτης στο περιοδικό Unfollow και το ΠΡΙΝ και μέλος του ΝΑΡ, Τάκης Φραντζής και ο Ζάχος Χριστοδουλόπουλος από το Κεντρικό Συμβούλιο της νΚΑ. Παρέμβαση για την κληρονομιά του Δεκέμβρη στη σημερινή μαθητική νεολαία θα κάνει και μαθητής, μέλος της νΚΑ και της πρωτοβουλίας «Ανυπόταχτοι Μαθητές- Che Guevara»

Πρόκειται για την πρώτη εκδήλωση στον κύκλο εκδηλώσεων με τίτλο «Δεκέμβρης, μήνας των εξεγέρσεων» που θα λάβει χώρα ολόκληρο το Δεκέμβρη του 2012.

Μετά την εκδήλωση θα ακολουθήσει μουσικό αφιέρωμα με τίτλο «Τραγούδια για τις μέρες του Αλέξη» από το Μιχάλη Παπαμακάριο.

Το πρόγραμμα:

ΣΑΒΒΑΤΟ 1/12, ώρα 19:00: Εκδήλωση - Συζήτηση:

«Η πολιτική και πολιτιστική κληρονομία της νεολαιίστικης έκρηξης»

• Ειρήνη Γαϊτάνου (υπ. διδάκτορας πολιτικών επιστημών) - Τα υποκείμενα της εξέγερσης του Δεκέβρη, οι μορφές πάλης τους και η συζήτηση περί αιτημάτων.
• Κώστας Παπαδάκης (δικηγόρος, ΑΝΤΑΡΣΥΑ) - Από τη δολοφονία του Αλέξη στο σημερινό κράτος έκτακτης ανάγκης και τον εκφασισμό της πολιτικής ζωής
• Παναγιώτης Φραντζής (Δημοσιογράφος Unfollow) - Οι πολιτισμικές και αισθητικές εκφάνσεις του Δεκέμβρη και το σημερινό ρεύμα ριζοσπαστικοποίησης στη νεολαία
• Ζάχος Χριστοδουλόπουλος (ΚΣ νΚΑ) - Αποτίμηση/παρακαταθήκες του Δεκέμβρη όσον αφορά την ενίσχυση ενός αντικαπιταλιστικού ρεύματος στη νεολαία και την κοινωνία

(στην εκδήλωση θα υπάρξει παρέμβαση μαθητή, μέλους της ν.Κ.Α. και των «Ανυπόταχτων μαθητών - Che Guevara» για τη μαχητική παρουσία των μαθητών το 2008 και τα διακυβέυματα για το μαθητικό κίνημα σήμερα)

22.30: «Τραγούδια για τις μέρες του Αλέξη»

Μουσικό αφιέρωμα στα τραγούδια του Δεκέμβρη και στη μουσικής κατά της καταστολής από όλο τον κόσμο από το Μιχάλη Παπαμακάριο.

Αθωώθηκαν οι 3 εργαζόμενοι της Θεσσαλονίκης!

Στις 8.30 το βράδυ της Τετάρτης 28/11, ύστερα από πολύωρη ακροαματική διαδικασία, η οποια ξεκίνησε λίγο μετά τις 1.00 το μεσημέρι, το δικαστήριο ανακοίνωσε την αθωωτική απόφαση και για τους 3 κατηγορούμενους! Και οι 3 εργαζόμενοι αθωώθηκαν για όλες (3) τις κατηγορίες.

Η αθώωση των εργαζόμενων, οι οποίοι κατηγορούνταν για την κινητοποίηση στο χώρο της ΔΕΘ, όπου αποδοκιμάστηκε ο Γερμανός Πρόξενος και οι "φίλοι" του Φούχτελ, είναι αποτέλεσμα του μεγάλου κύματος αλληλλεγγύης και του επίμονου αγώνα των τελευταίων ημερών, από τη σύλληψή τους στις 16 Νοέμβρη έως και σήμερα. Δείχνει, ότι μόνο με αγώνες, με αποφασιστικότητα και μάχη, οι εργαζόμενοι, το κίνημα μπορεί να υπερασπίσει τα δίκια του. Το δίκιο του αγώνα, αλλά και το μεροκάματο, τη σύμβαση, τη θέση δουλειάς.

