Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ Ε.Ε.,ΕΜΠΟΡΟΥΣ ΟΠΛΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ!

Τελικά ο ακρωτηριασμός των όποιων ριζοσπαστικών χαρακτηριστικών του ΣΥΡΙΖΑ ξεπερνά κάθε φαντασία. Ποιος να το φαντάζονταν ότι η πολιτική κωλοτούμπα του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την στάση του απέναντι στο κράτος Τρομοκράτη Ισραήλ και η αποδοχή - υπεράσπιση τελικά της στρατηγικού χαρακτήρα συμμαχίας του ελληνικού αστικού κόσμου  με τον ιμπεριαλιστικό χωροφύλακα της περιοχής και κατακτητή-καταπιεστή του Παλαιστινιακού λαού, που σηματοδότησε η συνάντηση Τσίπρα - Πέρες, θα έβρισκε την συνέχεια της  στην υπεράσπιση των εμπόρων όπλων και των βιομήχανων του ολέθρου.

Είναι γνωστό ότι στο πλαίσιο της αγωνιώδους προσπάθειας των στρατιωτικών να αποφύγουν τις νέες περικοπές στις αποδοχές τους και τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα, προτάθηκε η  μετάθεση πληρωμών για εξοπλιστικά προγράμματα σε άλλη χρήση. Πρόκειται για όπλα που εν πολλοίς έχουν παραδοθεί στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, οπλικά συστήματα για τα οποία έχουν καταβληθεί τεράστιες προκαταβολές ή εξοπλιστικά προγράμματα όπως τα γερμανικά υποβρύχια που εντάσσονται στις αμαρτωλές συμφωνίες του πρώην ΥΕΘΑ Ευ.Βενιζέλου με τους Γερμανούς και Άραβες ιδιοκτήτες των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Συμφωνίες που τους δίνουν τη δυνατότητα να απαιτούν καταβολές χρημάτων χωρίς να δεσμεύονται για την εκτέλεση του έργου!

Μπροστά στην 31η Αυγούστου...

του Ηλία  Σμήλιου

Τι γιορτάζουμε στις 31 Αυγούστου; Ίσως τον Άγιο Σάλλα τον Τραπεζίτη, ίσως και τίποτα… Πάντως τη συγκεκριμένη μέρα λήγει η προθεσμία καταβολής της πρώτης δόσης του φόρου εισοδήματος. Κι αυτό για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους δε μοιάζει καθόλου με γιορτή

Καταστάσεις τρέλας ζουν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι τις τελευταίες μέρες, καθώς μετά από τόσες περικοπές του μισθού ή της σύνταξης ή την απόλυσή τους, καλούνται να πληρώσουν (και φυσικά δεν έχουν) τα υπέρογκα ποσά φόρου που τους καταλογίστηκαν με την πτώση του αφορολόγητου στα 5000 ευρώ, την επιβολή των τεκμηρίων και τις άλλες προβλέψεις του νέου φοροληστρικού νόμου. Παράλληλα τα παπαγαλάκια του συστήματος, γνωστοί "δημοσιογράφοι” και δημοσιογραφίσκοι και μαζί τους όλοι αυτοί που μετατρέπουν τις προσωπικές τους φοβίες σε κοινωνικοπολιτικά "γεγονότα”, διαδίδουν καθημερινά ένα σωρό ανακρίβειες, προωθώντας έτσι την πλήρη αποδοχή, την υποταγή στην ασκούμενη πολιτική. Να τρέξουμε λοιπόν να δανειστούμε, να μην πάμε διακοπές τα παιδιά μας, να κόψουμε το τσιγάρο ή την όποια ψυχαγωγία μας απέμεινε, αρκεί να πληρώσουμε τους φόρους, γιατί αλλιώς μας περιμένει η φυλακή ή η κατάσχεση του μισθού, του αυτοκινήτου ή του σπιτιού μας…

