Αλλαγή της κοινωνίας με κράτος ή χωρίς;

Υπάρχουν δυο τρόποι για να προσεγγιστεί το ερώτημα αυτό: γενικά θεωρητικά ή με συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης. Και οι δύο οπτικές είναι χρήσιμες και αναγκαίες. Αναγκαίος είναι κι ο εσωτερικός διάλογος μεταξύ τους, μιας και δεν τις χωρίζουν σινικά τείχη. Επιπλέον, η δύναμη της μιας δίνει δύναμη και στην άλλη. Στην παρέμβασή μου, όμως, θα ήθελα να εστιάσω στη δεύτερη κυρίως οπτική.

Τι μπορούμε, λοιπόν, να πούμε για το σύγχρονο κράτος; Μπορούμε, προφανώς, να επαναλάβουμε ανεπιφύλακτα τις κλασικές μαρξιστικές θέσεις ότι αποτελεί συλλογικό κεφαλαιοκράτη, όργανο έκφρασης των συμφερόντων του κεφαλαίου, μηχανισμό που υλοποιεί την εξουσία και την κυριαρχία του.

Θα πει κανείς. Αυτά ίσχυαν πάντα και θα ισχύουν πάντα στον καπιταλισμό. Ας το βασανίσουμε λίγο, όμως. Γιατί; Γιατί αυτοί οι χαρακτηρισμοί -για τους οποίους υπήρχε και υπάρχει συζήτηση και αντιπαράθεση και εντός του μαρξιστικού ρεύματος και ανάμεσα σε αυτό και στον αναρχισμό, τα ελευθεριακά κι άλλα ριζοσπαστικά ρεύματα- δεν εκδηλώνονταν με τον ίδιο τρόπο στην ιστορική πορεία του καπιταλισμού.

Γ. Ρούσης: "Από την κρίση στην επανάσταση - Πόλεμος θέσεων" (ΒΙΝΤΕΟ)

Όλες οι γενιές αγωνιστών της αριστεράς, εκπροσωπώντας ταυτόχρονα πολλά ρεύματα ιδεών και πολιτικής, βρέθηκαν την Τρίτη 11/12 στο public, στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του Γ. Ρούση από τους  Αλέκος Αλαβάνο, Παναγιώτη Λαφαζάνη, Διονύση Τσακνή και Άγγελο Χάγιο.

Απόφαση Κεντρικής Συντονιστικής Επιτροπής ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α., 7/12/2012

ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΣΕ 07.12.2012

1. Η ψήφιση του τρίτου μνημονίου και η συμφωνία του Eurogroup της 26ης Νοεμβρίου 2012 έρχονται να ολοκληρώσουν το έγκλημα που συντελείται ενάντια στους εργαζόμενους και τη χώρα.  Επιβεβαιώθηκε ότι ο δρόμος  των μνημονίων και των βάρβαρων μέτρων στο όνομα της επόμενης δόσης των δυσβάσταχτων δανείων είναι καταστροφικός.

Με την απόφαση αυτή  επιβάλλεται καθεστώς επιτροπείας  που όμοιό του είχε να επιβληθεί από την περίοδο του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου. Τα νέα δάνεια θα τροφοδοτήσουν τον «κλειστό λογαριασμό» των τραπεζιτών και των διεθνών τοκογλύφων. Επιβάλλεται γενικό ξεπούλημα της δημόσιας υπηρεσίας, μαζικές απολύσεις, νέα λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων, ιδιωτικοποιήσεις και εξοντωτικές περικοπές για το λαό για να ταΐζεται ο μινώταυρος του χρέους.

Φορτώνεται ο λαός το χρέος για να πληρωθούν οι μίζες της κάθε Siemens, τα άχρηστα υποβρύχια, τα δεκάδες δις των εξοπλιστικών, τα υπερκέρδη από το φαγοπότι της Ολυμπιάδας, τα δισεκατομμύρια των επιδοτήσεων για «την ανάπτυξη» στην ολιγαρχία, η προκλητική της φοροδιαφυγή..