Πάνω από 140 ψηφίσματα αλληλεγγύης και καταδίκης της δίωξης έφτασαν από εργατικά σωματεία και συλλογικότητες. Πάνω από 2.500 υπογραφές μαζεύτηκαν σε 1 εβδομάδα. Δεκάδες άρθρα, παρεμβάσεις πανεπιστημιακών, προσοπικοτήτων της αριστεράς και του μαζικού κινήματος. Αλληλεγγύη και από το εξωτερικό, με ανακοινώσεις οργανώσεων, αλλά και δήλωση στήριξης 5 βουλευτών του Γερμανικού κοινοβουλίου. Και κυρίως 2 μεγάλες διαδηλώσεις στη Θεσσαλονίκη, στάσεις εργασίας και απεργία, 2 μοτοπορείες στην Αθήνα. Ο αγώνας φέρνει αποτέλεσμα!

Η δίκη:

Η δίκη των 3 εργαζόμενων ξεκίνησε -μετά την προηγούμενη αναβολή της- σήμερα Τετάρτη 28 Νοέμβρη μετά τις 1.00 μ.μ. στα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης. Η διαδικασία άρχισε με τις καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν αστυνομικοί. Στηρίχθηκαν κυρίως πάνω στα video που πρόβαλλαν τηλεοπτικοί σταθμοί. Η δίκη συνεχίστηκε με τις καταθέσεις των μαρτύρων υπεράσπισης οι οποίες ήταν πολλές, κυρίως από εργαζόμενους και συνδικαλιστές, στελέχη της αριστεράς και του μαζικού κινήματος. Αργά το απόγευμα, ο εισαγγελέας πρότεινε την ενοχή των κατηγορουμένων για τις 2 από τις 3 κατηγορίες, ενώ η 3η (και πιο βαριά) κατέπεσε στο δικαστήριο. 

Η διαδικασία ολοκληρώθηκε με τις αγορεύσεις των συνηγόρων υπεράσπισης των εργαζόμενων και έκλεισε με τις απολογίες των κατηγορουμένων. Ο Θανάσης Αγαπητός κλείνοντας καταχειροκροτούμενος την απολογία του δήλωσε: "Δεν πρόκειται να κάτσω σπίτι μου. Δε θα παρακολουθώ από την τηλεόραση αυτούς που μας οδηγούν στη φτώχεια..."

ΝΑΡ Δημόσιου Τομέα: Όλοι στον αγώνα για την ανατροπή

ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ

ΕΞΩ ΑΠΟ ΕΥΡΩ – Ε.Ε.-ΔΝΤ

ΜΑΖΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ, ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ

Η τρικομματική χούντα με το νέο (τρίτο στη σειρά) Μνημόνιο που ψήφισε στη Βουλή επιχειρεί να εφαρμόσει στον ευρύτερο δημόσιο τομέα ένα εφιαλτικό καθεστώς για τους εργαζόμενους και όλη την κοινωνία. Με απολύσεις, διαθεσιμότητες (απολύσεις με φερετζέ), αργίες, μετακινήσεις, μετατάξεις με διακηρυγμένο στόχο την «ελάφρυνση» του δημοσίου από 150.000 εργαζόμενους. Με την πλήρη διάλυση κάθε έννοιας κοινωνικού κράτους και την αντιμετώπιση κάθε δημόσιου αγαθού ως πεδίου κερδοφορίας για το ιδιωτικό κεφάλαιο. Την διαμόρφωση μιας εργασιακής κόλασης με την τρομοκρατία των  απολύσεων, των εργασιακών σχέσεων – λάστιχο, τις συμβάσεις μαύρης εργασίας, την ποινικοποίηση κάθε αγώνα. Με ένα νέο καθεστώς «δημόσιου υπαλλήλου» που δεν θα εργάζεται για την εξυπηρέτηση κοινωνικών αναγκών αλλά την προώθηση και εκτέλεση της κανιβαλικής πολιτικής των μνημονίων.