ΞΕΦΤΙΛΙΣΑΝ ΤΟΝ ΣΑΜΑΡΑ

του Γιώργου Δελαστίκ

Προσωπικό πολιτικό διασυρμό ασυνήθιστων διαστάσεων υπέστη στο Βερολίνο ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς. Το «ξέσκισαν» πολιτικά οι Γερμανοί παρόλο που ο ίδιος προσήλθε στη συνάντηση με την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ σε πνεύμα απόλυτης δουλοφροσύνης. Δεν τόλμησε να μεταβεί στη γερμανική πρωτεύουσα ούτε καν σαν επαίτης. Το μόνο που ήθελε ήταν να δηλώσει δια ζώσης την απόλυτη υποταγή του στο Τέταρτο Ράιχ. Να πείσει την καγκελάριο ότι έχει διαγράψει για πάντα το αντιμνημονιακό παρελθόν του και ότι τώρα διακατέχεται από τυφλή εθελοδουλία προς τις εντολές του Βερολίνου. Δεν ζήτησε απολύτως τίποτα, δεν του έδωσαν φυσικά τίποτα.

Αυτό δεν τον γλίτωσε, βεβαίως, από τον πολιτικό εξευτελισμό. Οι Γερμανοί τους δούλους του λιώνουν σαν σκουλήκια για να τους δείξουν τη θέση τους, δεν τους χτυπούν προστατευτικά στην πλάτη μόλις δηλώσουν υποταγή. Αξέχαστο θα του μείνει το χουνέρι που του έκανε η ακροδεξιά και χυδαία, κατωτάτης υποστάθμης γερμανική εφημερίδα Μπιλντ, στην οποία μόλις 48 ώρες νωρίτερα ο Σαμαράς είχε δώσει συνέντευξη. «Υπόσχομαι ότι θα αποπληρώσουμε τα χρέη μας» είχε πει ο Σαμαράς στη συνέντευξη αυτή. «ΑΥΤΟ το θέλουμε γραπτώς!» έγραψε η Μπιλντ και ετοίμασε το σχετικό… έγγραφο! Ένα κείμενο «Εγγύησης-Δήλωσης», γραμμένο με αρχαιοελληνικά γράμματα στα γερμανικά, περικλειόμενο από μαιάνδρους, με στόχο να ξεφτιλίσει τον Σαμαρά στα εκατομμύρια αναγνώστες της. Κάθε μέρα η Μπιλντ πουλάει 2.800.000 φύλλα και υπολογίζεται ότι τη διαβάζουν τουλάχιστον έξι εκατομμύρια Γερμανοί. Το κείμενο του απαξιωτικού εγγράφου υπηρετεί αποτελεσματικά το στόχο για τον οποίο κατασκευάστηκε:

Ασφαλής οδηγός κυβερνητικής αποτυχίας

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Τι δείχνουν τα «μαύρα» οικονομικά στοιχεία

Επισπεύδεται η «επόμενη μέρα»

Στο μέσο ενός νέου καταιγισμού πιέσεων και εκβιασμών βρίσκεται η ελληνική κοινωνία λίγες μόλις εβδομάδες μετά τις εκλογές με μοναδικό στόχο να μειωθούν οι δημόσιες δαπάνες τα δύο επόμενα έτη (2013-1014) κατά 11,7 δισ. ευρώ. Κι όμως, το εκλογικό αποτέλεσμα υποτίθεται ότι αποτελούσε το «καλό σενάριο» για τους πιστωτές μας, μιας και θα διευκόλυνε τη συνεννόηση μαζί τους.