Απάντηση στο κατάπτυστο δημοσίευμα του Εθνους

Η κρυφή γοητεία του νεοναζιστικού λόγου και η υλοποίηση της κυρίαρχης εκπαιδευτικής πολιτικής

Με ένα δημοσίευμα που το ύφος του θα ζήλευε ο Κασιδιάρης και το στήσιμο του ο Γκέμπελς, η εφημερίδα Έθνος επιδιώκει να προωθήσει τις απολύσεις και την αξιολόγηση στη δημόσια εκπαίδευση, να υποκινήσει τον κοινωνικό αυτοματισμό και να διοχετεύσει τον ηθικό πανικό στους κόλπους τής εκπαιδευτικής κοινότητας, συκοφαντώντας έναν από τους πιο ευαίσθητους κλάδους του δημοσίου, αυτόν των εκπαιδευτικών . Ο πυρήνας της λογικής του δημοσιεύματος κωδικοποιείται ως εξής: «αυτή τη στιγμή το 10% των εκπαιδευτικών είναι ψυχικά πάσχοντες, πράγμα το οποίο μπορεί να τους οδηγήσει στο να κάνουν κακό στα παιδιά μας. Πρέπει λοιπόν, να υπάρξει μια σκληρή αξιολόγηση που θα εντοπίσει και θα διώξει τους ψυχοπαθείς». Η συντάκτρια επικαλείται αγνώστου προελεύσεως και αμφιβόλου αξιοπιστίας στοιχεία και, παραβιάζοντας κάθε αρχής δημοσιογραφικής δεοντολογίας, συντάσσεται με τις απόψεις νεοφασιστικών φορέων για την αντιμετώπιση των κοινωνικά ευάλωτων κοινωνικών κατηγοριών.

Τι να πρωτοπεί κανείς για το δημοσίευμα;

Στην (κυβερνητική) κοιλάδα των (μνημονιακών) δακρύων

του Παναγιώτη Μαυροειδή

Η αρχική σκέψη ήταν το σχόλιο αυτό να τιτλοφορηθεί διαφορετικά: ‘’Το δάκρυσμα ως ανώτατο στάδιο του αριστερού κυβερνητισμού’’. Πράγματι έχουμε πολλά δάκρυα αυτές τις μέρες για την πολύπαθη Κύπρο, μόνο που αυτή τη φορά, αυτά δεν προκαλούνται από την τουρκική κατοχή.

Δάκρυα του Χριστόφια για το μνημόνιο και της ελληνικής αριστεράς για τον Χριστόφια

Δάκρυσε ο αριστερός πρόεδρος της Κύπρου Δημήτρης Χριστόφιας, για την αναγκαστική όπως λέει αποδοχή του μνημονίου για την Κύπρο, που επέβαλε και εκεί η Ευρωπαϊκή Ένωση. Δύο φορές μάλιστα. Η πρώτη ήταν στο Προεδρικό του Διάγγελμα, που θύμιζε έντονα τις δακρύβρεκτες κενολογίες του Γ. Παπανδρέου στο δικό του διάγγελμα για το Πρώτο Μνημόνιο. Η δεύτερη ήταν στον χαιρετισμό του στο συνέδριο του αριστερού συνδικάτου ΠΕΟ. Εκεί μέσα σε συγκίνηση καθησύχασε ότι ‘’έγνοια και προτεραιότητά του ήταν πάντα το καλό των εργαζομένων και των απλών ανθρώπων ’’διαβεβαιώνοντας ότι «για αυτές τις αξίες θα συνεχίσω να αγωνίζομαι μαζί σας μέχρι την τελευταία μου πνοή». Το μνημόνιο μνημόνιο και οι αξίες αξίες. Δε μασάμε…