Αυτός ο αγώνας δεν αφορά μόνο τους δημόσιους υπάλληλους, αφορά όλη την κοινωνία. Γιατί το πρόβλημά τους δεν είναι η «ορθολογική διαχείριση των δημόσιων πόρων» ούτε το «χτύπημα της σπατάλης και της διαφθοράς».Αλλά η πάμφθηνη εργατική δύναμη, ο υποταγμένος και εξαθλιωμένος εργαζόμενος που δεν θα έχει το κουράγιο να ορθώσει ανάστημα απέναντι στον κρατικό ή ιδιώτη εργοδότη. Γι αυτό παίρνουν τα ίδια μέτρα και στον ιδιωτικό τομέα. Γι αυτό θέλουν να προσθέσουν στη στρατιά των 1.300.000 ανέργων και των 500.000 απλήρωτων εργαζόμενων άλλα 150.000 θύματα από το δημόσιο τομέα, θυσία στο σφαγείο της χρεομηχανής, των τραπεζικών και πολυεθνικών συμφερόντων. Γι αυτό μειώνονται συνεχώς οι μισθοί, διαλύονται οι ΣΣΕ και τα ασφαλιστικά δικαιώματα είτε με πρωτοβουλία της κυβέρνησης, είτε με την πρωτοβουλία του ΣΕΒ και των εργοδοτών. Γι αυτό ο λαός μας είναι υπό συνεχή εκβιασμό και πίεση να αποδεχθεί την εξαθλίωση για το καλό της «εθνικής» οικονομίας, τη «διάσωση» της χώρας, το δημοσιονομικό πλεόνασμα, την παραμονή στο ευρώ και στην Ε.Ε. Γιατί μόνο έτσι το κεφάλαιο, ο καπιταλισμός και η Ε.Ε. ελπίζουν ότι θα ξεπεράσουν την κρίση και τους ανταγωνισμούς τους.

ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥΣ

Μας τρομοκρατούν ότι αν δεν αποδεχθούμε τη «βοήθεια» των τοκογλύφων πιστωτών τα πράγματα θα είναι χειρότερα. Βάζουν επιτρόπους στη δουλειά μας, στερούν τη δυνατότητα να καθορίζουμε εμείς τη ζωή μας. Θέλουν το λαό σκλάβο, μαριονέτα της πολιτικής τους. Θέλουν να τσακίσουν το πνεύμα αντίστασης και διεκδίκησης, το λαό χωρίς κανένα πολιτικό δικαίωμα, καμία δημοκρατική ελευθερία. Γι’ αυτό φτιάνουν ένα πλαίσιο τρομοκρατίας, συλλαμβάνουν και σέρνουν σε δίκες αγωνιστές, όπως στην περίπτωση της Θεσσαλονίκης, ζητούν δηλώσεις μετανοίας για όσους σηκώνουν το κεφάλι. Τώρα πρέπει να μπει ένα τέλος: Δυόμιση χρόνια μας λένε «μνημόνιο ή χάος». Κι αντί να σωνόμαστε βουλιάζουμε όλο και πιο βαθιά στο «βούρκο» των μνημονίων. Δεν θα κάνουμε τις ζωές μας θυσία στο όνομα των δόσεων που οι ίδιοι ομολογούν ότι θα δοθεί για τη στήριξη του τραπεζικού κεφαλαίου και για την πληρωμή των τοκογλύφων.

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ, ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ, ΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ.