Παρόλα αυτά βρισκόμαστε σε ένα χειρότερο σημείο από εκείνο που ήμασταν πριν ξεκινήσει η προεκλογική περίοδος κι αυτό για δύο λόγους: Έναν πολιτικό κι έναν οικονομικό. Ο πολιτικός σχετίζεται με το γεγονός ότι η τρικομματική κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά παραβιάζει ευθέως την εντολή που έδωσε το εκλογικό σώμα με την ψήφο του τον Ιούνιο του 2012 και συνίστατo στην απόρριψη του Μνημονίου και των πολιτικών λιτότητας που απορρέουν από τους πιστωτές. Πράγματι, αν αθροίσουμε τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ (26,9%), των Ανεξάρτητων Ελλήνων (7,5%), της Χρυσής Αυγής (6,9%), της Δημοκρατικής Αριστεράς (6,2%) και του ΚΚΕ (4,5%) – πέντε κομμάτων που παρά τις αβυσσαλέες διαφορές τους αντιτάχθηκαν και απέρριψαν κατηγορηματικά την πολιτική των δύο προηγούμενων χρόνων – το άθροισμα που προκύπτει είναι 52%. Η πλειοψηφία λοιπόν του εκλογικού σώματος απέρριψε την πολιτική που ο Αντώνης Σαμαράς, πριν καν ορκιστεί πρωθυπουργός, δήλωσε ότι θα σεβαστεί και θα συνεχίσει να εφαρμόζει. Η συμμετοχή του κόμματος του Φώτη Κουβέλη στη νέα κυβέρνηση, που πολύ γρήγορα χαρακτηρίστηκε ως «Τρόικα εσωτερικού» λόγω της τυφλής υποταγής που έδειξε στην Τρόικα, μπορεί να της προσέφερε μια επιπλέον νομιμοποίηση, δίνοντας την ψευδαίσθηση ότι καλύπτεται όλο το πολιτικό φάσμα, στην πραγματικότητα όμως έκαψε γρήγορα ένα ακόμη χαρτί του πολιτικού συστήματος, αυξάνοντας τις πιθανότητες ο Φώτης Κουβέλης να έχει την τύχη του Γιώργου Καρατζαφέρη στις επόμενες εκλογές. Οι οποίες, ειρήσθω εν παρόδω, θα αποδειχθεί ότι είναι θέμα μηνών να προκηρυχθούν… Η παντοδυναμία επομένως της νέας κυβέρνησης είναι μόνο φαινομενική, κατ’ αντιστοιχία της επίδειξης πυγμής της κυβέρνησης του δοτού πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου, η οποία σχηματίστηκε κατ’ εντολή της ΕΕ τον Νοέμβριο του 2011.

ΛΑΜΟΓΙΑ, ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΩΔΩΝΗ!

Τα μαχαίρια έχουν βγει για τα καλά από τα θηκάρια για την  ΔΩΔΩΝΗ. Από την μια ο «Σίμος» και οι «Ρώσοι(;;) επενδύτες του ΠΑΣ Γιάννενα.  Από την άλλη οι «Βλάχοι» με τους «Σαράντηδες» που ξέρουν  και αυτοί από νυκτερινές εξαγορές συνεταιρισμών, όπως η ΟΛΥΜΠΟΣ. Ενώ τις τελευταίες μέρες για τα καλά μπήκαν στο παιχνίδι τα «αφεντικά» των ενώσεων. Αυτοί που δίχως ντροπή έχουν διαλύσει τους συνεταιρισμούς, πουλώντας νύκτα τα σ/μ και εδώ και στην Ηγουμενίτσα, παίζοντας δικά τους οικονομικά και πολιτικά παιχνίδια.

Εκφυλίζοντας  το χαρακτήρα και της ουσία των συνεταιρισμών και της κοινωνικής οικονομίας. Βρίσκοντας στρατηγικούς επενδυτές για την ΔΩΔΩΝΗ ένα «νερουλά» κεφαλαιοκράτη. Αυτόν που χαριστικά πήρε την άδεια για να εκμεταλλεύεται ένα βασικό - από τα πιο βασικά αγαθά στο πλανήτη - το νερό. Και πίσω από αυτή την λυκοσυμμαχία βρίσκεται η σκιά του μεγάλου, του πιο μεγάλου ψαριού του ντόπιου ΠΑΣΟΚ και των «κοτόπουλων».  

Να μην παραδοθεί στο αυταρχικό καθεστώς της Τουρκίας ο αγωνιστής Nevzat Kalayci

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ζητά να σταματήσει η διαδικασία έκδοσης στην Τουρκία ο αγωνιστής  Nevzat Kalayci που οι ελληνικές αρχές συλλάβανε στις 7 Αυγούστου. Ο Nevzat Kalayci συμμετείχε για χρόνια στους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς αγώνες στην Τουρκία, έχει βασανιστεί και φυλακιστεί για τη δράση του, ενώ αποφυλακίστηκε λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας που ήταν συνέπεια της φυλακής. Η νέα καταδίκη που αντιμετωπίζει δεν είναι παρά μια πράξη εκδίκησης του τουρκικού καθεστώτος για την αγωνιστική του στάση. Η κυβέρνηση Ερντογάν παρά τα όσα διαδίδει η επίσημη προπαγάνδα, είναι εχθρική σε κάθε κοινωνική και πολιτική δράση, στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες.