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=tqt_XnA12OI#at=21

Εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Πειραιά την Κυριακή 9/12

Την Κυριακή 9/12/2012, 11:00, στην αίθουσα αποφοίτων Ιωνιδείου (Πραξιτέλους 236) θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Πειραιά, με θέμα 

"Κρίση του ευρώ-κρίση του καπιταλισμού. Ποια είναι η διέξοδος" 

Ομιλητές :

Δημήτρης Γρηγορόπουλος, συντακτική επιτροπή Πριν

Θανάσης Διαβολάκης, δημοτικός σύμβουλος Πειραιά - Ανταρσία στο Λιμάνι

Γιώργος Καλαμπόκας, ΠΣΟ ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μηχανικός

Κώστας Σαρρής, δημοσιογράφος, πρωτοβουλία οικονομολόγων

ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ: «ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ, ΜΗΝΑΣ ΤΩΝ ΕΞΕΓΕΡΣΕΩΝ»

ΛΕΣΧΗ νεολαίας θεωρίας και πολιτισμού

ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ - “Τάσος Κοζανιτάς”

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2012:

«ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ, ΜΗΝΑΣ ΤΩΝ ΕΞΕΓΕΡΣΕΩΝ»

Σάββατο 1/12

   19:30 Εκδήλωση - συζήτηση: Δεκέμβρης 2008, 4 Χρόνια μετά.

Η πολιτική και πολιτιστική κληρονομιά μιας νεολαιίστικης έκρηξης

Παναγιώτης Φραντζής (Δημοσιογράφος)

Ζάχος Χριστοδουλόπουλος (ΚΣ νΚΑ)

Κώστας Παπαδάκης (δικηγόρος, ΑΝΤΑΡΣΥΑ)

Ειρήνη Γαϊτάνου (πολιτικός επιστήμονας)

Ανακοίνωση του “Ανυπότακτου Μαθητή Che Guevara”

06-12-2012

Πανό του Ανυπόταχτου Μαθητή στην πορεία της Αθήνας

Σήμερα, 4 χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου, οι μαθητές και η νεολαία βροντοφωνάζουν πως ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ - ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΝ! Χιλιάδες μαθητές σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, σε όλη την Ελλάδα πλημμυρίσαμε τους δρόμους. Διαδηλώνουμε απέναντι στην συγκυβέρνηση, την ΕΕ και τους ακόλουθούς τους. Παλεύουμε ενάντια στο σύστημα που δολοφονεί τις ζωές και τα όνειρά μας! Οι μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις αποτελούν μήνυμα ελπίδας και αισιοδοξίας, πως η κατάσταση μπορεί και πρέπει να αλλάξει. Μαθητές, φοιτητές, νέοι εργαζόμενοι από κοινού θα ανατρέψουμε τη σύγχρονη χούντα, θα διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας σε παιδεία και εργασία! Το μέλλον ανήκει σε εμάς!

Όσο και αν προσπαθούν δεν μας τρομοκρατούν! Δεν μας τρομοκράτησαν ούτε το Δεκέμβρη του 2008, ούτε στις μεγάλες απεργίες και τα συλλαλητήρια, δεν μας τρομοκρατούν ούτε και τώρα. Η αστυνομοκρατία, οι μαζικές προσαγωγές και οι συλλήψεις, το κλίμα τρομοκρατίας που αναπαράγουν τα ΜΜΕ, δεν θα σταθούν εμπόδιο στο δίκαιο αγώνα μας. Η μαχητικότητα των διαδηλώσεων, τα καλά οργανωμένα μπλοκ και οι μαζικές περιφρουρήσεις είναι η απάντηση στην κρατική καταστολή που μόνο στόχο έχει να ενσωματώσει και να φοβίσει τη γενιά μας! Θέλουν μια γενιά φοβισμένη, με σκυμμένο το κεφάλι, υποταγμένη στο μαύρο μέλλον, στρατιωτάκι στους κανόνες της αγοράς και του σάπιου πολιτικού συστήματος.