Μόνη λύση είναι ο πανεργατικός – παλλαϊκός ξεσηκωμός ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης – κεφαλαίου – Ε.Ε. – Δ.Ν.Τ. με επιθετικό πλαίσιο πάλης και σκληρές μορφές αγώνα των δημοσίων υπαλλήλων από κοινού με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, τη νεολαία και τα καταστρεφόμενα μεσαία στρώματα. Με στόχο την αντικαπιταλιστική  ανατροπή της επίθεσης, της κυβέρνησης αλλά και κάθε άλλης κυβέρνησης του κοινωνικού πολέμου. Η διαμόρφωση ενός νέου πολιτικού εργατικού κινήματος εξέγερσης που θα γκρεμίσει και θα στείλει στον αγύριστο την Ε.Ε., το Δ.Ν.Τ., την κυβέρνηση και τα συνεταιράκια της. Που θα επιβάλλει κατακτήσεις υπέρ των εργαζομένων και σε βάρος του κεφαλαίου, που θα επιτύχει άμεσα την αναδιανομή του πλούτου, με πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, μείωση του χρόνου εργασίας, δουλειά για όλους. Που θα παλέψει και θα επιβάλει τη διαγραφή του χρέους, που δεν δημιούργησαν οι εργαζόμενοι αλλά καλούνται να το πληρώσουν . Που θα ζητήσει την έξοδο από το ευρώ και την Ε.Ε., ως απαραίτητο όρο για τη βελτίωση της θέσης των εργαζομένων. Που θα διεκδικήσει την πλήρη διαχείριση για το κοινωνικό όφελος όλου του παραγόμενου πλούτου, που θα αρνηθεί την κοινωνία που κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους. Που θα στηρίζεται στην πιο πλατιά δημοκρατία των αγώνων, των γενικών συνελεύσεων και του συντονισμού όλων των αγωνιζόμενων κλάδων, που δεν θα έχει λογική διαχείρισης της ήττας αλλά θα παλεύει με γνώμονα την ανατροπή, την νίκη, την απελευθέρωσή μας.Θα αντλεί δύναμη από τον διακλαδικό συντονισμό, τις αποφασιστικές μορφές πάλης, τη δημιουργία νέων οργάνων του εργατικού και λαϊκού κινήματος που θα συγκροτούν μια σύγχρονη «Βουλή» των από κάτω ενάντια στο σάπιο αστικό πολιτικό σύστημα.

ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Χρειαζόμαστε σήμερα, ως απαραίτητο όρο για τη νίκη μας, μια Αριστερά που θα συμβάλλει στην οργάνωση των αγώνων, στην ανάδειξη της νικηφόρας προοπτικής τους, στην διαμόρφωση ενός αγωνιστικού κι ανατρεπτικού κοινωνικού και πολιτικού μετώπου. Για αυτό χρειαζόμαστε μια άλλη Αριστερά, πραγματικά ανατρεπτική και αντικαπιταλιστική. Που δεν θα αναζητά την διέξοδο σε θολά αντιμνημονιακά μέτωπα, δεν θα υποτάσσεται στο ευρώ και την ΕΕ, δεν θα εναποθέτει τις ελπίδες για μια καλύτερη ζωή στον κυβερνητισμό, δεν θα ψάχνει έναν καπιταλισμό με «ανθρώπινο» πρόσωπο. Που δεν θα παραπέμπει στο αόριστο μέλλον της λαϊκής εξουσίας τις τομές – ρήξεις που είναι απαραίτητες για την ανατροπή της πολιτικής του κεφαλαίου και την επιβίωση του λαού, που δεν θα αντιμετωπίζει με καχυποψία και εχθρότητα ότι κινείται και δεν ελέγχεται από το κόμμα – φετίχ που θα είναι ενωτική με άλλες αριστερές δυνάμεις και με το ίδιο το εργατικό – λαϊκό κίνημα.

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΜΕ ΑΛΛΙΩΣ - ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Κριτήριο μας είναι η ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών ενάντια στην καπιταλιστική κερδοφορία. Πλούτος υπάρχει και τον παράγουν οι εργαζόμενοι αλλά τον καρπώνονται λίγοι. Αν υπολογίσουμε τα κέρδη που συσσωρεύει το κεφάλαιο από την εκμετάλλευσή μας, τα χρήματα που δαπανώνται για πληρωμή των τοκογλύφων, τα τρις που  τζιράρονται σε χρηματιστήρια και CDC, θα διαπιστώσουμε ότι δεν υπάρχει πιο ρεαλιστικό πράγμα στον κόσμο από την δυνατότητα  να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, να δουλεύουμε πολύ λιγότερες ώρες και να δουλεύουμε όλοι, να έχουμε δημόσια παιδεία και υγεία για τον καθένα, να ζούμε σε ανθρώπινες πόλεις και περιβάλλον.