Σε περίπτωση έκδοσής του, ο Nevzat Kalayci θα βρεθεί φυλακισμένος στα λεγόμενα λευκά κελιά όπου τη τελευταία δεκαετία έχασαν τη ζωή τους 1.758 κρατούμενοι για τις ιδέες και τη δράση τους.

Γερμανία: Ο στρατός στις πόλεις

του Γιώργου Δελαστίκ

Απόφαση - σταθμός. Το συνταγματικό δικαστήριο επέτρεψε τις εσωτερικές ένοπλες επεμβάσεις.

Συγκλονιστική είναι η είδηση, αλλά πέρασε σχεδόν απαρατήρητη εκτός Γερµανίας: την Παρασκευή δημοσιεύτηκε απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της χώρας αυτής, η οποία επιτρέπει σε «εξαιρετικές περιπτώσεις» την ένοπλη επέµβαση των ένοπλων δυνάµεων της Γερµανίας «µε ειδικά στρατιωτικά µέσα πολέµου»!!! Με άλλα λόγια τανκς, πύραυλοι, πυροβόλα, ακόµη και πολεµικά αεροπλάναµπορούν να χρησιµοποιηθούν στο εσωτερικό της χώρας εναντίον «εσωτερικών εχθρών» απροσδιόριστης φύσης! Βάσει της δικαστικής απόφασης ο κατά περίπτωση προσδιορισµός των «εχθρών» Γερµανών εναντίον των οποίων θα χρησιµοποιηθεί η γερµανική πολεµική µηχανή εναπόκειται στην κυβέρνηση που θα υπάρχει στο Βερολίνο εκείνη τη στιγµή.

Η κυβέρνηση και όχι το κοινοβούλιο θα παίρνει την απόφαση να αναπτύξει την Μπούντεσβερ (έτσι ονομάζεται σήμερα ο γερμανικός στρατός, που έχει αλλάξει το μισητό χιτλερικό όνομα της Βέρμαχτ) σε πόλεις και περιοχές της Γερμανίας εναντίον του «εσωτερικού εχθρού» που σήμερα κανείς δεν μπορεί να πει αν θα είναι τρομοκράτες ή απεργοί οι οποίοι καταλαμβάνουν επιχειρήσεις ή δημόσια κτίρια.

Σε εκτροχιασμό οδηγούν πάλι το δημόσιο χρέος

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Αυξήθηκε ελέω διάσωσης κατά 8% μέσα σε τρεις μήνες φθάνοντας τα 304 δισ. ευρώ!

Ανεπαρκή θα αποδειχθούν σύντομα ακόμη κι αυτά τα μέτρα των 11,6 δισ. ευρώ

Μόνο γέλια μπορεί να προκαλεί η επίθεση που εξαπέλυσε η κυβέρνηση στον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Παναγιώτη Λαφαζάνη, με αφορμή σχόλιο του σε ραδιοφωνική εκπομπή όπου τόνισε ότι «η χρεοκοπία είναι όπλο των αδυνάτων όταν φτάνουν σε ένα σημείο που δεν μπορούν να αποπληρώσουν τα χρέη τους». Παρότι ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ απέφυγε να θέσει ευθέως θέμα παύσης πληρωμών του δημόσιου χρέους ή εξόδου από ευρώ και ΕΕ, η στάση της ΝΔ ξεχείλιζε υποκρισία λόγω του ότι μόλις πριν πέντε μήνες η κυβέρνηση Παπαδήμου, που είχε τη στήριξη ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ, οδήγησε τη χώρα στην επίσημη, πέμπτη από ιδρύσεως ελληνικού κράτους, χρεοκοπία. Πιο επίσημη δεν γινόταν, πέθαινε… Κι έρχεται τώρα και κατηγορεί τον Π. Λαφαζάνη ότι εκθέτει τη χώρα διεθνώς όταν θίγει το θέμα της χρεοκοπίας δείχνοντας έτσι πως αυτό που την ενοχλεί δεν είναι τίποτε άλλο από τους όρους. Γιατί, η διαφορά έγκειται στο ποιος τελικά αποφασίζει. Για την κυβέρνηση αν αποφασίζουν Γερμανοί και τραπεζίτες υπό ποιους όρους θα μειωθεί το δημόσιο χρέος, τότε δεν υφίσταται θέμα για το διεθνές προφίλ της χώρας. Αντίθετα, σε «κράτος παρία» κινδυνεύουμε να υποβιβαστούμε αν η χρεοκοπία, δηλαδή η παύση πληρωμών, αποτελέσει συνειδητή επιλογή των αδυνάτων.