Απέναντι στα σχέδιά τους για μια τέτοια γενιά, εμείς οι «Ανυπόταχτοι Μαθητές Che Guevara» απαντούμε και δηλώνουμε ότι, όπως και σήμερα έτσι και αύριο θα βρεθούμε ξανά στο δρόμο του αγώνα, στο δρόμο της ρήξης και της Ανατροπής. Θα παλέψουμε και θα διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας. Δική μας απάντηση είναι ΑΓΩΝΑΣ - ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ! Ξέρουμε πως τίποτα δεν χαρίζεται παρά μόνο κερδίζεται μέσα από τους ανυποχώρητους και μαχητικούς αγώνες. Θα βρεθούμε στην ίδια πλευρά με τους απεργούς γονείς μας, τους νέους άνεργους, τους φοιτητές, τους εργαζόμενους και όσους παλεύουν για μια ζωή με αξιοπρέπεια, για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση.

Καλούμε όλους τους μαθητές που ανησυχούν, όλους όσους θέλουν να παλέψουν για να αλλάξει αυτή η εφιαλτική κατάσταση και το σύστημα που την επιβάλλει, όλους όσους εγκλωβίζονται στους κανόνες και τα μέτρα τους, να βρεθούν μαζί μας, στις ίδιες αλυσίδες, στους νέους νικηφόρους αγώνες  μέσα και έξω από τα σχολεία, για να διεκδικήσουμε το μέλλον που μας αξίζει.

Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ!

Συνέλευση του Συντονισμού, Κυριακή 9/12

Ο συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων καλεί σε συνέλευση ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 11.00 πμ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ (κτ. Γκίνη)

ΜΕ ΤΗ ΜΕΓΙΣΤΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!

 Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

·Το τρίτο μνημόνιο που ψήφισε η άθλια συγκυβέρνηση, οδηγεί τους εργαζόμενους και το λαό στην απόλυτη φτώχεια, ενώ η ανεργία θα εξελιχθεί σε εργατική γενοκτονία με την «απελευθέρωση» των απολύσεων και το πετσόκομμα στις αποζημιώσεις.

Η λεηλασία του δημόσιου πλούτου με τις ιδιωτικοποιήσεις, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και η νέα μείωση των δημόσιων επενδύσεων θα εκτινάξουν τις τιμές στο ρεύμα, το νερό και στις συγκοινωνίες, θα χειροτερεύσουν ποιοτικά τη δημόσια υγεία και παιδεία, θα εξαφανίσουν κάθε δημόσιο αγαθό.

Η φορολογία εκτινάσσεται για τους εργαζόμενους, τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους μικρομεσαίους αγρότες για να σωθούν οι τραπεζίτες

· Οι ίδιοι ομολογούν κυνικά ότι με τον προϋπολογισμό που ψήφισαν δεν θα έρθει καμία «ανάκαμψη», αντίθετα, η ύφεση και η κρίση θα βαθύνει.

Για τον όψιμο, περί τον ΣΥΡΙΖΑ, λενινισμό

του Παναγιώτη Μαυροειδή

Είμαστε αναμφίβολα σε εποχή οικονομικής και πολιτικής κρίσης, ακόμη και με πρόδρομα συμπτώματα μιας πολιτικής μεταβολής με άγνωστο πρόσημο. Η αναζήτηση πολιτικής διεξόδου, φαίνεται συχνά να κυριαρχεί πάνω στην επιμέρους κινηματική δράση.