Πιστεύουμε ότι απέναντι στη συντηρητική αντεπανάσταση που προσπαθεί με μια τεράστια ιδεολογική επίθεση να μας πείσει ότι οι λαοί είναι ανίκανοι να ρυθμίζουν τις τύχες τους, ότι οι τύχες των κοινωνιών πρέπει να αποφασίζονται στα γραφεία της αστικής τάξης και των υπηρετών της, μόνο η «συλλογική σοφία των εργαζόμενων», η «εξουσία και η δημοκρατία των κάτω» μπορεί να ανοίξει το δρόμο της κοινωνικής- πολιτικής χειραφέτησης. Μόνο αν ο κόσμος της δουλειάς πάρει την κατάσταση στα χέρια του και απαλλάξει την κοινωνία από την εξουσία του κέρδους και της εκμετάλλευσης, μπορούμε να μιλήσουμε για κοινωνία της ευημερίας και του πολιτισμού, για κοινωνία της ελευθερίας με κέντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.

Το μέλλον μας δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι η βαρβαρότητα που μας ετοιμάζουν. Ο δικός μας δρόμος είναι ο δρόμος της επανάστασης και της εργατικής εξουσίας, ο δρόμος της σύγχρονης κομμουνιστικής προοπτικής.

Νέο Αριστερό Ρεύμα - Οργανώσεις Δημόσιου Τομέα, Νοέμβρης 2012

Εκδήλωση της ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ

“Υπάρχει ζωή εκτός Ευρώ και Ευρωπαϊκής Ένωσης;“

Ποιος ο δρόμος για την έξοδο από την σημερινή, κοσμοϊστορική καπιταλιστική κρίση;

Πως η πολιτική των Μνημονίων και ο «Καλλικράτης» συνδέονται με τη διαρκή λιτότητα και την κατάργηση του κοινωνικού κράτους που επιβάλλουν ΕΕ και κυβερνήσεις και στην τοπική αυτοδιοίκηση;

Και τελικά, η ζωή που προδιαγράφουν για τον εργαζόμενο κόσμο και για τη νεολαία, ο κύκλος των Μνημονίων, των Μεσοπρόθεσμων, του Συμφώνου για το ευρώ είναι πραγματικά συμβατός με μια σχετικά αξιοπρεπή ανθρώπινη ζωή ή απλώς με μια εξαθλιωτική επιβίωση;

Σε αυτά τα ερωτήματα θα επιχειρήσουν να απαντήσουν την Κυριακή 9 Δεκέμβρη και ώρα 18:00 στο θέατρο ΞΥΛΟΤΕΧΝΙΑ (Παρασκευοπούλου & Κωστή Παλαμά ) στην εκδήλωση που διοργανώνει η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ οι :

Παναγιώτης Μαυροειδής, μέλος της Πρωτοβουλίας κατά του Ευρώ και της ΕΕ

Αντωνία Αθανασοπούλου – Βαφειάδου, δημοτική σύμβουλος Περιστερίου

Δηλώσεις συμπαράστασης στους διωκόμενους αγωνιστές της Θεσσαλονίκης

Συνέντευξη Τύπου πραγματοποίησε τη Δευτέρα 26 Νοεμβρίου στον ημιώροφο της ΕΔΟΘ (Πρ. Κορομηλά 51) η Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματείων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα  εν όψει της δίκης των 3 εργαζόμενων που διώκονται για τη συμμετοχή τους στην εργατική διαδήλωση με αφορμή την πρόσφατη «3η ελληνογερμανική συνάντηση Τοπικής Αυτοδιοίκησης», στο χώρο της Δ.Ε.Θ., όπως αυτή έχει οριστεί για την Τετάρτη 28 Νοέμβρη.