Οικονομικές, πολιτικές και ιδεολογικές προεκτάσεις του σύγχρονου φασισμού

Εισήγηση στην συζήτηση για το σύγχρονο φασιστικό φαινόμενο που πραγματοποιήθηκε στο κάμπινγκ «ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ 2012» της ν.Κ.Α. και του ΝΑΡ.

Η βαθιά και πολύπλευρη ανάλυση του φασιστικού φαινομένου αποτελεί αναπόσπαστο όρο της διαμόρφωσης πολιτικού και οργανωτικού σχεδίου για την αντιμετώπισή της ανόδου της «Χρυσής Αυγής», αλλά και ουσιαστική προυπόθεση για τη σύνδεση της αντιφασιστικής πάλης με τον συνολικό αντικαπιταλιστικό αγώνα. Υπ’ αυτή την έννοια, οφείλουμε να αξιοποιήσουμε δημιουργικά  την ιστορική πείρα του κομμουνιστικού κινήματος του 20^ουαιώνα χωρίς να πέσουμε στην παγίδα της υπεραπλούστευσης και των εύκολων συμπερασμάτων. Η προσφυγή στην ιστορία μπορεί να συμβάλλει στη δυνατότητά μας να «διαβάσουμε» τη σημερινή εποχή και να χαράξουμε νικηφόρο σχέδιο για την αριστερά και το εργατικό – λαϊκό κίνημα.

Η συγκεκριμένη αναλογία όμως, όπως και κάθε αναλογία έχει και τα όρια της. Ας αναλογιστούμε τα νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά του καπιταλισμού της εποχής μας, κι επομένως και της κρίσης του. Ή τα πολιτικά σχέδια, τα οποία ως ενδεχόμενα επανεμφανίζονται μεν, αλλά σε πολύ διαφορετικά κοινωνικά και πολιτικά συμφραζόμενα. Η παλαιού τύπου σοσιαλδημοκρατία, λόγου χάριν, έχει μεταλλαχθεί ιστορικά πρώτα και κύρια όσον αφορά τους δεσμούς της με την εργατική τάξη και τις πολιτικές της εκπροσωπήσεις. Ακόμη κι ο χυδαίος και κυνικός αντικομμουνισμός του φασισμού είναι διαφορετικό όταν συγκροτείται ως απάντηση στο πραγματικά αντίπαλο δέος της ΕΣΣΔ με τη σημερινή εποχή, όπου κατά βάση επιτίθεται σε μια προοπτική, την οποία ακόμη και δυνάμεις κομμουνιστικής αναφοράς την έχουν δυστυχώς αφήσει να παραπαίει στη θεωρητική και πολιτική ανυποληψία.

Το κοινό στοιχείο έγκειται στο γεγονός πως από το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης και μετά βρισκόμαστε σε έναν ιδιότυπο αγώνα δρόμου. Ποιό ρεύμα θα πάρει προβάδισμα; Ο καταστροφικός, θανατηφόρος κοινωνικός κανιβαλισμός του φασισμού που πίσω από τον αντισυστημικό του λόγο θα κρύβεται η ύστατη διάσωση του καπιταλισμού ή μια αναγεννημένη πολιτικά και πολιτισμικά αντικαπιταλιστική και νέα κομμουνιστική προοπτική της αριστεράς[1];

ΕΕ: Ό,τι πουν οι εκπρόσωποι των εταιρειών

του Γιώργου Βασσάλου

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένας υβριδικός πολιτικός οργανισμός. Πρόκειται για ένα μείγμα μεταξύ διεθνούς οργανισμού και ομόσπονδου κράτους, καθότι δεν υπάρχει συγκεκριμένος βαθμός κυριαρχίας που αναγνωρίζεται στα κράτη μέλη, αλλά συνεχής μεταφορά κυριαρχίας από τις εθνικές κυβερνήσεις προς τα όργανα της EE. Έπειτα, πρόκειται για συμμαχία και μηχανισμό «ολοκλήρωσης» αστικών κοινοβουλευτικών δημοκρατιών, αλλά το ίδιο το πολιτικό σύστημα της EE δεν τηρεί τις αρχές της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