Σε τέτοιες ενδιαφέρουσες συνθήκες φουντώνει και η συζήτηση στην αριστερά, ιδιαίτερα σε αυτή με κομμουνιστική αναφορά. Όλα τα ρεύματα αναζητούν μια νέα και αποτελεσματική απάντηση, μια νέα και νικηφόρο διέξοδο για τον εργατικό και λαϊκό αγώνα. Δεν είναι καθόλου παράξενο που έχουν ανοίξει όλα τα βιβλία της ιστορίας του κινήματος, ακόμη και στις λευκές ή μαύρες σελίδες τους. Είναι ελπιδοφόρο που κατέβηκαν από τα σκονισμένα ράφια τα έργα των Μαρξ, Ένγκελς, Γκράμσι και άλλων μεταγενέστερων σημαντικών διανοητών.

Είμαστε σε φάση κυοφορίας νέων πολιτικών πρακτικών που αναζητούν τη θεωρητική γενίκευση τους, αλλά και την ιστορική τους νομιμοποίηση. Έτσι πρέπει να γίνεται. Διότι βιώνουμε μια ιστορική για τον καπιταλισμό κρίση, με συνέπειες ιστορικού βάθους για την εργατική τάξη σε όλο τον κόσμο. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, εφήμερα συμπεράσματα και προτάσεις διεξόδου, δε θα είχαν μεγαλύτερη χρησιμότητα από αυτή που έχουν τα καθημερινά φύλλα μιας εφημερίδας.

Μέσα σε αυτή την έκρηξη ιστορικών αναφορών, όπου οι λέξεις, φράσεις και προτάσεις για ‘’ενιαίο μέτωπο’’, ‘’εργατική κυβέρνηση’’ και άλλα σχετικά,  έρχεται στο νου μια επισήμανση του Immanuel Wallerstaein σχετικά με τις δομές γνώσης. Για να καταλάβει κανείς με ένα νέο και σφαιρικό, ολικό τρόπο την πραγματικότητα - σημειώνει στο έργο του ‘’Για να καταλάβουμε τον κόσμο’’- πρέπει κανείς ‘’πρώτα να ‘’ξανασκεφτεί’’ πολλά από εκείνα που του έμαθαν στο σχολείο και που τα ακούει καθημερινά από τα μέσα ενημέρωσης. Μόνο αν κοιτάξουμε κατά μέτωπο το πώς φτάσαμε να σκεφτόμαστε όπως σκεφτόμαστε σήμερα, μπορούμε να αρχίσουμε να απελευθερωνόμαστε και να σκεφτούμε με άλλους τρόπους, οι οποίοι θα μας βοηθήσουν να αναλύσουμε πιο βαθιά και πιο χρήσιμα τα διλήμματα που αντιμετωπίζουμε’’.

Μην κλαις, σύντροφε, μην κλαις

του Σενέρ Λεβέντ (Δημοσιεύθηκε σήμερα στην εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ)

Τι είπατε; Ο Χριστόφιας υπέγραψε την συμφωνία με την τρόικα κλαίγοντας; Συγκινήθηκα πολύ. Αν ήταν δίπλα του ο Καρλ Μαρξ ή ο Λένιν είμαι σίγουρος ότι θα του έλεγαν το εξής: Mην κλαις σύντροφε, άλλωστε τι άλλο έχεις να χάσεις εκτός από τις αλυσίδες που δεν δένουν;

Nα το ρωτήσω κι εγώ αυτό: Tι έχεις να χάσεις αδελφέ; Σε δύο μήνες θα βγεις σε σύνταξη. Θα αποσυρθείς στην γωνιά σου. Θα διαβάσεις βιβλία που δεν έχεις διαβάσει, θα παρακολουθήσεις ταινίες που δεν έχεις παρακολουθήσει, θα ασχοληθείς με κηπουρικές εργασίες, θα συναντηθείς με φίλους που έχεις καιρό να δεις και θα γράψεις και τα απομνημονεύματα σου όταν αποσυρθείς στο σπίτι.

Τι άλλο θες. Η σύνταξη σου είναι παχουλή, μην σε ματιάσω. Είναι λιγότερη από αυτήν του Άγγλου πρωθυπουργού, αλλά περισσότερη από του Τσάβεζ στη Βενεζουέλα.