Στη συνέντευξη τύπου συμμετείχε πλήθος εκπροσώπων σωματείων και ομοσπονδιών από την πόλη της Θεσσαλονίκης.

Στο περιθώριο της συνέντευξης τύπου, δηλώσεις έκαναν αγωνιστές του εργατικού και του αριστερού κινήματος.

Απάντηση στο όργανο της Κ.Ε. του ΚΚΕ

Αναπαράγω όλη την απάντηση του "Ριζοσπάστη" και απαντώ με έντονα και σε παρένθεση μέσα από αυτήν.

Γ.Ρούσης

Ο κύριος καθηγητής και η δημοκρατία

«Ταυτόχρονα όμως με τη στάση αυτή τέθηκε και το θέμα της γενικότερης αντιμετώπισης εκ μέρους της ηγεσίας του ΚΚΕ του Συντάγματος και των αστικοδημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών... σε μια εποχή νομοτελειακής έντασης του αυταρχισμού και σοβαρών κινδύνων ευρύτερης αντιδημοκρατικής εκτροπής είναι τόσο δύσκολο να κατανοήσει η ηγεσία του ΚΚΕ την αναγκαιότητα υπεράσπισης και του παραμικρού ακόμη αστικοδημοκρατικού κεκτημένου»; Να που ο κύριος καθηγητής ξανακτύπησε από την «Εφημερίδα των συντακτών». Το ΚΚΕ ξανακτύπησε (από πότε η όποια πολιτική κριτική αποτελεί χτύπημα; ) ο συγγραφέας των παραπάνω Γ. Ρούσης, διανθισμένα με τσιτάτα των κλασικών του Μαρξισμού, αποσπασμένα όχι μόνο από την ιστορική εποχή που γράφτηκαν, αλλά και από τις συγκεκριμένες συνθήκες καθώς και ολόκληρα τα έργα των κλασικών που αναφέρονται τα τσιτάτα. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. (Ένα και μόνον τσιτάτο του Μαρξ παραθέτω στο οποίο λέει ότι η αστική κυριαρχία προσφέρει στο προλεταριάτο εντελώς νέα όπλα για να πολεμήσει τους καπιταλιστές. Μήπως αυτό δεν ισχύει πια ; και είναι καλύτερα να επιστρέψουμε στη φεουδαρχία; ) Αλλωστε, ο κύριος καθηγητής είναι αυθεντία. Τόσο αυθεντία, που εγκαλεί το ΚΚΕ ότι δεν υπερασπίζεται το αστικό Σύνταγμα. Αντιπαράθεση από θέσεις αστών στο ΚΚΕ.(Από πότε η αξιοποίηση του αστικού συντάγματος με στόχο όπως γράφω την επίτευξη των κομμουνιστικών οραμάτων, την υπέρβαση των αστικοδημοκρατικών δικαιωμάτων και τη ρήξη με το υπάρχον σύστημα είναι θέση αστού; )Και μάλιστα στο συγκεκριμένο άρθρο το συνδυάζει με κριτική του ΚΚΕ στον ΣΥΡΙΖΑ. Και με τον ΣΥΡΙΖΑ ο κύριος καθηγητής; (Αυτό προκύπτει όταν κάποιος