Οι πολυεθνικές κρατούν τη νομοθετική πένα της EE

Δεν υπάρχει στην EE ένα κοινοβουλευτικό σώμα που να εκλέγεται με βάση το γενικό εκλογικό δικαίωμα και που να είναι αυτό κατεξοχήν αρμόδιο για το νομοθετικό έργο. Σε πολλές αστικές δημοκρατίες υπάρχουν δύο νομοθετικά σώματα; αλλά-πάντα το ένα τουλάχιστον εκλέγεται ‘εξ’ ολοκλήρου με γενικό δικαίωμα ψήφου και διαθέτει και την κύρια νομοθετική εξουσία. Δεν ισχύει έτσι σε επίπεδο EE, μια βασική προϋπόθεση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας που συνίσταται στη δυνατότητα του «κυρίαρχου λαού» να εκλέγει το σώμα που έχει τη νομοθετική εξουσία.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν) έχει το μονοπώλιο της νομοθετικής πρωτοβουλίας στο πολιτικό σύστημα της EE. Είναι τό μόνο όργανο που μπορεί να προτείνει σχέδια ευρωπαϊκών οδηγιών και κανονισμών. Οι προτάσεις της μπορούν να τροποποιηθούν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και από το Συμβούλιο που αποτελείται από τις 27 εθνικές κυβερνήσεις. Πρέπει ωστόσο τα δύο όργανα να συμφωνήσουν μεταξύ τους στο ποιες τροπολογίες θα κάνουν. Το καθένα τους μπορεί επίσης να απορρίψει ολοκληρωτικά την πρόταση της Επιτροπής αλλά αυτό είναι κάτι που συμβαίνει λιγότερο από μια φορά το χρόνο, τη στιγμή που εγκρίνονται γύρω στις εκατό νομοθετικές πρωτοβουλίες ετησίως.

Η χρεομηχανή δουλεύει ρολόι…

του Παναγιώτη Μαυροειδή

Στα 303 δισ. ευρώ αυξήθηκε και πάλι το Δημόσιο χρέος στις 30 Ιουνίου 2012, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Οικονομικών και στα οποία αποτυπώνεται ο “εφιάλτης της υπερχρέωσης”. Αυτά μας πληροφορεί το e-vima στις 17/8/2912.

Συγκεκριμένα το χρέος του κράτους έφτασε τα 303,527 δισ. ευρώ έναντι 280,29 δισ. ευρώ τρεις μήνες νωρίτερα κι ενώ είχε μεσολαβήσει το “κούρεμα” καθώς το δημόσιο για να καλύψει τρέχουσες ανάγκες προσέφυγε σε νέο δανεισμό μέσω εντόκων.

Αναλυτικότερα το 76,7% των 303 δισ. ευρώ αφορά σε δάνεια του EFSF, το 3,4% χρηματοδότηση από το ΔΝΤ και το 19,9% εκδόσεις εντόκων γραμματίων.

Ένας  καλός  φίλος στις 14/8/12,  μας πληροφορούσε:

‘’Δανειστήκαμε σήμερα 4 δις περίπου, με το εγκληματικό επιτόκιο 4,43% για τρίμηνα έντοκα..(απολογείστε ότι σε παρόμοιες δημοπρασίες βραχυχρόνιας διάρκειας η Γερμανία έχει αρνητικό επιτόκιο!!)

Προσπαθούν να ‘’εξοικονομήσουν’’ 11 δις για τα επόμενα χρόνια, γονατίζοντας ακόμα περισσότερο το λαό και την ίδια στιγμή δανείζονται με απεχθείς όρους σχεδόν το μισό ποσό για να πληρώσουν ένα ομόλογο που λήγει την άλλη εβδομάδα στην ονομαστική τιμή.

Ο  κάτοχος του ομολόγου  είναι η ΕΚΤ(το κρησφύγετο των ληστών δηλαδή!!),  η οποία το αγόρασε από την διατραπεζική, στα 2/3 (πιθανόν και χαμηλότερα) της ονομαστικής και αφού εξασφάλισαν την εξαίρεση από το "κούρεμα" απαιτούν τώρα να το πληρωθούν στην ονομαστική τιμή.’’

Δεν αρκούν οι κατάρες. Δε φτάνει να πιάνουμε τις ουρές, αλλά να αναζητούμε το κεφάλι.

Έχει αρχή και τέλος το στήσιμο αυτής της χρεομηχανής που αλέθει εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, ληστεύει δημόσιο και ιδιωτικό πλούτο της εργαζόμενης πλειονότητας, ρίχνει στον καιάδα λαούς και χώρες.

Βλέπουμε το κύμα που σκάει στην ακτή, αλλά πρέπει να δούμε και την απαρχή του.

Το βύθισμα του καπιταλισμού σε μια παρατεταμένη βαθειά  κρίση από τις αρχές του 70,  γέννησε ως ‘’ αναγκαία'' αντιδραστική ‘’απάντηση’’ μεταξύ των άλλων, την μείωση του κοινωνικού πλούτου που καταλήγει προς τον κόσμο της εργασίας, αλλά και την δραστική μείωση της φορολόγησης του κεφαλαίου.

Αυτό είχε και τις συνέπειες του: Εργαζόμενοι όλο και φτωχότεροι, μα και κράτη με λιγότερα έσοδα,  όλο και πιο αδύναμα να εξυπηρετήσουν δημόσιες δαπάνες, καλπάζουν προς το δανεισμό, ιδιωτικό και δημόσιο. Ο δανεισμός και τα χρέη, δεν πρόκυψαν λόγω ''αποκοτιάς ανοικοκύρευτων ανθρώπων και κρατών'', αλλά ήταν στόχος και επιδίωξη για την οικονομική και πολιτική ολιγαρχία, εγχώρια και διεθνή.

Με ένα σμπάρο, πολλά τρυγόνια για τον κόσμο του κεφαλαίου.

Από τη μια, αύξηση της δυνατότητας αποθησαυρισμού, μέσω μείωσης φορολόγησης

Από την άλλη, αξιοποίηση πλεοναζόντων κεφαλαίων/κερδών τους, σε συνθήκες πτώσης του ποσοστού κέρδους, στον χρηματοπιστωτικό τομέα με ανάπτυξη του δανεισμού, φυσικά με ..όρους.

Μέσω του δανεισμού το διεθνές κεφάλαιο  θέτει υπό τον έλεγχό του το σύνολο σχεδόν του δημόσιου και ιδιωτικού πλούτου σε μια πρωτοφανή κλίμακα.

Επιβάλλει την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας, των δημόσιων αγαθών και των υποδομών.

Μέσω του δανεισμού των κρατών και τους σχετικούς όρους των Δανειακών Συνθηκών,  επιβάλλει το σύνολο των πολιτικών που το ευνοούν στη διαδικασία μεταφοράς των περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου στο χαρτοφυλάκιό του, αλλά και στην αλλαγή των όρων εργασίας με στόχο τη λεηλασία και ομηρία των εργαζομένων

Στον ιδιωτικό τομέα,  μέσω των ενυπόθηκων δανείων  βρίσκονται υπό την άτυπη κατοχή του ένα σημαντικότατο μέρος τόσο των ιδιοκτησιών, κυρίως σπιτιών, των εργαζόμενων αλλά και ένα μεγάλο σύνολο χρεωμένων επιχειρήσεων και γεωργικών εκμεταλλεύσεων, μέσω και των εξελίξεων στο τραπεζικό σύστημα (βλέπε και ξεπούλημα/χάρισμα Αγροτικής Τράπεζας).  

Σε αυτές τις συνθήκες, κάθε προσμονή για ‘’διαπραγμάτευση’’ με τους δανειστές, αυταπάτη για ‘’έντιμο λογιστικό έλεγχο και διακανονισμό’’, ειδικά μέσα στο πλαίσιο και τους όρους της ευρωζώνης και της ΕΕ,  καταλήγουν  να είναι ίσως και πιο επικίνδυνες από αυτούς τους  ίδιους τους δανειστές.

aristeroblog.gr