όπως εγώ χαρακτηρίζει στο άρθρο του τον ΣΥΡΙΖΑ ούτε καν δεξιά της Αριστεράς, αλλά Αριστερά του συστήματος; ) Ανάλογη κριτική έκανε και το «ΠΡΙΝ», εφημερίδα του ΝΑΡ, στο ΚΚΕ, ότι με την κριτική του διαστρεβλώνει τον ΣΥΡΙΖΑ, δίνοντας πατήματα στους αστούς. Με τον ΣΥΡΙΖΑ, κύριε καθηγητά, ή με την αστική σιγουριά της ακαδημαϊκής ζεστασιάς; (Από πότε οι κομμουνιστές απαγορεύεται να είναι πανεπιστημιακοί καθηγητές και μάλιστα όταν διδάσκουν το «Κράτος κι’ επανάσταση» του Λένιν; ) Αλλά πάει πολύ να εγκαλεί το ΚΚΕ ότι δεν υπερασπίζεται της λαϊκές ελευθερίες και τα δημοκρατικά δικαιώματα. Οχι μόνο των αστικών θεσμών, στους οποίους αναφέρεται ο κύριος καθηγητής, αλλά πρώτ΄ απ΄ όλα στους τόπους δουλειάς όπου διαφεντεύει η δικτατορία των μεγαλοεπιχειρηματιών, για την οποία ο κύριος καθηγητής και το Σύνταγμά του κάνουν «μούγκα».(Από πού σας προκύπτει ότι κάνω μούγκα; Μήπως να καταγγείλετε και τον σ. Φλωράκη ο οποίος θεώρησε ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχει διαβάσει το περί συμμετοχής των εργαζομένων βιβλίο μου; Από πότε όποιος υπερασπίζεται τα δικαιώματα και εκτός τόπου δουλειά είναι κατακριτέος; Μήπως και τα άρθρα υπέρ της ελευθερίας του τύπου ή κατά της λογοκρισίας του Μαρξ, είναι καταδικαστέα ;) Γιατί το ΚΚΕ δεν είναι απλά στην πρώτη γραμμή υπεράσπισης και διεύρυνσης των λαϊκών ελευθεριών και δικαιωμάτων, αλλά ως μέτωπο πάλης (με ποιον πέρα από τον εαυτόν του κάνει μέτωπο το ΚΚΕ;) τα συνδέει με την πάλη για την ανατροπή της αντεργατικής αντιλαϊκής πολιτικής, καλώντας το λαό να παλέψει όχι μόνο ενάντια στην κρατική καταστολή, αλλά για δημοκρατία πρώτ΄ απ΄ όλα στους τόπους δουλειάς, καλώντας τους εργαζόμενους να τον επιβάλουν, αναπτύσσοντας ταυτόχρονα το μέτωπο ενάντια στην κρατική καταστολή. Αλλά και στα λαϊκά δικαιώματα, το ΚΚΕ έχει καταθέσει νομοσχέδια για την κατάργηση των μνημονίων, (για ψάξτε καλύτερα μπας και δείτε και τη δική μου υπογραφή ανάμεσα σε αυτές που συγκεντρώνει ο «Ριζοσπάστης» ) για την προστασία των ανέργων, κ.λπ. Τα ξέρει ο κύριος καθηγητής, αλλά φαίνεται πως για άλλα νοιάζεται...(για ποια;)

Πάψτε να εκθέτετε το ΚΚΕ . Το φτάσατε κει που το φτάσατε μην το πάτε παρακάτω και μάλιστα φορώντας την κουκούλα της ανωνυμίας .

Γιώργος Ρούσης

Η Μαριλίζα Του Σούρουπου Και Της … Αυγής

Είναι πολύ θετικό εκπρόσωποι του πολιτικού μνημονιακού κατεστημένου να αλλάζουν άποψη και στρατόπεδο. Έστω και στο “και πέντε”, αφότου δηλαδή το παιχνίδι των συσχετισμών και της αλήθειας έχει πια κριθεί. Από την άποψη αυτή, κανείς δεν πρέπει να γελάσει χαιρέκακα με το άρθρο στην Αυγή της Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, που ήταν πρώην γραμματέας του ΠΑΣΟΚ αλλά και μνημονιακή Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Ούτε άκριτα θα πει κανείς ότι η δημοσίευση ενός άρθρου στην Αυγή σημαίνει αυτόματα και συμμαχία ή γέφυρες με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο, το περιεχόμενο του κειμένου μπορεί κάλλιστα να εξοργίσει όσους σε αυτό τον τόπο δεν έχουν μνήμη χρυσόψαρου.

Διότι γράφει η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου με το προσωπείο του σκεπτικιστή απέναντι στο PSI: “Χωρίς στρατηγική διαπραγμάτευσης για την αναδιάρθρωση του χρέους και αλλαγή πολιτικής θα ζήσουμε άλλη μια φορά ό,τι έγινε με το PSI.  Δέκα μήνες μετά η επανακεφαλαιοποίηση είναι σε εκκρεμότητα, η οικονομία βυθίζεται, η αγορά έχει στεγνώσει και η αυξανόμενη ύφεση ακυρώνει στη πράξη τα όποια οφέλη του «κουρέματος».”

Η δύναμη της κοινής δράσης για την ανατροπή

του Αντώνη Δραγανίγου

Πορεία στην πρεσβεία του Ισραήλ

Αθήνα του Μνημονίου. Πολυτεχνείο 2012. Μία μέρα πριν έχουν συλληφθεί με γκαγκστερικό τρόπο από ασφαλίτες οι τρεις αγωνιστές στη Θεσσαλονίκη. Στην Αθήνα ο κόσμος που προσπαθεί να κατέβει στην πορεία βρίσκεται μπροστά σε ένα τείχος. Όλοι οι δρόμοι που οδηγούν στο κέντρο κλειστοί. Όλοι οι σταθμοί του μετρό σε μια τεράστια έκταση της πόλης κλειστοί. Περισσότεροι ακόμα και από την επίσκεψη Μέρκελ. Μόνο από την Ομόνοια μπορούσε κανείς να έχει πρόσβαση στο κέντρο.

Παρόλ’ αυτά, δεκάδες χιλιάδες κόσμου παίρνουν τη θέση τους για μια ακόμα φορά για να διαδηλώσουν ενάντια στην τρόικα, την τρικομματική αθλιότητα, τη βαρβαρότητα που συντρίβει ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.

25 Νοέμβρη 1942... Η ανατίναξη της γέφυρας στο Γοργοπόταμο!

Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου

Ο Γοργοπόταμος στην Αλαμάνα

στέλνει περήφανο χαιρετισμό νέας ανάστασης χτυπάει καμπάνα 

μηνάν τα όπλα μας το λυτρωμό.

Ο συμβολισμός του όμορφου αυτού αντάρτικου τραγουδιού δεν είναι τυχαίος. Τα σύμβολα στην ιστορία, αποτέλεσμα καταγραφής μεγάλων έστω και στιγμιαίων γεγονότων, έχουν επιδράσει στη λαϊκή ανάταση, έχουν ...συμβάλλει αποφασιστικά στη δημιουργία ψυχολογίας και συνείδησης στις λαϊκές μάζες για να δημιουργήσουν στη συνέχεια ηρωικά κατορθώματα στον αγώνα με σκοπό την επιβολή του δίκιου τους.

Και αν η γέφυρα της Αλαμάνας ήταν για την επανάσταση του 1821 ένα από τα ηρωικά κατορθώματα στον εθνικοαπελευθερωτικό και κοινωνικό αγώνα των Ελλήνων για την ίδρυση δικού τους αστικού κράτους ενάντια στη φεουδαρχία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου καθιέρωσε στις συνειδήσεις του ελληνικού λαού τον ένοπλο αντάρτικο αγώνα του ΕΛΑΣ συνολικά το λαϊκοαπελευθερωτικό αγώνα του ΕΑΜ με ψυχή και αιμοδότη το ΚΚΕ, ως τη δύναμή τους για μια νέα λαοκρατούμενη Ελλάδα μετά την απελευθέρωση από τους Ιταλογερμανούς κατακτητές. Ηταν με μια έννοια καταλύτης στην απελευθέρωση ανεξάντλητης λαϊκής δύναμης σ' ένα αγώνα άνισο, μα πέρα για πέρα δίκαιο, που ως προς την απελευθέρωση οδήγησε το λαό μας στη νίκη. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι ο λαϊκός ποιητής αποτύπωσε μια από τις κορυφαίες στιγμές της Αντίστασης με το Γοργοπόταμο, συσχετίζοντάς τον με την Αλαμάνα.